Στην ΕΡΑσπορ 101,8 και την εκπομπή «Πρωινός Μπαλαδόρος» με τον Τάσο Επιτρόπου, φιλοξενήθηκε ο πρωταθλητής Ευρώπης με την Εθνική μας ομάδα το 2004, Φάνης Κατεργιαννάκης, με αφορμή τη 16η επέτειο από το έπος της Πορτογαλίας.
Ο πρώην διεθνής πορτιέρο θυμήθηκε ιδιαίτερες στιγμές του «τρελού ταξιδιού» προς την κατάκτηση του τροπαίου, μίλησε για τη σημερινή ομάδα, τους τερματοφύλακες και τη θέση του ως προπονητής τερματοφυλάκων στην εθνική ανδρών, αλλά και την προσωπική του καριέρα ως ποδοσφαιριστής.
«Για μένα, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της τεράστιας αυτής της επιτυχίας, οφείλεται στην παρέα και την ομοιογένεια που υπήρχε στην ομάδα», όπως εξήγησε, ενώ τόνισε την πολύ καλή σχέση που είχαν οι παίκτες μεταξύ τους.
«Στην Ελβετία, όπου είχαμε κάνει το βασικό μέρος της προετοιμασίας μας είχε ξεκινήσει να χτίζεται το άριστο κλίμα. Εκεί, στον ελεύθερο χρόνο μας περνούσαμε πολλές ώρες μαζί, παίζαμε τάβλι, με τον Άγγελο Χαριστέα και τον Στέλιο Βενετίδη να είναι οι πολυνίκες, ή παίζαμε Playstation σε δυάδες. Έτσι, με την καθημερινή τριβή δημιουργήθηκε η παρέα αυτή, που είχε ως αποτέλεσμα στην Πορτογαλία να είμαστε δεμένοι μεταξύ μας».
Όταν ο Φάνης Κατεργιαννάκης ρωτήθηκε για το ποια ήταν η στιγμή που είπαν ότι μπορούν να πάρουν το τρόπαιο, απάντησε πως «ήταν μετά το κολαστήριο παιχνίδι με τη Ρωσία. Τότε αρχίσαμε να το σκεφτόμαστε».
Μάλιστα, όπως αποκάλυψε, τη στιγμή του γκολ του Ζήση Βρύζα, στον αγώνα με τη γλυκιά ήττα 2-1 από τους Ρώσους, «υπήρξε αρχικά αμηχανία, καθώς δεν γνωρίζαμε αν ήταν αρκετό για να έρθει η πρόκριση στην επόμενη φάση. Την απάντηση έδωσε ο Καραγκούνης από την εξέδρα, που ήταν τιμωρημένος λόγω καρτών. Και τότε το πανηγυρίσαμε με την ψυχή μας. Αυτό το γκολ ήταν το πιο σημαντικό, χωρίς αυτό δεν θα είχαν σημασία τα προηγούμενα».
«Θυμάμαι πως οι Πορτογάλοι δημοσιογράφοι μας »πηγαίνανε» και μας έλεγαν ότι θα είμαστε μαζί τους στον τελικό». Ο Κατεργιαννάκης, αναγνώρισε τον «καθολικό σεβασμό» που υπήρχε από τους Πορτογάλους φιλάθλους, και μέσα στο γήπεδο και μετά τη λήξη του αγώνα, καθώς χειροκρότησαν την ελληνική ομάδα. Χαρακτηριστικό είναι πως ενώ οι Έλληνες είχαν μετατρέψει τους δρόμους σε ένα μπλε κύμα, οι γηπεδούχοι, σταμάτησαν τα αυτοκίνητά τους, κατέβηκαν από αυτά και χειροκρότησαν για μία ακόμα φορά. Στιγμές μοναδικές, ανατριχιαστικές και δείγμα του ποδοσφαιρικού πολιτισμού που διακρίνει τους πορτογάλους φιλάθλους.
Για τον προημιτελικό και τον ημιτελικό τόνισε πως «μέχρι να βγει, λόγω τραυματισμού, ο Νέντβεντ, η Τσεχία ήταν η καλύτερη ομάδα του τουρνουά, ενώ με τη Γαλλία κάναμε το καλύτερο μας παιχνίδι».
Για την παρουσία των Ελλήνων φιλάθλων, ο Φάνης Κατεργιαννάκης έκανε ιδιαίτερη μνεία: «Αισθανόμασταν όλη την Ελλάδα μαζί μας, είτε ήταν μέσα στο γήπεδο, είτε σε οποιαδήποτε γωνιά της Ελλάδας. Ηταν μοναδικά τα συναισθήματα σε όλη αυτή την πορεία».
Για το ποιος ήταν, κατά τη γνώμη του ο κορυφαίος σε απόδοση ποδοσφαιριστής της «γαλανόλευκης» στο EURO, ο πρώην διεθνής τερματοφύλακας ήταν ξεκάθαρος: «Η άμυνα φέρνει τις νίκες και για μένα MVP ήταν ο Μιχάλης Καψής.
