Η αυτοβιογραφική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «The Fabelmans» μπορεί να ήταν ανάμεσα σε εκείνες που πήρε Χρυσή Σφαίρα αλλά το… κοινό δεν το κέρδισε.

Συμπληρώνοντας μισό αιώνα από την πρώτη του ταινία, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ αποφάσισε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τα χρόνια της εφηβείας του. Ο επιτυχημένος σκηνοθέτης κέρδισε δυο Χρυσές Σφαίρες (σκηνοθεσίας και καλύτερης δραματικής ταινίας) για το «The Fabelmans», όπως η νέα του ταινία δεν είχε την εισπρακτική επιτυχία που ίσως να περίμενε κανείς.

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ συνυπογράφει το σενάριο της ταινίας με τον βραβευμένο με Πούλιτζερ Τόνι Κούσνερ. Οι δυο τους είχαν ξανασυνεργαστεί στα φιλμ «Μόναχο» και «Λίνκολν.

Η ταινία The Fabelmans είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, για τα οικογενειακά γεγονότα που σημάδεψαν την εφηβική του ηλικία και την προσωπικότητα, αλλά στέλνει κι ένα μήνυμα αγάπης για το σινεμά.

Σε αυτή την 34η ταινία του, ο 75χρονος πια Σπίλμπεργκ, έχοντας ως εφόδια μία ενδιαφέρουσα ιστορία, για μια οικογένεια που βρίσκεται υπό διάλυση, καθώς η αλαφροΐσκιωτη και παθιασμένη καλλιτεχνική φύση, μητέρα του, έχει αποξενωθεί από τον πατέρα του, έναν πρωτοπόρο μηχανικό της πληροφορικής, ένα χαμηλών τόνων άνθρωπο, έναν πρωτοπόρο της πληροφορικής, άψογος για υπάλληλος, αλλά πλήρως αδιάφορος για μια γυναίκα.

Για μια οικογένεια που προσπαθεί να ακροβατήσει μεταξύ της εβραϊκής ορθοδοξίας και του μοντέρνου, της επίπλαστης ευτυχίας και του ρήγματος που υπάρχει μεταξύ του ζεύγους – κάτι που ανακαλύπτει σε ένα φιλμάκι ο μικρός Σάμι (νεαρός Σπίλμπεργκ) που τράβηξε σε κάποια εκδρομή, μια κομβική στιγμή της ταινίας, αλλά και σημειολογικά για τη δύναμη του σινεμά να αναδεικνύει την αλήθεια, αλλά και να την αποκρύπτει ή να τη διαστρεβλώνει.

Μια οικογένεια που μετακινείται λόγω της εργασίας του πατέρα, κάτι που δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα, καθώς το οικογενειακό δέντρο δεν μπορεί να αποκτήσει ρίζες, ενώ πάντα καραδοκούν και τα ερωτικά ζιζάνια που πολιορκούν τη μητέρα του, που υπεραγαπά ο μικρός Σάμι.

Επίσης, η ταινία ως ένα βαθμό είναι και ένας φόρος τιμής στον δάσκαλο Τζον Φορντ. Η πρώτη ταινία που βλέπει και μαγεύεται ο μικρός Σάμι είναι το αριστουργηματικό γουέστερν του Φορντ «Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτι Βάλανς», ενώ η ταινία τελειώνει με την υποβλητική παρουσία του μεγάλου σκηνοθέτη, να δίνει συμβουλές στον νεαρό πλέον Σπίλμπεργκ – ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της ταινίας.

Η ερμηνεία της Μισέλ Γουίλιαμς (των τεσσάρων υποψηφιοτήτων για το Όσκαρ), στο ρόλο της μητέρας μάλλον θα τη φέρει και πάλι ανάμεσα στις υποψήφιες για Όσκαρ Α’ γυναικείου ρόλου. Ξεχωρίζουν εμφανώς σε δεύτερους ρόλους τόσο η Τζίνι Μπερλίν (η Εβραία γιαγιά) όσο και ο Τζουντ Χιρς, στο ρόλο του θείου.

Η ταινία βγήκε στους ελληνικούς κινηματογράφους στις 24 Νοεμβρίου αλλά δεν έκανε τις εισπράξεις που θα περίμενε κανείς. 

Δείτε τι είχε πει στην κριτική του ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος 

Παίζουν: Μισέλ Γουίλιαμς, Πολ Ντάνο, Σεθ Ρόγκεν, Γκάμπριελ ΛαΜπέλ, Τζίνι Μπερλίν, Τζούλια Μπάτερς, Ρόμπιν Μπάρτλετ, Κίλι Καρστέν, Τζουντ Χιρς κα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Περισσότερα Εδω

Προηγούμενο άρθροΚύπελλο Ελλάδος: Βόλος-Παναθηνα’ι’κός 0-2.Στο ίδιο έργο θεατές……
Επόμενο άρθροΑΕΚ – Κηφισιά 1-0 (Πρώτο ημίχρονο)