Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Η πρόσφατη βεβήλωση τού μνημείου τής «Θύρας 7»
ήταν μία ακόμη αποτρόπαια ψηφίδα στο παζλ τής Σαπίλας
που εδώ και δεκαετίες ταλανίζει τον Ελληνικό Αθλητισμό
και εν’ γένει την Ελληνική Κοινωνία.
Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό
και -κυρίως- δυστυχώς για τη μνήμη των είκοσι ενός θυμάτων
και για τις εσαεί θρηνούσες οικογένειές τους,
οι διοικούντες τον σύλλογο βρήκαν μία πρώτης τάξεως ποταπή ευκαιρία
να διατυμπανίσουν το προσωπικό τους ατενσιονχοριλίκι
και εξέδωσαν αλήστου μνήμης κατάπτυστη ανακοίνωση
με την οποία καπηλεύονται αναίσχυντα την τραγωδία τής 8ης Φεβρουαρίου 1981.
*** Πάμε να δούμε τι λέει αυτή η θλιβερή ανακοίνωση
και στη συνέχεια θα πούμε αλήθειες που πονάνε…
Η πρώτη παράγραφος είναι γραμμένη στο ύφος που θα έπρεπε να είναι·
με σεβασμό και ταπεινότητα..:
«Η οικογένεια του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, η οικογένεια των θυμάτων της Θύρας 7,
διαβεβαιώνουν τους πάντες
ότι κανένας βανδαλισμός δεν μπορεί να καταστρέψει τα μνημεία μας,
τα οποία διατηρούμε ζωντανά μαζί με τις μνήμες
και τον σεβασμό μας για τους 21 δικούς μας αγγέλους.».
Αμέσως μετά, όμως, ο εμπνευστής και οι συντάκτες τού κειμένου,
αυτο-ξεμπροστιάζονται και αποκαλύπτουν το πραγματικό σκεπτικό
και τις μύχιες στοχεύσεις τής εν’ λόγω ανακοίνωσης..:
«Η οικογένεια του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ δέχεται εδώ και χρόνια
μια ασύμμετρη επίθεση λάσπης και μίσους.
Μια επίθεση με στόχο ολόκληρο τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τον ηγέτη του, Βαγγέλη Μαρινάκη.
Αν ορισμένοι δεν μπορούν να περιορίσουν το μίσος τους,
ας το στρέψουν μόνο σ’ εμάς,
που στεκόμαστε μπροστά τους, φτιαγμένοι από ατσάλι και θάλασσα,
κρατώντας τις Ερυθρόλευκες ψηλά,
και να αφήσουν τους νεκρούς μας να αναπαύονται εν ειρήνη.».
*** Μιλάμε για Ξευτίλα. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΞΕΥΤΙΛΑ.
Ένας δήθεν λίβελλος εναντίον τής Μισαλλοδοξίας,
που επί τής ουσίας καταλήγει να είναι… «Ύμνος στη Μισαλλοδοξία».
Πού κολλάει η φράση «…μια ασύμμετρη επίθεση λάσπης και μίσους.»
με το συγκεκριμένο γεγονός;
Πού κολλάει η φράση
«…Μια επίθεση με στόχο,
ολόκληρο τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τον ηγέτη του Βαγγέλη Μαρινάκη.»
με το συγκεκριμένο γεγονός;
Πού κολλάει η φράση
«…Αν ορισμένοι δεν μπορούν να περιορίσουν το μίσος τους,
ας το στρέψουν μόνο σ’ εμάς,
που στεκόμαστε μπροστά τους, φτιαγμένοι από ατσάλι και θάλασσα…»;
ΠΟΥΘΕΝΑ.
Σε μία αληθινή, εγκάρδια, αξιοπρεπή ανακοίνωση,
αυτές οι απαράδεκτες και ψυχροπολεμικές διατυπώσεις κολλάνε στο… Πουθενά.
