Οι τρεις μεταρρυθμίσεις του ΔΝΤ

 

Άλλη μια αναφορά στις προαπαιτούμενες και απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που πρέπει να ολοκληρώσει η Ελλάδα κάνουν οι Ευρωπαίοι, αυτή τη φορά δια στόματος Κριστίν Λαγκάρντ.

 

Όπως επεσήμανε η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο οικονομικό συνέδριο του Μονάχου, ορισμένες χώρες μεταξύ αυτών και η Ελλάδα πρέπει να προβούν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ενισχυθεί ολόκληρη η ευρωπαϊκή κοινότητα.

 

Τόνισε πως μεταξύ των ετών 2008 και 2017, οι πέντε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, είδαν αρνητική ετήσια μεταβολή του ετήσιου πραγματικού κατά κεφαλήν εισοδήματός τους.

 

«Επομένως ο στόχος μας πρέπει να είναι σαφής: να γίνει επανεκκίνηση της σύγκλισης και να εξασφαλιστεί ότι οι καρποί της οικονομικής ανάπτυξης κατανέμονται ευρέως σε ολόκληρη της ΕΕ. Αυτό θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Η έρευνα του ΔΝΤ έχει δείξει ότι οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων και στην αγορά εργασίας μπορούν να έχουν σημαντική επίδραση στην παραγωγικότητα, ιδίως στις πιο φτωχές χώρες. Γνωρίζουμε ότι δεν θα είναι εύκολο. Αλλά όπως με κάθε δύσκολο εγχείρημα που έχει αναληφθεί από τον (Β’ Παγκόσμιο) Πόλεμο, η σκληρή δουλειά θα συμβάλει στην επίτευξη μακροχρόνιας ειρήνης και ευημερίας».

 

Στο πλαίσιο αυτό η Λαγκάρντ επεσήμανε τρία πεδία μεταρρυθμίσεων. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να διαδραματίσει υποστηρικτικό ρόλο σε κάθε ένα από αυτά υποστηρίζοντας τις εθνικές μεταρρυθμιστικές προσπάθειες (…) Κάθε χώρα πρέπει να βάλει σε τάξη τα του οίκου του, ώστε να ενισχύσει ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινότητα».

 

Ευελιξία στην αγορά εργασίας

 

H επικεφαλής του ΔΝΤ αναφέρθηκε αρχικά στην αγορά εργασίας. «Σε πολλές χώρες στον νότο της ευρωζώνης η ανεργία είναι πολύ υψηλή, ειδικά για τους νέους». Ειδική μνεία έκανε και στην Ελλάδα λέγοντας ότι στην Ιταλία, τη χώρα μας και την Ισπανία, η συνολική ανεργία κυμαίνεται μεταξύ 10 και 20%, αλλά για τους νέους το ποσοστό ξεπερνά το 30%.

 

Όπως είπε, παρότι η απουσία επενδύσεων στην εκπαίδευση και την κατάρτιση είναι κρίσιμος παράγοντας, υπάρχει επίσης και το ζήτημα της ευελιξίας στην απασχόληση. «Πάρα πολλές εταιρείες αντιμετωπίζουν περιττές δυσκολίες στις προσλήψεις και τις απολύσεις», ανέφερε. Μάλιστα έφερε ως παράδειγμα προς μίμηση την Πορτογαλία, όπου οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έδωσαν μεγαλύτερη ευελιξία στις επιχειρήσεις.

 

Ελκυστικό κλίμα για τους επενδυτές

 

Δεύτερο σημαντικότερο πεδίο, κατά την Λαγκάρντ, είναι να γίνει το επιχειρηματικό κλίμα πιο ελκυστικό για τους επενδυτές. «Και σε αυτό έχουμε δει πρόοδο στην Πορτογαλία, όπου στα μέσα της δεκαετίας του 2000 χρειαζόταν περίπου ένας μήνας για την έναρξη μίας επιχείρησης και τώρα χρειάζονται λιγότερες από πέντε ημέρες.  “Υπάρχουν πολλά περισσότερα που μπορούμε να κάνουμε» δήλωσε η  επικεφαλής του ΔΝΤ υπογραμμίζοντας πως σε πολλές νότιες χώρες της ζώνης του ευρώ υπάρχει περιθώριο για τη μείωση των εμποδίων στον ανταγωνισμό.

 

Η επικεφαλής του ΔΝΤ σημείωσε επίσης πως το βασικό εμπόδιο για τις επενδύσεις,  ιδίως τις διασυνοριακές επενδύσεις, είναι το πόσο δαπανηρή και χρονοβόρα είναι για μία επιχείρηση η διαδικασία της πτώχευσης. Το ισχύον καθεστώς διαφέρει σημαντικά από χώρα σε χώρα, όπως είπε και έφερε το μελανό παράδειγμα της Ελλάδας, όπου η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει  περίπου εννέα φορές περισσότερο χρόνο από ότι στην Ιρλανδία.  Ο εκσυγχρονισμός και ο εναρμονισμός των καθεστώτων πτώχευσης, πρόσθεσε είναι αυτός που θα συμβάλει σημαντικά στην αύξηση των επενδύσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

 

Καινοτομία

 

Το τρίτο πεδίο είναι η καινοτομία. Η ανεπαρκής επένδυση στην καινοτομία σημειώνει η Κριστίν Λαγκάρντ αποτελεί πρόβλημα στις νότιες χώρες της ζώνης του ευρώ.  Οι δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης στην Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ισπανία ήταν κατά μέσο όρο μόλις πάνω από το 1% του ΑΕΠ μεταξύ του 2000 και του 2014. Αυτό, όπως ανέφερε, αντιπροσωπεύει λιγότερο από το μισό του ύψους των αντίστοιχων δαπανών σε χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία.

 

Η προώθηση της καινοτομίας απαιτεί ποικίλες μεταρρυθμίσεις συμπεριλαμβανομένης της διευκόλυνσης της χρηματοδότησης κεφαλαίων και της βελτίωσης της συνεργασίας δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Οι επιπτώσεις, όπως σημειώνει, μπορεί να είναι σημαντικές, για παράδειγμα στην Ιταλία η βελτίωση της πρόσβασης στην χρηματοδότηση και η υποστήριξη του δημοσίου για έρευνα και ανάπτυξη θα μπορούσαν να αυξήσουν το ΑΕΠ κατά 5% μακροπρόθεσμα.

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΤα σημερινά πρωτοσέλιδα
Επόμενο άρθροDEAL NEWS:H EΓΚΥΡΗ-EΠIXEIPHMATIKH KAI ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ EΦHMEPIΔA