Λιγότερες από 4.000 ελεύθερες τίγρεις υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην άγρια φύση. Οι προσπάθειες για την προστασία αυτών των τίγρεων παρεμποδίζονται από τις επιστημονικές διαφωνίες σχετικά με το εάν αντιπροσωπεύουν έξι, πέντε ή μόνο δύο υποείδη. Τώρα, οι ερευνητές που προχώρησαν στην ανάλυση των πλήρων γονιδιωμάτων 32 αντιπροσωπευτικών δειγμάτων τίγρης επιβεβαιώνουν ότι οι τίγρεις πράγματι εμπίπτουν σε έξι γενετικά διακριτές ομάδες.

 

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Current Biology, τα έξι υποείδη περιλαμβάνουν τη τίγρη της Βεγγάλης, την τίγρη της Σιβηρίας, την τίγρη της Νότιας Κίνας, την τίγρη της Σουμάτρα, την τίγρη της Ινδοκίνας και την τίγρη της Μαλαισίας, που πρώτη φορά προτάθηκε ως ξεχωριστό υποείδος το 2004.Άλλα τρία υποείδη τίγρεων, οι τίγρεις της Κασπίας, της Ιαπωνίας και του Μπαλί, έχουν ήδη εξαφανιστεί.

 

“Η έλλειψη συναίνεσης σχετικά με τον αριθμό των υποειδών τίγρης έχει δυσχεράνει εν μέρει την παγκόσμια προσπάθεια για να σωθεί το είδος από το χείλος της εξαφάνισης, καθώς τόσο η αιχμαλωσία όσο και η παρέμβαση στους βιότοπους των άγριων πληθυσμών απαιτούν όλο και περισσότερο σαφή οριοθέτηση των προστατευόμενων περιοχών“, δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης, Σου-Τζιν Λουό, του Πανεπιστημίου του Πεκίνο.

 

Αναλύοντας τα πλήρη γονιδιώματα 32 δειγμάτων τίγρης, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι εμπίπτουν σε έξι γενετικά διακριτές ομάδες. Παρόλο που οι τίγρεις πιστεύεται ότι περιπλανούνται στον πλανήτη εδώ και δύο έως τρία εκατομμύρια χρόνια, ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται από μία ομάδα που επιβίωσε πριν από περίπου 110.000 χρόνια, όταν οι τίγρεις υπέφεραν από μία ιστορική μείωση πληθυσμού, αναφέρει η έκθεση.

 

Τα γονιδιωματικά στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει πολύ μικρή γονιδιακή ροή μεταξύ των πληθυσμών των τίγρεων. Παρά τη χαμηλή γενετική ποικιλότητα των τίγρεων, η δομή των ομάδων είναι ιδιαίτερα δομημένη, προσφέροντας στοιχεία ότι όλα αυτά τα υποείδη έχουν ένα μοναδικό εξελικτικό ιστορικό. Αυτό ξεχωρίζει επίσης τις τίγρεις από άλλα μεγάλα αιλουροειδή όπως οι ιαγουάροι, τα υποείδη των οποίων αναμειγνύονται συχνότερα, λένε οι ερευνητές.

 

Οι βασικές διαφορές των υποειδών τίγρεων περιλαμβάνουν το μέγεθος του σώματος και το χρώμα της γούνας. «Οι τίγρεις από τη Ρωσία είναι εξελικτικά διακριτές από εκείνες της Ινδίας. Ακόμη και οι τίγρεις από τη Μαλαισία και την Ινδονησία είναι διαφορετικές», δήλωσε η Λουό.

 

Η μελέτη καταλήγει ότι η αντιστροφή της πτωτικής τάσης του πληθυσμού των τίγρεων συνδέεται με τη μεγιστοποίηση των προσπαθειών διατήρησης της γενετικής ποικιλομορφίας και της εξελικτικής μοναδικότητας του είδους και σε αυτό θα βοηθήσει η αποσαφήνιση του αριθμού και των χαρακτηριστικών των υποειδών της τίγρης.

 

 

 

 

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΆνοδος επιβατικής κίνησης και τον Οκτώβριο
Επόμενο άρθροΠροτάσεις του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων Κλωστοϋφαντουργών για την επανεκκίνηση του κλάδου