Το θέμα δεν είναι απλά ο εκλογικός χρόνος ή η ημερομηνία της κάλπης αλλά και το πώς θα πας σε αυτή. Και τούτο δεν αφορά απλώς την κυβέρνηση που έχει την προνομία των κινήσεων ακόμη κι αν έχει φθορά, αφορά πολύ την αξιωματική αντιπολίτευση. Η τελευταία, όταν δεν έχει διαμορφωθεί ένα ρεύμα που φτιάχνει τετελεσμένα υπέρ της (συνέβη το 2015 με τον ΣΥΡΙΖΑ και λόγω της απαξίωσης του παλιού δικομματισμού και το 2019 με τη ΝΔ λόγω ενός κραταιού αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου), οφείλει να φτιάξει το Excel της. Σαν αυτό που νοερά έχει ο Αλέξης Τσίπρας μπροστά του. Τα θέματα κοινώς που πρέπει ή θέλει να ιεραρχήσει στον προεκλογικό διάδρομο. Και αυτά που τον συμφέρει να ανοίξουν. Ακτινογραφώντας τις τρεις παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα την εβδομάδα που μας πέρασε (Πολιτική Γραμματεία, Συνέλευση του ΣΕΤΕ και Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) μπορεί κάποιος να καταλήξει και στο Excel του.

Κι αυτό αφού δεν είναι πάντα ευνοϊκές όλες οι ατζέντες για μια δομική αντιπολίτευση ή για την ανάπτυξη ενός πειστικού επιχειρήματος. Για παράδειγμα, τα εθνικά θέματα που σήμερα είναι σε δραματική επικαιρότητα δεν αφήνουν πάντα χώρο για υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους και κυρίως όταν σε εξέλιξη είναι μια αναθεωρητική και επιθετική τακτική από την Αγκυρα. Βεβαίως εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει την κριτική του, αλλά όπως λένε κορυφαία στελέχη του το όλο πεδίο δεν είναι ευνοϊκό για την Αριστερά και κυρίως σε φάση όπως η τρέχουσα. Πώς όμως οριοθετείται η σημερινή πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ στα ελληνοτουρκικά και εν γένει στα θέματα εξωτερικής πολιτικής;

Η εξωτερική πολιτική

Πως ο Πρωθυπουργός αλλάζει το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής «και από πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στη δύσκολη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που ήταν για δεκαετίες, στη δύσκολη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, μετατρέπει την Ελλάδα όχι σε πυλώνα ασφάλειας, αλλά σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, με την εν κρυπτώ αποστολή βαρέος οπλισμού στην Ουκρανία, στερώντας μάλιστα κρίσιμο οπλισμό από τα νησιά μας», όπως είπε ο Τσίπρας στην ΚΟ του κόμματός του. Ετερο δύσκολο πεδίο αντιπαράθεσης για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό της πανδημίας.

Παρά την κριτική που γίνεται για τους χειρισμούς της κυβέρνησης, το όλο θέμα περνά και από την ανάγκη του κόσμου να ζήσει χωρίς περιοριστικά μέτρα, από την κόπωση περίπου δυόμισι χρόνων, αλλά και από το γεγονός πως οι αναζωπυρώσεις του ιού αφορούν και άλλες χώρες με καλύτερη άμυνα από τη δική μας. Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει το θέμα ψηλά. Προσφάτως διά μέσω του αρμόδιου Ανδρέα Ξανθού παρουσιάστηκε η Μαύρη Βίβλος των χειρισμών της κυβέρνησης στο όλο θέμα: η ελλιπής επιδημιολογική επιτήρηση και απουσία δωρεάν κάλυψης των τεστ, η αδυναμία στοχευμένης πρόληψης σε εστίες υπερμετάδοσης, η υποβάθμιση όλων των βαθμίδων του ΕΣΥ και άλλα. Δεν είναι όμως στην αιχμή της ρητορικής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και σε μια φάση που ο εκλογικός χρόνος πυκνώνει. Θέματα Ταμείου Ανάκαμψης ή και Τουρισμού επίσης, κυρίως σε μια στιγμή που ο μέσος πολίτης αναζητά με αγωνία την αγκύρωσή του σε ένα ασφαλές περιβάλλον – εξόχως κρίσιμο για τις προσεχείς εκλογικές συμπεριφορές. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως επενδύει περισσότερο σε θέματα ακρίβειας, ενεργειακής κρίσης, αλλά και Παιδείας.

Το καλάθι της νοικοκυράς

«Πονάνε τον μέσο πολίτη τα πρώτα δύο, ενώ το τρίτο έχει σχέση με την ανάσχεση της κοινωνικής κινητικότητας που επιχειρεί η κυβέρνηση, αλλά και έχει σχέση με τις βαθιές ιδεολογικές μας διαφορές που θέλουμε να αναδείξουμε», λέει στέλεχος της Κουμουνδούρου με γνώση του πολιτικού σχεδιασμού. Το μείγμα των επιχειρημάτων και η δομική αντιπολίτευση περνά από το καλάθι της νοικοκυράς. «Η αλήθεια επίσης είναι ότι με την πολιτική τους οδήγησαν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις στον κατάλογο της ανέχειας και της δυστυχίας. Στην ακρίβεια, τις αστρονομικές τιμές του ρεύματος και των ειδών πρώτης ανάγκης, τις απαγορευτικές για τους πολλούς, για τους περισσότερους, τιμές των καυσίμων», πρόταξε ο Τσίπρας στους βουλευτές του, και η αλήθεια είναι πως εδώ ποντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ αποκρούοντας το επιχείρημα πως οι πληθωριστικές τάσεις είναι υπερτοπικές.

Θέματα ακρίβειας και Παιδείας ιεραρχούνται επίσης από την αξιωματική αντιπολίτευση βασιζόμενα σε μετρήσεις που δείχνουν από τη μία πως η όποια κυβερνητική φθορά πυροδοτείται από τα πρώτα, ενώ η αποξένωσή της από τη νεολαία έχει σχέση και με τους χειρισμούς στα ΑΕΙ. Στην Κουμουνδούρου ξέρουν πως η κυβέρνηση θα θέσει σκληρό προεκλογικό δίλημμα (σταθερότητα ή χάος) παραπέμποντας στο πρώτο εξάμηνο του 2015, επιχειρώντας να το αντιστρέψουν με το επιχείρημα «το χάος λόγω Μητσοτάκη είναι εδώ».

Περισσότερα Εδω

Προηγούμενο άρθροΚυβέρνηση: Στα σκαριά το «Επιτελικό 2.0»
Επόμενο άρθροΤι σημαίνει μετα-φιλελεύθερη δημοκρατία, κύριε Σμίτερ;