Όμως,
όταν πρόκειται για τον Βαγγέλη Μαρινάκη
και τη λουδοβίκεια ψύχωσή του «Ο Ολυμπιακός είμαι ΕΓΩ.»,
όλα έρχονται να ταιριάξουν και να ξεγυμνώσουν τα επικαλυμμένα κίνητρα.
*** Γράφω τούτο το πόνημα,
έμπλεος οργής για την Ανανδρία και την Υποκρισία
που ξεχειλίζουν μέσα από αυτό το έντυπο βδέλυγμα.
Ξεκινώ, λοιπόν, να αναφέρω τις δύσπεπτες αλήθειες,
που ένα ολόκληρο σύστημα Εγκληματικότητας και Σήψης
καλλωπίζει πίσω από κίβδηλες επιδείξεις ευαισθησίας κι αλληλεγγύης…
Κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν,
απεχθάνομαι την καπηλεία που εκπορεύεται από το σύνθημα
«Θρύλε, θυμήσου, πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου.».
Ελέω σεβασμού προς τούς νεκρούς τής «Θύρας 7»
-και παρ’ ότι προσωπικώς διαφωνώ-
δέχομαι τη συναισθηματική υπέρβαση που ορίζει
ότι οι νεκροί ενδιαφέρονται για τούς τίτλους
που -μετά τον θάνατό τους- συνεχίζει να κατακτά η ομάδα τους
(βεβαίως, στο συγκεκριμένο σύνθημα υπάρχει και μία αγένεια,
καθώς,
όταν αποφασίζεις να συμπεριλάβεις τούς νεκρούς σου
στη γήϊνη-θνητή επιδίωξη τής κατάκτησης πρωταθλημάτων,
οφείλεις να τούς αναφέρεις πρώτους
και όχι να τούς ξεπετάς με τη διατύπωση «…ακόμα κι οι νεκροί σου.»·
όμως, ας δεχθούμε και αυτό το ατόπημα,
θεωρώντας καλόπιστα πως διαθέτει αφετηρία αθωότητας
και ότι απλώς υπηρέτησε τον Στίχο, το Μέτρο και τη Ρίμα).
Παρ’ ότι, λοιπόν, επιδεικνύουμε επιείκεια,
το εν’ λόγω σύνθημα,
όπως και η αναίσχυντη ανακοίνωση τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» που λέει ότι
«…κανένας βανδαλισμός δεν μπορεί να καταστρέψει τα μνημεία μας,
τα οποία διατηρούμε ζωντανά μαζί με τις μνήμες
και τον σεβασμό μας για τους 21 δικούς μας αγγέλους.»,
προβαίνουν σε αδιαμφισβήτητη καπηλεία που ευθύς αμέσως θα καταδείξουμε.
Ανάμεσα στα 21 θύματα τής τραγωδίας
που συνέβη αμέσως μετά τη λήξη τού ντέρμπι Ο.Σ.Φ.Π.-Α.Ε.Κ. στη «Θύρα 7»,
ήταν και ο 18χρονος φίλαθλος τής Α.Ε.Κ., Γεράσιμος Αμίτσης
(ναι,
τότε που στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
-όπως και σε όλα τα γήπεδα τής χώρας-
οι αντίπαλοι φίλαθλοι και οπαδοί παρακολουθούσαν μαζί τούς αγώνες
και δεν είχε επικρατήσει ακόμα το μαφιόζικο καθεστώς
που οδήγησε στη «Ριζούπολη»,
στον άγριο ξυλοδαρμό ενός Παναθηναϊκού σε ματς τής Εθνικής Ομάδος,
στις «απενεργοποιημένες» κάμερες τής αναμέτρησης Ο.Σ.Φ.Π.-Πλατανιάς,
στις «ευχητήριες» προχριστουγεννιάτικες συνομιλίες αστυνομικών με εγκληματίες
πριν από την απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος τού Τζήλου,
και σε πόσα ακόμη -ων ουκ έστιν αριθμός- θλιβερά συμβάντα).
