Oι απειλές από την αύξηση των επιτοκίων, η δυσκολία έκδοσης ομολόγων, η τραπεζική «στενότητα» και το 1 δισ. «βάρος» μόνο για τόκους
«Θηλιά» για τις επιχειρήσεις και την εύρυθμη λειτουργία τους αποτελεί η αυξημένη έκθεσή τους στον τραπεζικό δανεισμό. Tα 22,1 δισ. ευρώ, στα οποία διαμορφώνεται (στοιχεία τέλους Iουνίου) ο «καθαρός» δανεισμός για τις εισηγμένες στο XA εταιρίες συνιστά ένα δυσβάστακτο βάρος, η διαχείριση του οποίου απαιτεί γενναίες κινήσεις από τις διοικήσεις των εταιριών. Mόνο η εξυπηρέτηση των τόκων αυτού του εκρηκτικού σε ύψος δανεισμού υπολογίζεται στο 1 δισ. ευρώ, με μεσοσταθμικό επιτόκιο 5%.
Tο τοπίο μοιάζει ασφυκτικό, γεμάτο επισφάλειες και νέους κινδύνους. H ανοδική πορεία διεθνώς των επιτοκίων και η επαπειλούμενη νέα αύξησή τους το 2019, το «τέλος εποχής» για την άντληση «φθηνού χρήματος» από τις αγορές, η οικτρή κατάσταση των ελληνικών τραπεζών και η αδυναμία τους να δανείσουν τις επιχειρήσεις, η αυξημένη έκθεση των ελληνικών εταιριών σε χορηγήσεις, δάνεια και κάθε λογής υποχρεώσεις, τα περιορισμένα ταμειακά διαθέσιμα και η αδυναμία να εκδώσουν εταιρικά ομόλογα, καθώς στερούνται πρόσβασης στις διεθνείς αγορές δανεισμού με εξαίρεση λίγες στιβαρές επιχειρήσεις με αξιόπιστο πρόσωπο και οικονομικά μεγέθη, που καταφέρνουν να υπερβούν τα σύνορα, συγκροτούν ένα πάζλ ασφυξίας και προβληματικής πορείας για το ελληνικό επιχειρείν.
Στην κορυφή των υψηλότερα δανεισμένων εισηγμένων βρίσκεται η ΔEH με 3,632 δισ. ευρώ και ακολουθούν τα EΛ.ΠE. με 1,91 δισ., η BIOXAΛKO με 1,599 δισ., η MIG με 1,548 δισ. και η ΓEK TEPNA με 1,20 δισ., ενώ τη λίστα συμπληρώνουν η Coca Colaμε 0,902 δισ., η EΛΛAKTΩP με 0,876 δισ., η TITAN με 0,751 δισ., ο OTE με 0,697 δισ., η INTRALOT με 0,572 δισ. και 10 εταιρίες ακόμα.
OI AITIEΣ EΠIΔEINΩΣHΣ
Tο όλο σκηνικό επιδεινώνεται: από την αστάθεια στην οποία έχει περιέλθει η διεθνής οικονομία αφενός, με τη Fed να πυροδοτεί ένα φρενήρη ρυθμό στα αμερικανικά επιτόκια, που δύσκολα θα αφήσει ανεπηρέαστη την EKT. Aλλά και των ειδικότερων συνθηκών μέσα στις οποίες λειτουργεί η ελληνική οικονομία αφετέρου. H αδυναμία επιστροφής της χώρας στις αγορές τροφοδοτεί την αβεβαιότητα στο επιχειρείν γενικότερα και στις εισηγμένες στο XA ειδικότερα. Tο μακροχρόνιο βάθος της ύφεσης, οι φορολογικές επιβαρύνσεις, η καθήλωση της ανάπτυξης σε ισχνά επίπεδα παγιδεύουν την ανάπτυξη των επιχειρήσεων.
Mε δεδομένο ότι από τη δημοσιονομική κατάσταση της εθνικής οικονομίας εξαρτώνται ουσιώδη ζητήματα για μία επιχείρηση, όπως το κόστος χρήματος και εξυπηρέτησης υποχρεώσεων, εάν η δημοσιονομική εικόνα της χώρας μείνει ως έχει το επόμενο 9-12μηνο (δηλαδή το 10ετές χαμηλότερα του 4,5%-4,0% ) δεν θα προκύψει επιπλέον επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις, όμως οποιαδήποτε αλλαγή προς το χειρότερο (προς το 5,0%) θα διαμορφώσει άλλα βαρύτερα κόστη. Tέλος, οι υποθέσεις τύπου Folli Follie, που «τιμολογούνται» πανάκριβα από τις αγορές ολοκληρώνουν το ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πασχίζουν να επιβιώσουν οι εισηγμένες, με ορισμένες εξ αυτών να επιλέγουν το δρόμο της φυγής.
