Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Η ενέργεια τού Γιώργου Πρίντεζη να αναρτήσει στο «Instagram»

-ανήμερα τού Δεκαπενταύγουστου-

μία εικόνα τής Παναγίας και τα αρχικά «Π.Θ.Ο.»

(ήτοι: «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»),

ήταν η αιτία να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος

που εμπεριέχει όλες τις παθογένειες τής Νεοελληνικής Κοινωνίας.

 

Υπ’ αυτήν την οπτική,

η απαράδεκτη επιλογή τού διεθνή μπασκετμπολίστα

να αναπαράγει δημοσίως και υπερηφάνως το «Χουντικό Τρίπτυχο»,

προσλαμβάνει διαστάσεις κοινωνικής ηθογραφίας.

 

*** Στο προηγούμενο πόνημά μου,

μέμφθηκα ευθέως και οξύτατα τον Πρίντεζη για την κίνησή του·

σήμερα θα δώσω ιδιαίτερο βάρος στα απόνερα και στα συμπαρομαρτούντα της.

 

Κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν,

ο Γιώργος Πρίντεζης προέβη σε μία ανάρτηση που παρήγαγε διχασμό.

Ως αναγνωρισμένος, επιτυχημένος, δημοφιλής αθλητής,

αποτελεί αναμφίβολα «πρότυπο» για πολύν κόσμο

και ιδίως για τούς πιτσιρικάδες.

 

Αντί, λοιπόν,

να είναι προσεκτικός στην έκφραση τού προσωπικού θρησκευτικού συναισθήματός του

(μην ξεχνάμε ότι η Θρησκεία απαιτεί ταπεινότητα και όχι φανφάρες),

ο Πρίντεζης έφτιαξε έναν αξιακό αχταρμά

και τον εξεφούρνισε προς λαϊκήν κατανάλωσιν.

 

Αυτό ήταν· τα πλήθη εδιχάσθησαν.

Από τη μία, Ολυμπιακοί έβριζαν τον Πρίντεζη,

από την άλλη, Παναθηναϊκοί, Αεκτζήδες και Παοκτζήδες τον εξυμνούσαν.

Σε μία γιορτινή ημέρα όλα γίναν’ τουρλουμπούκι

και η τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία επιδόθηκε ξανά στο αγαπημένο της χόμπι

που συμπυκνώνεται στον όρο «Παραλήρημα».

 

Η εορταζόμενη «Παναγία» μπήκε σε δεύτερη μοίρα,

ο Πρίντεζης έγινε «πρώτη μούρη».

Και επέταξε το -χουντικής ρητορικής- τρίπτυχό του,

και αποθεώθηκε από όλα τα ναζιστικά, φασιστικά, ακροδεξιά απολειφάδια,

και έριξε block στους δημοκράτες Ολυμπιακούς followers του

που τον επέκριναν για την απαράδεκτη ανάρτησή του.

Είχε πρόγραμμα…

 

*** Χαμός…

Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ…

Βεβαίως,

υπήρξαν και τμήματα τού πληθυσμού 

που δεν κλήθηκαν να βιώσουν εσωτερική μάχη και αντικρουόμενα συναισθήματα·

οι δημοκράτες Παναθηναϊκοί, Αεκτζήδες, Παοκτζήδες,

και οι φασίστες Ολυμπιακοί,

δεν χρειάστηκε να πάνε κόντρα κατ’ ελάχιστον στον εαυτό τους,

καθώς οι μεν απεδοκίμασαν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τον «φασίστα» τού Ο.Σ.Φ.Π.,

ενώ οι δε επεδοκίμασαν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τον «πατριώτη» παίκτη τους.

 

Σε αυτόν τον -έχοντα χαρακτηριστικά «Βαβέλ»- κυκεώνα,

ήρθαν να μπλεχτούν και οι δημοσιογράφοι,

που ανάλογα με την οπαδική τους προτίμηση

ή την προσωπική σχέση που έχουν με τον Πρίντεζη,

αντιμετώπισαν αναλόγως το θέμα.

Ετούτη η διελκυστίνδα, μάλιστα, έφτασε να προσλάβει κωμικές διαστάσεις,

καθώς ήρθε να προστεθεί στον δημόσιο διάλογο η εικασία «Μήπως δεν ήξερε;».