Από πού κι ως πού, λοιπόν,
η «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός» οικειοποιείται τη μνήμη τού 18χρονου Αεκτζή Γεράσιμου Αμίτση
και τον εντάσσει στους «21 δικούς της αγγέλους»;
Από ευγένεια και σεβασμό;
ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Αν η ερώτηση είναι «Γεράσιμος Αμίτσης»,
η απάντηση είναι «υπόθεση Βάλνερ».
Συνελόντι ειπείν,
αν ο Ολυμπιακός σεβόταν αληθινά τη μνήμη τού (κάθε) Γεράσιμου Αμίτση,
δεν θα μετερχόταν τις γνωστές και σεσημασμένες μεθόδους του
από το φθινόπωρο τού ’96 και εντεύθεν.
*** Ας υποθέσουμε, όμως,
ότι ακόμη και η προαναφερθείσα «οικειοποίηση» δεν αποτελεί αισχρή καπηλεία,
αλλά συνιστά έκφραση σεβασμού και ευγένειας.
Εδώ ακριβώς είναι που τελειώνει η ανεκτικότητά μας
και η επιεικής ανάγνωση των γεγονότων,
καθώς μέσα από το σύνθημα
«Θρύλε, θυμήσου, πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου.»,
εκπορεύονται αμείλικτα ρητορικά ερωτήματα..:
Οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» θέλουνε στημένα πρωταθλήματα;
Οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» θέλουνε στημένα ματς;
Οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» θέλουνε
«Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε, και όλοι οι άλλοι να πά’ να γαμηθούνε.»;
Οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» θέλουνε
να διδάσκει η ομάδα τους ήθος,
πλακώνοντας στα κλωτσομπουνίδια τούς αντίπαλους ποδοσφαιριστές
μετά από το πιο στημένο ντέρμπι όλων των εποχών;
Οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» θέλουνε
να κατηγορείται ο ιδιοκτήτης τής αγαπημένης τους ομάδας για Πρεζεμπόριο
και για τον μισό Ποινικό Κώδικα;
Ε, όχι, οι «νεκροί τού Ολυμπιακού» δεν θέλουνε όλα αυτά,
διότι το καθεστωτικό σύστημα τής «Εγκληματικής Οργάνωσης»
-με τις (παρα)ποδοσφαιρικές και (παρα)κρατικές παραφυάδες της-
δημιουργεί οπαδούς που είναι «ζωντανοί-νεκροί».
Είναι δε, τέτοιο το εκπορευόμενο απύθμενο θράσος των κάπηλων,
που τούς έχω ικανούς να συμπεριλάβουν στη λίστα με τούς νεκρούς τής «Θύρας 7»
και τον απατεωνίσκο Όσκαρ Γκαρσία.
Μιλάμε για αδίστακτους ξευτίλες, χωρίς ίχνος μπέσας.
*** Δεν τελειώσαμε ακόμη· έχουμε κι άλλα…
Η θλιβερή διοίκηση τού Ολυμπιακού παριστάνει στην ανακοίνωσή της
ότι (δήθεν) σέβεται τούς νεκρούς,
ενώ έχει επιτρέψει -ή έστω, ανεχθεί- να αναρτώνται επανειλημμένως πανό
που επιχαίρουν για τη δολοφονία Φιλόπουλου·
μία δολοφονία -ειρήσθω εν’ παρόδω-
για την οποία υπάρχουν περιβόητοι εμπλεκόμενοι που κυκλοφορούν ελεύθεροι
και το «Διδάξαμε ήθος» βουΐζει στα αφτιά μας
με την ηχομιμητική φράση
που κάποιοι από τούς μαχαιροβγάλτες τής Λεωφόρου Λαυρίου
εκραύγαζαν θριαμβευτικά πάνω από τον ψυχορραγούντα Φιλόπουλο:
«Έτσι γαμάνε τα Μανιατάκια…».
