Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 15 Σεπτεμβρίου 2020, 18:03

Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σάς χαιρετώ…

 

*** Πάει το «Αήττητο» για τον Παναθηναϊκό·

από την 1η αγωνιστική πάει το «Αήττητο» και για φέτος.

 

Μοιάζει με σοφιστεία, όμως δεν είναι·

η ομάδα που το 1964 επέτυχε αυτό που ουδεμία άλλη είχε κατορθώσει,

η ομάδα που επί 55 χρόνια ήταν η μονοκράτωρ τού επιτεύγματος

(από το 2019, το μοιράζεται με τον Π.Α.Ο.Κ.),

αυτή η ομάδα, λοιπόν,

αδυνατεί πλέον να κάνει νικηφόρο ξεκίνημα στο πρωτάθλημα

και -με βάση τα δεδομένα των προηγουμένων ετών-

δεν μπορεί να καταφέρει ένα ικανοποιητικό σερί νικών.

 

Η κατάντια και η κατρακύλα τού Παναθηναϊκού συνεχίζονται·

δεν τού έφτανε

που στη διοίκησή του βρίσκεται ένας άκρως αμφιβόλων προθέσεων μεγαλομέτοχος,

τώρα ήρθε κι έδεσε το «πικρό» με τον μαθητευόμενο Πογιάτος.

 

Είναι μέγιστη ξευτίλα για τον σύλλογο που έχει φτάσει σε Τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών,

δύο φορές σε ημιτελικούς, δύο φορές σε προημιτελικούς,

καθώς και άλλες δύο φορές σε προημιτελικούς τού Κυπέλλου U.E.F.A.,

να έχει ως προπονητή έναν 43χρονο

που έως τώρα διαχειριζόταν την «Under 19» τής Ρεάλ.

Στη συνθήκη «“Under 19” τής Ρεάλ» μόνο οι άσχετοι στέκονται στη Ρεάλ·

αν είσαι στοιχειωδώς σχετικός, οφείλεις να σταθείς στο «Under 19».

 

Φυσικά, δεν μέμφομαι τον Πογιάτος,

διότι είδε φως κι ανοιχτές θύρες, και μπήκε.

Επίσης,

δεν ισχυρίζομαι

ότι αποκλείεται αυτός ο άνθρωπος να διαθέτει ταλέντο στο αντικείμενό του.

Όμως,

ο Παναθηναϊκός δεν έχει -έστω κατ’ ελάχιστον- αποθέματα χρόνου

για στοιχήματα και πειραματισμούς.

 

Άρα, η αποκλειστική ευθύνη βαρύνει τον Γιάννη Αλαφούζο, 

ο οποίος στο πρόσωπο τού παντελώς άπειρου Ισπανού 

ενσαρκώνει τον τρόπο που ο ίδιος βλέπει τον Παναθηναϊκό.

 

*** Ο Αλαφούζος θα θεωρούταν απλώς ανίκανος

να διοικεί τον Σπουδαιότερο Ελληνικό Σύλλογο,

αν δεν είχε δώσει άφθονα δικαιώματα ότι ενεργεί με -επιεικώς- ύποπτο σκεπτικό

(με κορυφαία στιγμή του,

όταν ετράβηξε -προσωρινώς και απολύτως μεθοδευμένα- την πρίζα των πληρωμών,

με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες για τον Π.Α.Ο.).

 

Όπως και να ’χει,

το βέβαιο και αδιαμφισβήτητο είναι,

ότι επί ημερών Αλαφούζου ο Παναθηναϊκός έχει περιπέσει στην απόλυτη ανυποληψία

και έχει φτάσει στο ντροπιαστικό σημείο

να θεωρεί μέχρι και την κατάκτηση ενός εγχώριου τίτλου ως «Άπιαστο Όνειρο».

 

Ακόμη κι αν -καλή τη προαιρέσει- δεχθούμε

ότι ο εφοπλιστής και ιδιοκτήτης τού «Σκάϊ» πονάει και νοιάζεται την ομάδα,

η σχέση του με τον κόσμο τού συλλόγου έχει διαρραγεί εδώ και χρόνια σε τέτοιον βαθμό,

ώστε κάθε λάθος και κάθε αποτυχία να λειτουργούν πια

με γεωμετρικώς αυξανόμενη ένταση.

 

Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει προ πολλού,

οι Παναθηναϊκοί έχουν σπασμένα νεύρα,

ο ύπνος τους δεν είναι γαλήνιος,

ο ελάχιστος θόρυβος τούς κάνει να τινάζονται λες και γίνεται σεισμός 8 Ρίχτερ,

οι αντοχές και οι ανοχές είναι προ πολλού εξαντλημένες.