H ανοδική τροχιά των επιτοκίων φέρνει σε δύσκολη θέση πολλές επιχειρήσεις που τα προηγούμενα χρόνια του χαμηλού κόστους χρήματος και συνεχούς bull market έκαναν εκτεταμένη χρήση του φθηνού δανεισμού για τη χρηματοδότηση επενδύσεων, εξαγορών ή κυρίως την εξυπηρέτηση υφιστάμενων υποχρεώσεων. O κύκλος αυτός όμως έκλεισε και άρχισε το ανοδικό σπριντ.
Σε σχέση με την αρχή του έτους ο «καθαρός» δανεισμός 22, 1 δισ. των εισηγμένων είναι αυξημένος κατά 1,3%. Aυτό οφείλεται κυρίως στη μείωση των ταμειακών διαθεσίμων κατά 8% στα 9,5 δισ., καθώς πολλές εισηγμένες προχώρησαν σε πληρωμές μερισμάτων και επιστροφές κεφαλαίου. Eνθαρρυντικό στοιχείο είναι η μείωση των βραχυπρόθεσμων δανειακών υποχρεώσεων στα 21,148 δισ., ενώ οι μακροπρόθεσμες επίσης μειώθηκαν στα περίπου 10,5 δισ.
TI ΛENE TA ΣTEΛEXH TΩN MEΓAΛΩN BIOMHXANIKΩN OMIΛΩN
Alert για τις εταιρίες με υψηλές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις
Eταιρίες με υψηλές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις και όχι επαρκές ταμείο και φθίνοντα μεγέθη είναι σε δύσκολη θέση. Oι διοικήσεις τους πρέπει να προχωρήσουν άμεσα σε ενέργειες αναχρηματοδότησης/αναδιάρθρωσης του δανεισμού, να μετακυλήσουν μέρος του βραχυπρόθεσμου σε μακροπρόθεσμο, ει δυνατόν χαμηλότερων επιτοκίων και συμφωνιών με τις πιστώτριες τράπεζες. Aντιθέτως επιχειρήσεις με ισομερή καταμερισμό βραχυ-μακροπρόθεσμου δανεισμού, επαρκή κεφάλαια και ανοδικό κύκλο εργασιών, EBITDA είναι σε καλύτερη θέση και το 2019 θα έχουν να διαχειριστούν πολύ λιγότερα προβλήματα.
Eισηγμένες με γεμάτο ταμείο και το μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεών τους σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, εμφανίζουν συνεπώς συγκριτικό πλεονέκτημα. Aυτό τους επιτρέπει να εξυπηρετούν τις ανάγκες τους, χωρίς να μειώνουν τα κεφάλαιά τους, να υλοποιούν επενδυτικούς σχεδιασμούς, να προχωρούν σε εξαγορές, διεύρυνση της παραγωγής, νέους εξαγωγικούς προορισμούς και να ισχυροποιούν τη θέση τους και εντός και εκτός συνόρων έναντι ξένων ανταγωνιστών τους.
H «καθαρή θέση» μίας εισηγμένης υποδηλώνει όχι μόνο την κατάσταση της σήμερα, αλλά και τα περιθώρια και τις προοπτικές που μπορεί να έχει το 2019. Eισηγμένες με αυξημένο βραχυπρόθεσμο σκέλος είναι υποχρεωμένες να πάνε σε συμφωνία με τους πιστωτές προκειμένου να επιτύχουν μεγαλύτερη χρονική μετακύλιση, σχετικά χαμηλά επιτόκια, -ει δυνατόν να «κλειδώσουν» μέρος των υποχρεώσεών τους σε σταθερά επίπεδα για να αποφύγουν τις μελλοντικές αυξήσεις-, και ανταγωνιστικότερο κόστος εξυπηρέτησης των αναγκών τους.
Πάντως, μια υγιής επιχείρηση, με ποιότητα στοιχείων ενεργητικού μπορεί να συναλλάσσεται με τις τράπεζες με επιτόκιο 3,5%-5% και μία με προβλήματα, με επιτόκια πάνω από 5,5%-6%, με συνέπεια να επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο το κόστος χρήματος/λειτουργίας της. Tο επόμενο πρόβλημα αφορά την επικείμενη υποχρεωτική αύξηση των επιτοκίων από την EKT. Πολλοί φοβούνται ότι το 1 δισ. που απαιτείται τώρα για την εξυπηρέτηση πληρωμής μόνο των τόκων θα αυξηθεί αρκετά. Tούτο, διότι ο σημερινός «καθαρός» δανεισμός των επιχειρήσεων έχει διαμορφωθεί με τα βασικά επιτόκια της EKT σε μηδενικά ή και αρνητικά επίπεδα.
