Κινδυνεύει να σπάσει η αυξημένη πλειοψηφία
Ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ και η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης στην ΠΓΔΜ, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ, η υπουργός Αμυνας Ραντμίλα Σεκερίνσκα και ο Μπουγιάρ Οσμάνι, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και αρμόδιος για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις (προέρχεται από το αλβανικό κόμμα DUI) παραμένουν προσηλωμένοι στην αλλαγή του Συντάγματος και στην ένταξη στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, όλοι οι προαναφερθέντες γνωρίζουν πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες.
Σύμφωνα με το «Βήμα της Κυριακής», αυτή τη στιγμή υπάρχει προβληματισμός και για την έκβαση της ψηφοφορίας στο ελληνικό Κοινοβούλιο για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, ενώ γίνονται και ορισμένα άλματα σκέψης που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα.
Πριν από λίγες ημέρες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Μίλε Μποσνιακόφσκι, δήλωσε ότι αφού γίνει η κύρωση στην Αθήνα τότε η ΠΓΔΜ «την ίδια στιγμή θα γίνει κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ». Κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Θα πρέπει να προηγηθεί η υπογραφή του Πρωτοκόλλου Ενταξης, έστω σε επίπεδο Μονίμων Αντιπροσώπων, ώστε μετά να υπάρξει νέα ψηφοφορία στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει αυτοματισμός.
Υπενθυμίζεται ότι στην πρώτη ψηφοφορία χρειάστηκε να αποσκιρτήσουν οκτώ βουλευτές από την αντιπολίτευση ώστε να συγκεντρωθεί ο μαγικός αριθμός «80». Κινδυνεύει να σπάσει αυτή η αυξημένη πλειοψηφία; «Κλειδί» για να μη συμβεί αυτό είναι η έκβαση της συζήτησης επί του νομοσχεδίου για την επανασυμφιλίωση που ολοκληρώθηκε την περασμένη Τετάρτη στα Σκόπια.
Στον πυρήνα του νόμου βρίσκεται η χορήγηση αμνηστίας σε όσους συμμετείχαν στα γεγονότα της εισβολής στο Κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ στις 27 Απριλίου 2017, αλλά δεν προέβησαν σε βίαιες πράξεις. Ορισμένοι εκ των βουλευτών της αντιπολίτευσης που υπερψήφισαν για να αρχίσει η συνταγματική αναθεώρηση υπάγονται στην κατηγορία αυτή.
Η χορήγηση επιλεκτικής αμνηστίας δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ενώ η διαφυγή του πρώην πρωθυπουργού, Νίκολα Γκρούεφσκι, στην Ουγγαρία εξόργισε σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού και έχει οδηγήσει τη Δικαιοσύνη σε σκληρότερη στάση έναντι των εμπλεκομένων στα σκάνδαλα της διακυβέρνησής του.
Το στοιχείο αυτό έχει οξύνει τα πνεύματα και ίσως αποτρέψει άλλους αντιπολιτευόμενους βουλευτές να αλλάξουν στάση υπέρ των συνταγματικών αλλαγών – κάτι που η κυβέρνηση Ζάεφ θα επιθυμούσε.