«Διδάξαμε ήθος» και «Έτσι γαμάνε τα Μανιατάκια», ένα και το αυτό.
Η ίδια αντίληψη περί Ήθους, εκφρασμένη με διαφορετικούς τρόπους.
*** Κατόπιν όλων τούτων,
η εκκωφαντική ήττα τού Μαρινάκη και των ενεργουμένων του,
είναι ότι αναρίθμητοι φίλαθλοι τού Παναθηναϊκού, τής Α.Ε.Κ. και τού Π.Α.Ο.Κ.
-όταν έμαθαν την είδηση περί τής βεβήλωσης που υπέστη το μνημείο τής «Θύρας 7»-
έκαναν ακαριαία λόγο για Προβοκάτσια.
Βεβαίως,
χωρίς αποδείξεις ουδείς δύναται και δικαιούται να υϊοθετήσει έναν τέτοιον ισχυρισμό·
όμως,
όταν το «Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα»
σε έχει ικανό να προβείς σε πράξεις αυτο-βεβήλωσης για επικοινωνιακούς λόγους,
όταν η Κοινή Γνώμη
σε έχει ικανό να χρησιμοποιήσεις τούς όποιους (παρα)κρατικούς μηχανισμούς σου
για μία προβοκάτσια με σκοπό τον αποπροσανατολισμό τής Κοινής Γνώμης
από τις πλείστες και ποικίλες δικαστικές υποθέσεις σου,
αυτή η Συλλογική Αίσθηση συνιστά «de facto» και «a priori» Μέγιστη Ήττα
για τον αυτοπροσδιοριζόμενο ως «Ηγέτη τού Ολυμπιακού» Βαγγέλη Μαρινάκη.
*** Φυσικά,
από την -έμπλεη ναπολεοντισμού και λουδοβικισμού- ανακοίνωση
δεν θα ημπορούσε να απουσιάζει
και ο καταγέλαστος δικτατορικός ναρκισσισμός τού εμπνευστή της.
Έτσι, υπάρχει ένα απόσπασμα με… ποιητική διάθεση:
«…Αν ορισμένοι δεν μπορούν να περιορίσουν το μίσος τους,
ας το στρέψουν μόνο σ’ εμάς,
που στεκόμαστε μπροστά τους, φτιαγμένοι από ατσάλι και θάλασσα…».
«Φτιαγμένοι από ατσάλι και θάλασσα».
Είναι σαφές ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει πάθει «θάλασσα»
και νομίζει ότι είναι φτιαγμένος από ατσάλι.
Ποιος..;
Ο Μαρινάκης,
που αν δεν συνοδεύεται από καμιά 20αριά μπράβους σε κάθε του μετακίνηση,
αισθάνεται πιο ευάλωτος κι από… μαραμένο κυκλάμινο.
Ο Μαρινάκης είναι φτιαγμένος από ατσάλι,
που σε λίγο θα προσλάβει -αν δεν το έχει κάνει ήδη- μέχρι και δοκιμαστή φαγητών,
προκειμένου να αποφύγει τον «φυσικό θάνατο» των μαρτύρων τού «Noor One».
Ο Ατσάλινος Μαρινάκης που σπεύδει να σηκώσει πρώτος το (εκάστοτε) κύπελλο
για να μην τού το πάρουν τα άλλα παιζάκια με τα κοντά παντελονάκια.
Ο Ατσάλινος Ηγέτης τού Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης.
Επιμύθιο:
Κλείνω διασκευάζοντας το σύνθημα
που απετέλεσε δομικό πυλώνα τού σημερινού πονήματος..:
«Ολυμπιακέ, θυμήσου,
αξιοπρεπή σε θέλουνε πρώτοι απ’ όλους οι νεκροί σου.».
Και οι νοούντες νοήτωσαν…
Ο Αθλητάμπουρας
