Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε έγκριση για τη χορήγηση κρατικών ενισχύσεων ύψους 665 εκατ. ευρώ που είχε προβλέψει η ελληνική κυβέρνηση για τη στήριξη των ευάλωτων, στον κορονοϊό, δανειοληπτών στο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας. Όπως αναφέρει σχετική ανακοίνωση, το ισχύον καθεστώς θα βοηθήσει τα νοικοκυριά που κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη κατοικία τους λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, να αποπληρώσουν τα ενυπόθηκα δάνειά τους. Το ισχύον καθεστώς, όπως και το καθεστώς που εγκρίθηκε από την Κομισιόν στις 19 Σεπτεμβρίου 2019, εστιάζει στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, αλλά επιπλέον καλύπτει και δανειολήπτες με εξυπηρετούμενα δάνεια.
Επιλέξιμοι για το καθεστώς είναι οι ιδιοκτήτες κατοικιών, οι οποίοι πλήττονται από την πανδημία του κορονοϊού, και οι οποίοι πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια όσον αφορά το εισόδημα, την περιουσία και την αξία της πρώτης κατοικίας τους. Η Επιτροπή δεν ήταν υποχρεωμένη να αξιολογήσει την άμεση στήριξη προς τους ιδιοκτήτες κατοικιών. Πολλοί από αυτούς δεν εμπίπτουν στον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων, διότι θεωρούνται φυσικά πρόσωπα ή, εάν εμπίπτουν (π.χ. εάν είναι αυτοαπασχολούμενοι), το χορηγούμενο ποσό θα είναι σημαντικά χαμηλότερο από το όριο κοινοποίησης.
Ταυτόχρονα, η Επιτροπή έκρινε ότι η επιχορήγηση των ιδιοκτητών κατοικιών θα παράσχει έμμεσο πλεονέκτημα στις τράπεζες που εξέδωσαν τα δάνεια. Σύμφωνα με την αξιολόγηση της Επιτροπής, σε περίπτωση που λάβουν την επιδότηση ιδιοκτήτες κατοικιών με εξυπηρετούμενα δάνεια, το έμμεσο πλεονέκτημα θα είναι συμβατό με την ενότητα 3.1 του προσωρινού πλαισίου της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει επιχορηγήσεις κάτω των 800.000 ευρώ ανά δικαιούχο σε προσωρινή βάση. Οι επιχορηγήσεις υπόκεινται σε ορισμένες προϋποθέσεις, όπως διασφαλίσεις ότι οι τράπεζες δεν αποκομίζουν αδικαιολόγητο έμμεσο πλεονέκτημα.
Σχετικά με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ιδιοκτητών κατοικιών, η αξιολόγηση της Επιτροπής είναι παρόμοια με την αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου του 2019 και κατέδειξε ότι η έμμεση ενίσχυση δεν θα δημιουργούσε αδικαιολόγητες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, διότι περιορίζεται σε ό,τι είναι αναγκαίο για να επιτευχθεί ο στόχος της, ήτοι να αποφευχθεί η απώλεια της κύριας κατοικίας των δανειοληπτών.
Επιπλέον, το καθεστώς δεν εισάγει διακρίσεις μεταξύ των τραπεζών, διότι στηρίζει ιδιοκτήτες κατοικιών με δάνεια σε οποιαδήποτε τράπεζα που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα.