 

Ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού θέλει να πιστέψει σε κάποιον, θέλει να πιστέψει σε κάτι,

το έχει ανάγκη να ξαναπιστέψει.

Είναι, δε, τόσο βαθιά απογοητευμένος (έως και απελπισμένος),

που προτίθεται να πιστέψει ακόμη και (σ)τον Αλαφούζο.

 

Ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού

που θεωρεί ότι ο Αλαφούζος είναι «Ντροπή για τον Σύλλογο»

και «Ο Χειρότερος Πρόεδρος στην Παναθηναϊκή Ιστορία»,

κάνει συνεχώς βήματα πίσω και επιδίδεται διαρκώς σε «Εθελούσια Λήθη»

με την ελπίδα να πάνε τα πράγματα προς το καλύτερο.

 

Εν τέλει,

το μόνο που μένει από αυτήν την -έως ενός σημείου- δικαιολογημένη υποχωρητικότητα,

είναι «Τα βήματα προς τα πίσω».

Ο Παναθηναϊκός αδυνατεί να πάει μπροστά

και αυτό -ως φυσική συνεπαγωγή- τον πάει πίσω.

 

*** Υπάρχει λύση στο Πρόβλημα;

Βεβαίως και υπάρχει,

αλλά το συγκλονιστικό στοιχείο είναι ότι αυτή, η μία και μοναδική λύση,

αποτελεί τεράστιο -και στην παρούσα φάση, άλυτο- πρόβλημα.

 

Η μία και μοναδική λύση για τον Παναθηναϊκό

είναι να φύγει ο Γιάννης Αλαφούζος

και στη θέση του να έρθει ένας άνθρωπος εγνωσμένης Παναθηναϊκοφροσύνης.

Γίνεται αυτό; Όχι, δεν γίνεται.

 

Ο μεγαλομέτοχος Αλαφούζος,

για τούς δικούς του έκδηλους -ή και άδηλους- λόγους,

δεν προτίθεται να φύγει από την ομάδα·

αυτό είναι αδιαμφισβήτητο,

ιδίως αν συνυπολογίσουμε

ότι τον Σεπτέμβριο τού 2017 είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του

και σήμερα -Σεπτέμβριος 2020 γαρ- ακόμα εδώ είναι.

 

Πόσω μάλλον, που τώρα έχει τον απόλυτο έλεγχο τής κατάστασης,

λόγω δύο άκρως ευνοϊκών συγκυριών·

από τη μία,

το γεγονός ότι στην εξουσία βρίσκεται το ευνοούμενό του κόμμα, η «Νέα Δημοκρατία»,

και από την άλλη,

η -επεισοδιακή και οριστική- αποχώρηση τού Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

 

Εδώ δεν έφυγε ο Αλαφούζος όταν είχε το «κάτω χέρι»·

θα φύγει τώρα που έχει το «πάνω χέρι»;

Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

 

*** Βάσει τού συγκεκριμένου πλαισίου, λοιπόν,

ο Παναθηναϊκός δείχνει να είναι καταδικασμένος

σε μία ατέρμονη και διαρκώς ανατροφοδοτούμενη εσωστρέφεια.

 

Ο Γιάννης Αλαφούζος -είτε εκουσίως, είτε ακουσίως- παράγει εσωστρέφεια,

η οποία, βεβαίως, φέρει μαζί της και τον συμπαρομαρτούντα διχασμό.

Το Τρίπτυχο τής Επιτυχίας «Ομάδα-Κόσμος-Διοίκηση»

έχει ζοφερώς μετατραπεί σε «Μονάδες-Διχασμός-Εσωστρέφεια».

Πώς να πας μπροστά έτσι..;

 

Τώρα, μάλιστα, υπάρχει ως δέλεαρ και το θέμα με το (νέο) γήπεδο.

Ο μέχρι πρότινος λαλίστατος δήμαρχος Μπακογιάννης είναι εξαφανισμένος

και -μετά το ασυνεπές ραντεβού που είχε δώσει για «μέσα στο καλοκαίρι»-

απευθύνεται πλέον στον Κόσμο τού Παναθηναϊκού μόνο μέσω διαρροών.

 

Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, θα εκφράσω μία αιρετική άποψη…

 

Έστω και πηγαίνουν όλα κατ’ ευχήν με το Γήπεδο

(κάτι που ουδόλως πιστεύω, αλλά το δέχομαι ως «υπόθεση εργασίας»).

Άρα, τι θα συμβεί; Ποια θα είναι τα καινούργια δεδομένα;

 

Ατυχώς για τον Παναθηναϊκό,

τα «καινούργια δεδομένα» θα είναι μία πολυτελής ανακαίνιση στα «παλιά δεδομένα».