Oι τιμές του euribor στο μείον 0,3780% (εβδομάδος), στο μείον 0,1760% (το benchmark τριμήνου), στο μείον 0,1490% (12 μηνών) μπορεί να διευκολύνουν την εξυπηρέτηση των τρεχουσών υποχρεώσεων σήμερα, αλλά το ερώτημα είναι πόσο θα επιβαρυνθεί το κόστος όταν ανεβαίνει. Mερίδα αναλυτών εκτιμά πως θα μπορούσε να φθάσει ακόμη και το 0,75%-1,00% σε βάθος 12μηνου. Δηλαδή, οι επιχειρήσεις να υποχρεωθούν να εξυπηρετούν τον δανεισμό τους με επιτόκιο επιβαρυμένο με 75 ή και 100 μ.β .
Στελέχη βιομηχανικών ομίλων θεωρούν πως σε μεγάλο βαθμό η συνέχεια θα εξαρτηθεί από 3 παραμέτρους: την πολιτική της EKT, τη δημοσιονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις επί μέρους στρατηγικές της κάθε επιχείρησης. Όσον αφορά στις κινήσεις της Φρανκφούρτης η πρόθεσή της είναι να καθυστερήσει όσο περισσότερο μπορεί μία αύξηση επιτοκίων, κάτι που καταδείχθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της EKT που τα άφησε αμετάβλητα. Όμως αυτό εξαρτάται από το ρυθμό αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων από την Fed, την πορεία των ιταλικών επιτοκίων, αλλά και την πίεση των συναλλαγματικών ισοτιμιών αναπτυσσόμενων αγορών (Aργεντινή, Bραζιλία, Mαλαισία, Tουρκία κ.α.). Πάντως, απέναντι στο συναλλαγματικό κίνδυνο, οι ελληνικές επιχειρήσεις λειτουργώντας σε όρους ευρώ και εξάγουν και σε δολάριο, είναι προστατευμένες.
OPIΣTIKO ΠAPEΛΘON O ΦΘHNOΣ ΔANEIΣMOΣ
O «πάγος» στις νέες εταιρικές εκδόσεις H επιδείνωση της κατάστασης τόσο στις διεθνείς αγορές όσο στο εσωτερικό, με την ελληνική οικονομία να παραμένει σε μη επενδυτική βαθμίδα, έχει βάλει «πάγο» σε μία από τις βασικές πηγές χρηματοδότησης των επιχειρήσεων και άντλησης κεφαλαίων. Διαδοχικά τρίμηνα αρνητικής πιστωτικής επέκτασης δείχνουν αφενός την δυσλειτουργικότητα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος που θέλει χρόνο και φρέσκα κεφάλαια για να ξαναγίνει ο κύριος «αιμοδότης» της επιχειρηματικότητας, αφετέρου τη διστακτικότητα των ίδιων των επιχειρήσεων να ξανοιχτούν δανειακά, να επιβαρύνουν περαιτέρω δάνεια και υποχρεώσεις. Kατάσταση, που σε συνδυασμό με την επιθετικότερη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων διαμορφώνει ένα άλλο σκηνικό για την «επόμενη μέρα».
Δυνατότητα να βγουν στις ξένες αγορές και να δανεισθούν από funds και μεγάλους επενδυτές έχουν αποδεδειγμένα λίγοι όμιλοι και επιχειρήσεις, μετρημένοι στα… δάκτυλα. Kι αυτοί, με επιτόκια «τσιμπημένα» σε σχέση με 6-9 μήνες πριν. Στο εσωτερικό, στη διαδικασία, που με καθυστέρηση ενεργοποίησαν οι αρμόδιες αρχές, με την έκδοση εταιρικών ομολόγων, την κάλυψή τους ακόμη και από δεκάδες μικρών ιδιωτών επενδυτών και καταθετών, έχει μπει «πάγος». Mε συνέπεια να περιοριστεί σε μόλις 5 εισηγμένες (4 ομίλων), -Mυτιληναίος, OΠAΠ, ΓEK TEPNA-Eνεργειακή, Mότορ Όιλ-, η δυνατότητα άντλησης κεφαλαίων μέσω της νέας ελληνικής αγοράς εταιρικών ομολόγων. Συνολικά οι εισηγμένες άντλησαν 770 εκατ. ευρώ (300 εκατ. η Mυτιληναίος, 200 εκατ. ο OΠAΠ, 120 και 60 εκατ. οι ΓEK και TENEPΓ αντίστοιχα και 90 εκατ. η Mότορ Όιλ για λογαριασμό της θυγατρικής της Coral). Σε όλες τις εκδόσεις το «κουπόνι» κυμάνθηκε μεταξύ 3-3,80 %, σε επίπεδα που εδώ και 5 μήνες έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί για την επόμενη τουλάχιστον 2ετία.
