Η λάθος στρατηγική που οδήγησε στη χρεοκοπία του αμερικανικού κολοσσού Sears

 

Μετά από 125 χρόνια συνεχόμενης λειτουργίας, ο άλλοτε βασιλιάς του retail στις ΗΠΑ, η αλυσίδα καταστημάτων Sears, βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή της ιστορίας της. Μετά από την άρνηση των πιστωτών να συναινέσουν στην πρόταση αναδιάρθρωσης, η Sears υπέβαλλε αίτημα χρεοκοπίας και άρχισε να προγραμματίζει το κλείσιμο των καταστημάτων της.

 

Ως μέρος της διαδικασίας χρεοκοπίας, η Sears θα κλείσει 142 (από τα περίπου 700) καταστήματά της ως το τέλος του έτους και αναμένεται να αρχίσει τις πωλήσεις για ρευστοποίηση περιουσιακών της στοιχείων άμεσα. Ο πρόεδρος και CEO της, Eddie Lampert, παραιτείται άμεσα (παραμένει στη θέση του προέδρου) και στη θέση του αναλαμβάνει ο managing partner της M-III Partners, Mohsin Meghji, ως chief restructuring officer.

 

Είναι το τέλος μιας επώδυνης ιστορίας, η οποία δεν εξελίχθηκε όσο ρομαντικά θα ήθελε ο Lampert. Ο οποίος είχε, όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθήσει με νύχια και με δόντια να διασώσει  την ιστορική, κάποτε ισχυρότερη αλυσίδα retail της Αμερικής. Ο δισεκατομμυριούχος, τα τελευταία χρόνια, μετά και από τη συγχώνευση που έκανε με την Kmart (13 χρόνια πριν, ελπίζοντας ότι η συνένωση των δύο discounters θα δημιουργούσε μια ανταγωνιστική οντότητα), είχε ξοδέψει αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια, προσπαθώντας να κρατήσει ζωντανή την επιχείρηση.

 

Ο λόγος ήταν ότι ο Lampert είχε άλλα σχέδια για την Sears Holding. Εμπνευσμένος από τον Warren Buffett, ήθελε να γίνει ένας νέος… Buffett. Και η αλήθεια είναι, ότι ίσως να είχε καταφέρει να μετατρέψει τη Sears σε μια καινούρια Berkshire Hathaway, αν είχε αδράξει τη στιγμή. Όμως, μάλλον ο Lampert, παρά τις καλές του προθέσεις και τα μεγαλεπήβολα σχέδια, το «κρίσιμο» διάστημα, είχε επικεντρωθεί στην αναδιάρθρωση και την περικοπή κόστους για την επιβίωση της Sears αυτής καθεαυτής, παρά στο να επενδύσει σε νοεφυείς επιχειρήσεις, όπως η Amazon –στην οποία είχε την ευκαιρία να «μπει» δυνατά- ώστε να δημιουργήσει τον επενδυτικό κολοσσό που ονειρευόταν.

 

Αντίθετα, ο Lampert ακολουθούσε μια στρατηγική που τον έφερε να παλεύει για την επιβίωση της Sears: Περιέκοπτε κόστη, ώστε να ενισχύσει τη βάση του ομίλου που δημιουργούσε, αλλά δεν επένδυε στα φυσικά καταστήματα της αλυσίδας που ήταν η δύναμή του. Έτσι, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τον αυξημένο ανταγωνισμό από τις online πλατφόρμες πωλήσεων (Amazon, ebay κλπ), οι οποίες βύθισαν τις παραδοσιακές «ναυαρχίδες» του retail.

 

Κατά πολλούς, οι Sears και Kmart είχαν ήδη από την αρχή έλλειψη σε πόρους και ειδικότερα σε επενδυτικά κεφάλαια που ήταν απαραίτητα για να ανταγωνιστούν το ολοένα και αυξανόμενο online retail, αλλά και το εξειδικευμένο προσωπικό, δηλαδή έναν «πάγκο» πεπειραμένων retail executives και έτσι η στρατηγική των περικοπών κόστισε τελικά πολύ περισσότερο από αυτά που θα απέφερε.

 

Χαρακτηριστικό της κατάρρευσης, είναι και το γεγονός ότι οι μετοχές της Sears Holding κατέγραφαν ιστορικό υψηλό τον Απρίλιο του 2007, διαπραγματευόμενες στα 195,18 δολάρια το κομμάτι, ενώ σήμερα η τιμή τους είναι κάτω από τα 4 δολάρια. Οι πωλήσεις το τελευταίο τετράμηνο έπεφταν με διψήφιο ποσοστό ρυθμού και ο κολοσσός «στέγνωνε» από ρευστό, με τα χρέη να συσσωρεύονται.

 

Πάντως, τα πράγματα φάνηκε πως «σκουραίνουν» πολύ, όταν άρχισαν να επιδεινώνονται οι σχέσεις με τους προμηθευτές της Sears.

 

Χαρακτηριστικότερη περίπτωση ήταν ο τερματισμός της συνεργασίας με τη Whirlpool, τον περασμένο Μάρτιο, μετά από εκατό ολόκληρα χρόνια! Ταυτόχρονα, ακόμα και οι μισθωτές των κτιρίων στα οποία στεγάζονταν τα Sears και τα Kmart εμφανίζονταν… αγχωμένοι, καθώς οι φήμες για χρεοκοπία κυκλοφορούσαν σε όλη την Αμερική. Τελικά, δεν διαψεύστηκαν…

 

Από την έντυπη έκδοση

 

 

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροZητούμενο οι προϋποθέσεις για σταδιακή αύξηση όλων των συντάξεων
Επόμενο άρθροΔιευκρινίσεις για την απασχόληση των συνταξιούχων