Το Euro δεν το πήραν μόνο οι 23 της Πορτογαλίας αλλά και οι Κωνσταντινίδης, Άντζας, Χούτος, Πατσατζόγλου και Κυργιάκος που ήταν στα προκριματικά και για διάφορους λόγους δεν ήταν στην αποστολή για την Πορτογαλία».
Όσο για τα γούρια, διευκρίνισε πως «εμείς στον πάγκο καθόμασταν πάντα στην ίδια θέση. Ακόμη και στο πρόσφατο φιλικό στη Ριζούπολη με την Πορτογαλία, φροντίσαμε να κάτσουμε με την ίδια σειρά, όπως τότε στο EURO».
Σύμφωνα με τον Κατεργιαννάκη το μυστικό του Ότο Ρεχάγκελ «ήταν πως δέχθηκε τον κάθε παίκτη όπως είναι και έτσι μπόρεσε να τους καθοδηγήσει καλύτερα. Επίσης δεν έδινε μεγάλη σημασία στο τι έγραφε ο Τύπος, αφού δεν το διάβαζε πολύ. Το δικό του ξεχωριστό τρόπο και τη δική του συμβολή είχε και ο Γιάννης Τοπαλίδης. Ακόμη και στις μεταφράσεις που έκανε στις ομιλίες ή συνεντεύξεις του Ρεχάγκελ, πρόσεχε τι θα μεταφράσει, αφού ο κόουτς »έριχνε μπινελίκια». Μετρούσε τις συνέπειες πριν τις μεταφράσεις και τις »φίλτραρε»» για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση με κάποιον παίκτη».
Το σήμερα βρίσκει τον Φάνη Κατεργιαννάκη προπονητή τερματοφυλάκων στην Εθνική ομάδα. «Οι τερματοφύλακες στις μέρες μας έχουν φοβερή τακτική, ενώ τα προηγούμενα χρόνια ήταν πιο αυτοδίδακτοι. Σήμερα κυριαρχεί η ανάλυση του αντιπάλου κάτι που τότε δεν υπήρχε».
Για τη σημερινή Εθνική τόνισε: «Η Ελλάδα με τον Φαν Σιπ παίζει πιο επιθετικό ποδόσφαιρο, κάτι που αλλάζει τα δεδομένα, καθώς μέχρι τώρα η άμυνα ήταν το δυνατό της σημείο. Αυτό φαίνεται και από τις πολλές τελικές που δημιουργεί. Όπως είχε πει και ο Ότο Ρεχάγκελ ο καθένας δουλεύει με τα όπλα που έχει. Υπάρχει μία καλή »φουρνιά» επιθετικογενών παικτών, γι αυτό έχει αλλάξει και η φιλοσοφία».
Τέλος, όσον αφορά τα ποδοσφαιρικά του χρόνια, τα περισσότερα τα πέρασε στον Άρη όπου έμεινε για 8 χρόνια. Πριν υπογράψει όμως, δοκιμάστηκε για τρεις μήνες, όπου πήγαινε στις προπονήσεις της ομάδας και τα σαββατοκύριακα αγωνιζόταν στην Δ’ Εθνική με τη φανέλα του Εθνικού Πυλαίας. Νωρίτερα είχε φτάσει κοντά στον Ηρακλή. Με τον Άρη έκανε πολλές και καλές εμφανίσεις και στη συνέχεια πήγε στον Ολυμπιακό. Λίγο πριν γίνει η μεταγραφή, έκανε μία από τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του κόντρα στους Πειραιώτες (1-0 ο Αρης στο ΟΑΚΑ), αφού είχε «κατεβάσει τα ρολά»: «Είχε υπάρξει από πιο νωρίς ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό, αυτό το ματς όμως ανέβασε ακόμα περισσότερο την ποδοσφαιρική μου αξία του στα μάτια των φιλάθλων. Ο Ολυμπιακός ποτέ δε θα έπαιρνε παίκτη επειδή θα έκανε μόνο ένα καλό παιχνίδι».
Στην συνέχεια αγωνίστηκε σε Κάλιαρι, Ηρακλή και Καβάλα όπου και έκλεισε την καριέρα του.
Κλείνοντας ο πρώην διεθνής πορτιέρο έστειλε το δικό του μήνυμα προς τους Ελληνες φιλάθλους: «Πιστεύω πως στο μέλλον θα ζήσουμε ξανά τέτοιες στιγμές, σαν αυτές στην Πορτογαλία και θα πάμε σε έναν τελικό! Μπορεί να τον χάσουμε, αλλά θα πάμε ξανά τελικό! Θα το δείτε! Αρκεί να ασχοληθούμε με τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Είμαι αισιόδοξος».
Πηγή:ΕΡΤ