 

Χωρίς ίχνος υπερβολής, δεν γνωρίζω τι είναι χειρότερο·

να ανεβάζεις εν γνώσει σου το «Χουντικό Τρίπτυχο» στο διαδίκτυο

ή να μην ξέρεις -όντας ένας 35χρονος μαντραχαλάς-

τι πρεσβεύει το «Π.Θ.Ο.» και ποιους εκπροσωπεί;

 

Για να το κλείνουμε αυτό το θέμα,

θα πω ότι κατά την προσωπική μου άποψη

δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο

να μην εγνώριζε ο Πρίντεζης τι ακριβώς έπραττε· 

εξ ου και η «μουλωχτή» συντομογραφία του.

 

*** Πάμε τώρα να αναφέρουμε και να αναλύσουμε

τις σημαντικές κοινωνικές παραμέτρους που προέκυψαν από αυτό το ζήτημα

(παράμετροι που κατεδείχθησαν από το χθεσινό άρθρο μου με τίτλο

«Γιώργος Πρίντεζης: Από το “πεταχτάρι” στο… “φασιστάρι”»,  

ενώ κυριάρχησαν και στα σχόλια των αναγνωστών που το εσυνόδευσαν·

μπορείτε να τα βρείτε όλα στον σύνδεσμο

https://www.zougla.gr/sports/article/giorgos-printezis-apo-to-petaktari-sto-fasistari).

 

Ξεκινώντας, θα τονίσω ότι,

κάθε πατρίδα, κάθε θρησκεία, κάθε οικογένεια

είναι -σε θεωρητικό επίπεδο- σεβαστές·

και λέω «σε θεωρητικό επίπεδο»,

διότι ο Σεβασμός εμπνέεται και δεν επιβάλλεται.

 

Τι σόϊ σεβασμό -επί παραδείγματι- αξίζει ένας υπάνθρωπος,

ο οποίος μπορεί να αυτοσυστήνεται

ως «πατριώτης», ως «άνθρωπος τού Θεού» και ως «οικογενειάρχης»,

ενώ στην πραγματικότητα ξεπουλάει την πατρίδα του,

είναι μισάνθρωπος και ρατσιστής,

και βρίζει, δέρνει, βιάζει τη γυναίκα του (ή και τα παιδιά του, ακόμη-ακόμη).

 

Εν κατακλείδι, λοιπόν, έχουμε πήξει στους αυτοσυστηνόμενους κάθε είδους,

που προσπαθούν να κρύψουν και να ξεπλύνουν τις πομπές τους

μέσα από στερεότυπες κομπορρημοσύνες. 

 

Να μία τεράστια παθογένεια τού Νεοέλληνα:

Η Υποταγή στο Στερεότυπο.

 

Η Ελληνική Γλώσσα,

ο σημαντικότερος πολιτιστικός και πολιτισμικός θησαυρός στην Ιστορία τής Ανθρωπότητας,

δεν βοηθά κατ’ ελάχιστον τον Νεοέλληνα να απομακρυνθεί από τα στερεότυπά του.

 

Λογικό κι αναμενόμενο το βρίσκω,

καθώς ο Νεοέλληνας είναι ένας -συχνά κρυπτόμενος- ακροδεξιός,  

που προσβάλλει βάναυσα την Ελλάδα

με την έλλειψη Παιδείας, Μόρφωσης και Καλλιέργειας που τον διακρίνει·

διόλου τυχαίο,

ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους

όλοι αυτοί οι θλιβεροί θιασώτες τού «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»

δεν έχουν την παραμικρή ουσιαστική σχέση

με το «“Υπ’ Αριθμόν Ένα” Εθνικό Στοιχείο» που είναι η (Ελληνική) Γλώσσα.

 

Υπ’ αυτό το πλαίσιο,

μία ακόμη αξιοσημείωτη νοοτροπία που βρήκε την ευκαιρία για ξεσάλωμα,

είναι η αποκρουστική ροπή που έχει ο Νεοέλληνας στην Κλάψα.

 

Παραδείγματος χάριν:

Έρχεται ο Νεοέλληνας και σού απευθύνει το άκρως υποτιμητικό σχόλιο

«Τη να μας πυς κε σι ραι ρουφηάνε δειμωσηωγράφαι.