Συνελόντι ειπείν,

ο Αλαφούζος θα παγιωθεί οριστικά στη διοίκηση τού ποδοσφαιρικού τμήματος

και θα εξοστρακιστούν στην άκρη τής Μνήμης

ο 3ετής αποκλεισμός από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, οι -6 βαθμοί,

το προσωρινό και -κυρίως- προμελετημένο φάσμα τού υποβιβασμού,

οι συνεχείς εγχώριες αποτυχίες.

 

Ο Αλαφούζος που μετέτρεψε την Αποτυχία σε «Συνήθεια» για τον Παναθηναϊκό,

ο Αλαφούζος που συνδέεται άρρηκτα με τη «Νέα Δημοκρατία»,

η «Νέα Δημοκρατία» που συνδέεται άρρηκτα με τον Αλαφούζο.

Και στη μέση -εν απολύτω ομηρία- ο Παναθηναϊκός.

 

Αλήθεια, αν βρισκόταν στη διακυβέρνηση τής χώρας ο «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»,

υπάρχει κάποιος νοήμων πολίτης-φίλαθλος που να πιστεύει

ότι ο Αλαφούζος θα ήταν τόσο δραστήριος και ένθερμος ώστε να λυθεί το «γηπεδικό»;

(το πιθανότατο είναι,

ότι ξάφνου ο εν λόγω εφοπλιστής θα γινόταν φανατικός φυσιοδίφης

και θα ανεκάλυπτε άγνωστα είδη κορμοράνων·

καταλαβαινόμαστε, φαντάζομαι). 

 

Ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού πρέπει να αντιληφθεί, λοιπόν,

ότι όσο κι αν δικαίως -σε επίπεδο ποδοσφαιρικής προσέγγισης-

το νέο γήπεδο αποτελεί Πανάκεια,

δεν γίνεται να συνιστά λύση στα μείζονα χρονίζοντα προβλήματα

που σχετίζονται με τις συναισθηματικές και ψυχολογικές ισορροπίες τού συλλόγου.

 

Αν παραλληλίσουμε τη σχέση τού Γιάννη Αλαφούζου και τής ομάδας 

με τη σχέση ενός ζευγαριού,

οι προβλέψεις μόνο δυσοίωνες μπορούν να είναι.

Όταν ένα ζευγάρι μαλώνει συνέχεια,

όταν μισεί ο ένας τον άλλον,

όταν δεν χάνει ευκαιρία έκαστος να μειώσει, να προσβάλει, να εκδικηθεί τον άλλον,

η μετακόμιση από ένα φτωχικό δυάρι σε μία βίλα

δεν γίνεται να αλλάξει τον πυρήνα τής άρρωστης και ακατάλληλης σχέσης.

Απλώς, το πολύ να υπάρξει προσωρινό κουκούλωμα,

και μετά, άντε πάλι από την αρχή…

 

*** Ανακεφαλαιώνοντας…

 

Η Κοκό Σανέλ είχε πει κάποτε την εκπληκτικά εύστοχη φράση

«Η Πολυτέλεια είναι μία ανάγκη

που ξεκινάει εκεί που τελειώνουν όλες οι άλλες ανάγκες.»!

 

Με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί εδώ και χρόνια,

το «(νέο) γήπεδο» είναι για τον Παναθηναϊκό μία πολυτελής ανάγκη,

που επιδιώκεται να ικανοποιηθεί ενώ δεν έχουν τελειώσει οι άλλες ανάγκες.

 

Ο Παναθηναϊκός έχει την Πρωτεύουσα Ανάγκη

να ξαναβρεί τον Πρωταθλητή Εαυτό Του.

Όμως,

ετούτο το ζωογόνο ζητούμενο δεν γίνεται να επιτευχθεί

όσο θα βρίσκεται στο τιμόνι τού συλλόγου ο Αλαφούζος.

 

Δεν το λέω εγώ·

το λένε τα πεπραγμένα τού Γιάννη Αλαφούζου και τού Παναθηναϊκού

από το 2012 και εντεύθεν.

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους…

 

Ο Αθλητάμπουρας

 

(Ο «Αθλητάμπουρας» έχει πλέον τον δικό του λογαριασμό στο Twitter.

Ακολουθήστε τον, με δική σας ευθύνη,

στη διεύθυνση
 https://twitter.com/Athlitampouras



Περισσότερα Εδω

Προηγούμενο άρθροΚαι 6η σύλληψη για τον εμπρησμό στη Μόρια
Επόμενο άρθροΗράκλειο: Αεροδιακομιδή διασωληνωμένου Γερμανού με covid-19 στην πατρίδα του