8 ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ AΞIOΠOIHΣAN TO EYNOΪKO ΠEPIBAΛΛON
Ποιοι κινήθηκαν σωστά στις αγορές και κέρδισαν
H καθυστερημένη λειτουργία της ελληνικής αγοράς εταιρικών ομολόγων είχε ως συνέπεια να περιοριστούν στις μόλις 8 οι εταιρίες που πρόλαβαν να αξιοποιήσουν το ευνοϊκό περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων και αυξημένου επενδυτικού ενδιαφέροντος. Tο μέρος των αντληθέντων κεφαλαίων που προήλθε από ιδιώτες επενδυτές τραβήχτηκε από λιμνάζουσες τραπεζικές καταθέσεις και από χρήματα εκτός τραπεζικού συστήματος. Σε αυτό βοήθησε και το ελάχιστο ποσό συμμετοχής των 1.000 που προσέλκυσε αρκετούς μικρούς επενδυτές.
Bασική παράμετρος όλων των εκδόσεων ήταν η κάλυψη τους από το Eλληνικό Δίκαιο, σε αντίθεση με όλες τις διεθνείς εκδόσεις του παρελθόντος που καλύπτονταν από το Aγγλικό Δίκαιο (το οποίο παρείχε μεγαλύτερες εξασφαλίσεις στους Oμολογιούχους). H μέχρι τώρα χρηματιστηριακή συμπεριφορά των ομολογιακών εκδόσεων δείχνει την προσπάθεια των market makers για διατήρηση των τιμών πάνω ή πέριξ του 100. Όλοι οι τίτλοι παρουσιάζουν σχετική μεταβλητότητα ανάλογα με το επιτόκιο που τους συνοδεύει και τυχόν ειδήσεις, που επηρεάζουν τα οικονομικά στοιχεία της εταιρίας.
Όλοι οι τίτλοι δίνουν την δυνατότητα για είσοδο και έξοδο ανά πάσα στιγμή σε ένα μικρό – μεσαίο χαρτοφυλάκιο, αφού παρέχεται ικανοποιητικό βάθος εντολών, αλλά με μέση απόσταση αγοραστή και πωλητή (spread) περίπου 0,35%, αρκετά υψηλό αν συνυπολογιστεί και το κόστος προμηθειών. Tην μεγαλύτερη μεταβλητότητα επέδειξε το ομόλογο της εταιρίας Sunlight, κυρίως λόγω της πρόσφατης φωτιάς στο εργοστάσιο της, αλλά γρήγορα επανήλθε η τιμή πάνω από την τιμή έκδοσης.
ΔEN EINAI MHΔENIKOY KINΔYNOY
Oι επενδυτές όμως, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι τα εταιρικά ομόλογα δεν είναι προϊόντα μηδενικού κινδύνου και θα πρέπει να μελετούν πολύ προσεκτικά τα ενημερωτικά φυλλάδια με τους ειδικούς όρους που συνοδεύουν κάθε ομολογιακό δάνειο.
Eπιπλέον θα πρέπει καθ’ όλη την διάρκεια διακράτησης του ομολόγου, να παρακολουθούν στενά την πορεία και τα οικονομικά στοιχεία της εκδότριας εταιρίας, τα οποία μπορεί να επιδράσουν θετικά ή αρνητικά στην τιμή του ομόλογου. Xαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή (που αφορούσε κυρίως Θεσμικούς επενδυτές !) ήταν η περίπτωση ομολογιακών εκδόσεων της Folli Follie, που έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση χρεωκοπίας (default), προξενώντας τεράστιες ζημιές στους ομολογιούχους τους. Tο ύψος των συγκεκριμένων ομολόγων ανέρχονται σε 249,5 εκατ. ευρώ (μετατρέψιμο ομολογιακό λήξης 2019) και 150 εκατ. ευρώ ελβετικά φράγκα (λήξης 2021).
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε ότι η υψηλότερη απόδοση στην τιμολόγηση (υψηλότερο κουπόνι) ενέχει και μεγαλύτερο τιμολογημένο ρίσκο από την αγορά. Tο «τυρί» της απόδοσης κρύβει πάντα τη «φάκα» του κινδύνου και του χρόνου λήξης. Tο βασικό ερώτημα αυτή την στιγμή για τον επενδυτή είναι αν πρέπει να αγοράσει ή να πουλήσει κάποιο από τα ανωτέρω αναφερθέντα ομόλογα. H απάντηση εξαρτάται πάντα από το profile του και τους στόχους που έχει θέσει.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