Αισής η αρησταιρί μεισύται τιν πατρήδα μασ,

αισής αίχεται ξεπουλίση τιν Αιλάδα μας.».

Έχοντας αντικρίσει όλες αυτές τις ανορθογραφίες του

(ανορθογραφίες που θα οδηγούσαν τούς αρχαίους μάντεις σε εθελούσια τύφλωση),

τού επισημαίνεις ευγενικά τις γλωσσικές αδυναμίες του.

Και τότε, καταφεύγει στη δοκιμασμένη μέθοδο τής Κλάψας,

την οποία, μάλιστα, φροντίζει να γαρνίρει με καραμπινάτα ρατσιστικά υπονοούμενα:

«Τη να κάνουμαι, εγό δεν είμε μωρφομένος σαν αισένα.»,

«Εγό δεν τω παίζο μωρφομένως σαν εσαίνα.».

Παντελής απουσία αυτοκριτικής, παντελής απουσία αναγνώρισης των λαθών του·

μόνο η υφέρπουσα κουλτούρα που συμπυκνώνεται στη φράση «Η ποτάνα η κενωνία».

 

Σε αντίστοιχη άρνηση βρίσκονται

-μετά το θέμα που προέκυψε από την ανάρτηση τού Πρίντεζη-

και όλοι αυτοί οι μονοπωλιακώς «πατριώτες, θρησκευάμενοι, οικογενειάρχες».

Γεμάτες οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης με τη διαμαρτυρία τους..:

«Μάς λέτε “φασίστες”.

Μάς λέτε “φασίστες”, επειδή αγαπάμε την Πατρίδα, τη Θρησκεία και την Οικογένεια.»

(πολλά και τα αντίστοιχα σχόλια που έγιναν επί τού χθεσινού άρθρου μου,

αν και θέλω να τονίσω

ότι κάποια από αυτά ήταν διατυπωμένα με εξόχως ευγενικό τρόπο).

 

Εδώ, λοιπόν, έρχεται μία ακόμη εγγενής αδυναμία τού Νεοέλληνα,

ο οποίος -ακριβώς επειδή είναι «χοντράνθρωπος»-

δεν δίνει την παραμικρή σημασία στη Λεπτομέρεια.

Βρε, δεν πα’ να τού λες,

ότι δεν αμφισβητείς τις αγάπες του…

Βρε, δεν πα’ να τού λες,

ότι σέβεσαι τις αγάπες του

και ότι συντάσσεσαι -είτε εν μέρει, είτε καθ’ ολοκληρίαν- μ’ αυτές… 

Βρε, δεν πα’ να τού λες και να επισημαίνεις σε όλους τούς τόνους,

ότι δεν σε ενοχλεί η Αγάπη προς την Πατρίδα, τη Θρησκεία και την Οικογένεια,

αλλά το Διατυμπάνισμα, η Καπηλεία και η Χουντική Ρητορική… 

Ο -συχνά κρυπτόμενος- ακροδεξιός και ολοφάνερα μικροαστός Νεοέλληνας

μετέρχεται άλλην μία δοκιμασμένη μέθοδό του,

η οποία είναι -ειρήσθω εν παρόδω- η «Αδελφή τής Κλάψας»:

«Αυτο-Θυματοποίηση». 

 

*** Θέλετε την Απόλυτη Τεκμηρίωση;

Έεεεφτακέεεε…

 

Αν βγει κάποιος στην τηλεόραση και πει «Οι μισοί Έλληνες είναι βλάκες.»,

ακαριαία, αντανακλαστικά,

θα πεταχτούν χιλιάδες άτομα απ’ τον καναπέ τους

και με ξεχειλίζουσα οργή θα πουν «Ποιος είν’ αυτός που μάς λέει “βλάκες”;».

Οι άμοιροι· χωρίς να τούς έχει κατονομάσει, χωρίς να τούς έχει δείξει,

θα έχουν καρφωθεί μόνοι τους

(την ίδια ώρα, οι ευφυείς θα παραμένουν χαλαροί στον καναπέ τους).

 

Κατ’ αντιστοιχίαν,

μόνο όποιος αισθάνεται φασίστας αλλά δεν τολμά να το δηλώσει,

πετάγεται εν εξάλλω και αφρίζει λέγοντας «Ποιος είν’ αυτός που μάς λέει “φασίστες”;».  

