Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο «Τσιλιαδόρος» είναι μεν ο ουραγός στις βαθμίδες τής Μαφιόζικης Ιεραρχίας,
αλλά είναι συνάμα κι ένα πρόσωπο
που υπό προϋποθέσεις και βάσει οργανωμένου σχεδίου
ενδέχεται να σε οδηγήσει στα Άδυτα·
μέχρι και στον «Πατρόνε».
Βεβαίως, ένα τέτοιο σχέδιο θα εξυφανθεί από τις (εκάστοτε) Αρχές,
όταν θέλουν πράγματι να φτάσουν στα υψηλά κλιμάκια
και να πλήξουν καίρια μία εγκληματική οργάνωση·
ειδάλλως, ως είθισται σε «μπανανίες» λατινοαμερικανικού τύπου,
για λόγους επικοινωνίας και (δήθεν) επιβολής τού Νόμου
συλλαμβάνεις τούς τσιλιαδόρους.
Έτσι, έχεις καταφέρει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια·
απ’ τη μία, έχεις πειστήρια ότι επιτελείς το καθήκον σου,
και από την άλλη, διασφαλίζεις ότι ο «Πατρόνε» θα μείνει στο Απυρόβλητο.
*** Η περίπτωση τής σύλληψης των ατόμων
που είχαν στην κατοχή τους εκατοντάδες αφίσες
με την «επικήρυξη» των Παπαθεοδώρου, Βέργη, Θωμαΐδη, Ασβεστά και Μπαλτάκου,
εμφανίζει δομικά κενά και γεννά ερωτηματικά.
Εν’ πρώτοις, θα πρέπει να καταλήξουμε,
αν η συγκεκριμένη «επικήρυξη» αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας
ή αν μιλάμε για ένα σχεδόν ασήμαντο θέμα
από αυτά που έχουν πλέον γίνει καθημερινότητα
στην τεταρτοκοσμική νεοελληνική μπανανία.
Ας κάνουμε, λοιπόν, μία σύγκριση,
ανάμεσα σε αυτά που συνέβησαν και σε αυτά που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί…
*** Σε μία ευνομούμενη κοινωνία,
οι παντός είδους και παντί τρόπω στοχοποιήσεις δημοσιογράφων
(εν’ προκειμένω, και ενός δικηγόρου),
θα αντιμετωπίζονταν ως ευθείες απειλές κατά τής Ελευθερίας τής Έκφρασης
και εν’ γένει κατά τής Δημοκρατίας·
όταν, δε, μιλάμε για μία χώρα,
έμπλεη παραπολιτικών-παραδικαστικών-παραστυνομικών κυκλωμάτων,
όταν, δε, μιλάμε για μία χώρα,
όπου το Έγκλημα είναι Θεσμικός Συνομιλητής και Ρυθμιστής,
το πρόβλημα οξύνεται σε υπέρτατο βαθμό.
Η εντολή, λοιπόν, για διερεύνηση τής περιβόητης αφισοκόλλησης εδόθη·
δεν γινόταν να μη δοθεί.
Συλλήψεις έγιναν, και μάλιστα ταχέως (για την ακρίβεια, βιαστικώς).
Ποιοι πιάστηκαν;
Οι «τσιλιαδόροι».
Κάτι ανδρεικελάκια νεαρής ηλικίας,
που σχεδόν δύο εβδομάδες μετά το επαίσχυντο περιστατικό
κυκλοφορούσαν, λέει, με πάμπολλες αφίσες στο πορτ-μπαγκάζ.
Κάτι ανδρεικελάκια νεαρής ηλικίας,
που βρίσκονταν… υπό την επήρεια τής διατεταγμένης υπηρεσίας
που τούς ανετέθη από άνωθεν κλιμάκια
(ναι, ουδόλως τυχαία εχρησιμοποίησα τη σουρεαλιστική διατύπωση
«…υπό την επήρεια τής διατεταγμένης υπηρεσίας…»,
διότι σε τέτοια ανεγκέφαλα όντα η εντολή τού «Πατρόνε» έχει την ισχύ σκληρού ναρκωτικού).
*** Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η είδηση
για την αποτρόπαια «επικήρυξη» που αναρτήθηκε μεγαλοπρεπώς
σε κεντρικά σημεία τού Πειραιά
(μέχρι και έξω από τα γραφεία τής «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»),
το πρώτο που σκέφθηκε κάθε νομιμόφρων πολίτης
και κάθε φίλαθλος που ταλαιπωρείται
από τις μεθόδους που μετέρχεται η «Εγκληματική Οργάνωση»,
ήταν να ανοίξουν οι κάμερες·
οι κάμερες έως τώρα
-όπως και στην περίπτωση με την «ήπια βία»
που υπέστησαν οι ποδοσφαιριστές τού Πλατανιά-
έχουν δείξει αυτό που όλοι περιμέναμε:
το Τίποτα.
Φυσικά, για ένα ζήτημα που απειλεί ευθέως την Κοινωνική Συνοχή,
θα έπρεπε να είχε ενεργοποιηθεί ακαριαία η «Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών».
Αν είχε συμβεί αυτό
-όπως συνέβη και στο «Κοριόπολις», όπου ακούσαμε και μάθαμε «σημεία και τέρατα»-
τα ανδρεικελάκια με τις αφίσες θα ετίθεντο υπό φυσική και τηλεφωνική παρακολούθηση,
και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία
ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγούσαν τις Αρχές στους εντολείς τους.
Αντ’ αυτού, επελέγη η βιαστική και ανώδυνη σύλληψη,
η οποία έχει προδιαγεγραμμένα τα επόμενα βήματά της.
Τα ανδρεικελάκια θα κληθούν ως ύποπτα διάπραξης αδικημάτων,
θα έχουν τη δέουσα νομική εκπροσώπηση (με άνωθεν αρωγή),
άντε το πολύ-πολύ να καταδικαστούν σε εξαγοράσιμες ποινές (με άνωθεν πληρωμή)
και όλα καλά στο σάπιο βασίλειο τής τεταρτοκοσμικής νεοελληνικής μπανανίας.
Εννοείται, φυσικά,
ότι τα ανδρεικελάκια που ήδη μετά την προσωρινή σύλληψή τους κυκλοφορούν ελεύθερα,
θα δασκαλευτούν τι θα καταθέσουν
και βεβαίως αποκλείεται να μαρτυρήσουν ποιος είναι ο εντολέας τους.
Διότι τα ανδρεικελάκια ξέρουν·
ξέρουν ότι για να συνεχίσουν να ζουν
και για να μην έχουν την… «αιφνίδια τύχη» που είχαν οι μάρτυρες τού «Noor One»,
δεν θα πρέπει να βγάλουν άχνα.
Ο «Νόμος τής Μαφίας», ο «Νόμος τής Ομερτά», ισχύει και για τούς «τσιλιαδόρους».
Και είναι απορίας άξιον, πώς αυτό επέρασε απαρατήρητο από τις (νεο)ελληνικές Αρχές.
Συνελόντι ειπείν,
αυτές οι συλλήψεις μοιάζουν να κραυγάζουν τη φράση
«Δεν θέλαμε να φτάσουμε στον “Πατρόνε”.».
Ας ελπίσουμε ότι το μέλλον θα μάς διαψεύσει,
αν και από μόνη της η «Ελπίδα τής Διάψευσης» συνιστά την Ύψιστη Ήττα τής Ελλάδας.
Επί τού Πειστηρίου:
Παρεμπιπτόντως,
πρέπει επειγόντως να κηρυχθεί «Gold Alert» για την «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»
και τον φερόμενο ως δήμαρχο Πειραιά (βάλτε εσείς όποιο όνομα φαντάζεστε),
διότι ακόμη περιμένουμε να εμφανιστούν και να καταδικάσουν την «επικήρυξη».
Γιατί άραγε αυτοψεκάστηκαν με «Εξαφανιζόλ»;
Προφανώς (θα) θεωρούν ότι τέτοιες αφίσες αποτελούν κόσμημα για την πόλη,
προφανώς (θα) θεωρούν ότι όπως ο Παρθενών τής Αθήνας έχει τις «Καρυάτιδες»,
έτσι και ο Πειραιάς έχει ως δικές του «Καρυάτιδες»
τις κολώνες όπου αναρτήθηκαν οι «αφίσες τής Επικήρυξης».
Λευτεριά στους Τσιλιαδόρους.
Ο Αθλητάμπουρας
