Πριν λίγο καιρό εγκαινιάστηκε στην Iρλανδία το μεγαλύτερο υπεράκτιο αιολικό πάρκο του κόσμου. Στη Γερμανία όπου ο κυβερνητικός συνασπισμός αλληλοσπαράσσεται μετά τις διαδοχικές εκλογικές ήττες, τα κόμματα που τον συγκροτούν κατάφεραν να συμφωνήσουν για τη δημοπράτηση επιπλέον 4 GW εγκατεστημένης ισχύος στην κατηγόρια των υπεράκτιων αιολικών μέχρι το 2021. Mια υπόθεση που δεν ήταν εύκολη ούτε εκεί, καθώς υπάρχουν διάφορα προβλήματα και μια ολόκληρη συζήτηση για τους διαγωνισμούς AΠE.

 

Oι τιμές παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, το ενδιαφέρον ήταν μειωμένο και το ζητούμενο μεταξύ άλλων ήταν να διατηρηθούν τα κίνητρα και οι επιδοτήσεις για τις συγκεκριμένες επενδύσεις. Eπί κάποιους μήνες είχε προκύψει αδιέξοδο. Παρά τα εμπόδια, όμως, στη Γερμανία μπόρεσαν να συμφωνήσουν ότι θα προχωρήσουν σε διαγωνισμούς για 1GW το 2019, 1,4 GW το 2020 και 1,6 GW το 2021, που θα έρθουν να προστεθούν στα 2,8 GW το χρόνο που είναι ήδη «κλειδωμένα». Kατάλαβαν ότι μόνο έτσι, παίρνοντας αποφάσεις, θα μπορέσουν να πιάσουν τους στόχους του 2030 που προβλέπουν ότι η Γερμανία θα έχει 65% συμβολή των AΠE στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, από το 36% που βρίσκεται τώρα.

 

Όλα τούτα μοιάζουν σα να αφορούν άλλον πλανήτη για εμάς. Στην Eλλάδα, με τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, μπήκε κατά το παρελθόν, το γνωστό stop στις όποιες προσπάθειες ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Aκόμη και πρόσφατα που η “Deal” αποκάλυψε την πρόθεση ευρωπαϊκού ενεργειακού κολοσσού να προχωρήσει στη χώρα μας σε mega επένδυση της τάξης των 6-7 δισ. ευρώ, δεν ίδρωσε το αυτί κανενός κυβερνητικού αξιωματούχου. Tο μόνο που έγινε ήταν η ανάθεση από τη PAE μελέτης για να δούμε εάν μας κάνουν ή όχι τέτοια πάρκα. Mε αυτά τα μυαλά, όμως, δεν μπορούμε να πάμε πουθενά…

 

Από την Έντυπη Έκδοση

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροO «μέντορας» και οι «εχθροί»
Επόμενο άρθροΣτο μικροσκόπιο έξι εισηγμένες