 

*** Μάλιστα, κάποιοι από το σινάφι των «Π.Θ.Ο.», οι πιο «ψαγμένοι»,

προσπαθούν να αθωώσουν και να καθαγιάσουν το «Χουντικό Τρίπτυχο»,

πετώντας το εξής υπεραπλουστικό επιχείρημα..:

«Δηλαδή, επειδή οι φασίστες πίνουν νερό,

θα ποινικοποιήσουμε και το Νερό;».

 

Πρόκειται όντως για αξιοσέβαστο επιχείρημα, φαινομενικώς ακλόνητο,

το οποίο, όμως, έχει ένα τεράστιο δομικό κενό·

κενό που αδυνατούν να αντιληφθούν και να στεγανοποιήσουν

όσοι εκφράζουν τη συγκεκριμένη ρητορική απορία.

 

Να ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, ποια είναι η ειδοποιός διαφορά…

 

Όχι, το γεγονός ότι οι φασίστες πίνουν νερό,

δεν καθιστά ως «φασίστα» όποιον πίνει νερό.

Όμως, αν οι φασίστες προτιμούν συγκεκριμένη μάρκα εμφιαλωμένου νερού,

επειδή αυτό ονομάζεται… «Γ΄ Νεράϊχ»,

έχει ως σήμα στο μπουκάλι του τη σβάστικα

και ως σλόγκαν τής διαφήμισής του τη φράση «Θα πούμε το νερό, “Νεράϊχ”»,

τότε, ναι, όποιος επιλέγει αυτό το εμφιαλωμένο νερό είναι ΦΑΣΙΣΤΑΣ.

 

Στην προκειμένη μεταφορά, λοιπόν,

το τρίπτυχο «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια»

είναι η ιδεολογική version τού εμφιαλωμένου νερού

που έχει την ονομασία «Γ΄ Νεράϊχ»,

και όχι ένα οποιοδήποτε αθώο νερό τής πηγής, τής βρύσης ή τής εμφιάλωσης.

 

Ως εκ τούτων,

διαμαρτύρονται κάποιοι -ανυποστάτως- ότι τούς αποκαλούμε «φασίστες»,

ώστε να υποταχθούν χωρίς τύψεις στην «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» τους..:

«Ε, ναι, λοιπόν…

Προτιμώ να είμαι φασίστας και να αγαπώ την Πατρίδα, τη Θρησκεία, την Οικογένεια,

παρά να είμαι ένας άπατρις, άθρησκος, ανοίκιος αναρχοάπλυτος.».

 

*** Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που φανερώνει-προδίδει τον Φασίστα,

είναι το γεγονός ότι αναπαράγει αυτούσιο το «Χουντικό Τρίπτυχο»

άνευ λόγου και αιτίας.

Η Πατρίδα, η Θρησκεία, η Οικογένεια,

ναι μεν αποτελούν ενίοτε «συγκοινωνούντα δοχεία»,

αλλά είναι και αυθύπαρκτες έννοιες. 

 

Θα σάς περιγράψω, λοιπόν, τη γελοιότητα των κρυπτοφασιστών,

με ένα άρτι εμπνευσθέν παράδειγμα…

 

Φανταστείτε να βρεθείτε κάπου στο εξωτερικό

και να ακούσετε τον ακόλουθο διάλογο δύο τουριστών..:

– Φίλε, από ποια χώρα είσαι;

– Είμαι Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος κι έχω γυναίκα και τέσσερα παιδιά.

 

Εσείς τι λέτε;

Αυτός που στη μονοθεματική ερώτηση «Από ποια χώρα είσαι;»,

απήντησε αναφέροντας ολόκληρο το «βιογραφικό» του,

είναι ευπατρίδης, εύθρησκος και ευοίκιος,

ή απλώς ένας μαλάκας φασίστας που ψοφάει για φιγούρα;

 

Με Σεβασμό στην (κάθε) Πατρίδα. 

Με Σεβασμό στην (κάθε) Θρησκεία.

Με Σεβασμό στην (κάθε) Οικογένεια. 

 

Ο Αθλητάμπουρας

 

 

Περισσότερα Εδω

Προηγούμενο άρθροΚέρδη 1.968.021 ευρώ την προηγούμενη εβδομάδα
Επόμενο άρθροΣοκάρει η συζυγοκτονία στην Παναγία Καλαμπάκας