Σε μια συγκλονιστική ανακοίνωση προχώρησε μέσω του διαδικτύου ο σύλλογος συμπαραστάσεως κρατουμένων ”ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ”, για συνανθρώπους μας που προσπαθούν να επιβιώσουν σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
”Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς όλους αυτούς τους άστεγους συνάνθρωπους μας που κοιμούνται τις κρύες νύκτες του χειμώνα στον νάρθηκα του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και αλλού.
Δυστυχώς, τους περισσότερους μας διακρίνει κάποια αδιαφορία, αλλά και πάλι μας καίει βλέποντας τους ανθρώπους αυτούς κυριολεκτικά στο δρόμο.
Πολλές φορές τους προσπερνάμε σκεπτόμενοι πως είναι περιθωριακοί, μέθυσοι, εγκληματίες, ταραγμένες προσωπικότητες, διωγμένοι από τους οικείους τους κ.λπ.
Το πολύ-πολύ να τηλεφωνήσουμε στον ιερέα που ασχολείται μ’ αυτούς για να του ζητήσουμε να λύσει αυτός το πρόβλημα κι εμείς να έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας γιατί κάναμε το… χρέος μας. Μέχρι εκεί…
Όμως, δεν σκεφτήκαμε πως θα πρέπει κι εμείς οι … ευαίσθητοι να συμβάλουμε και να στηρίξουμε εκείνους που ασχολούνται εθελοντικά με τους ανθρώπους τους λεγόμενους (ειρωνικά και ρατσιστικά) “περιθωριακούς”.
Η αλήθεια είναι πως κανείς απ’ αυτούς δεν θέλει να “κλειστεί”, όπως λέγει, σε κάποια κοινωνική δομή. Ζητούν μοναχική στέγη!!!
Και τι κάνει η Εκκλησία;
Ναι, η Τοπική μας Εκκλησία -δια του “ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ”- μεριμνά και γι’ αυτά τ’ αδέλφια μας, αλλά πόσους να φιλοξενήσει; Καθημερινά προσφέρει στέγη, τροφή, ιματισμό, βοηθήματα και υπόδηση κ.α. σε τέσσερα άστεγα πρόσωπα.
Ας υπάρξουν και άλλες εθελοντικές ομάδες της περιοχής μας που θα συμβάλλουν -τουλάχιστον τις κρύες ημέρες και νύκτες του χειμώνα- για να έχουν, έστω προσωρινά, κάπου ν’ απαγκιάσουν.
Έχετε δει, αγαπητοί μου συμπολίτες, άνθρωπο να κοιμάται πάνω και μέσα σε πρόχειρα “καταλύματα” από χαρτόνια την ώρα που εγώ κι εσείς απολαμβάνουμε τον ύπνο μας στο ζεστό κρεβάτι μας;
Έχετε δει άνθρωπο να τουρτουρίζει από το κρύο και να ζητά ζεστασιά το πρωί μέσα στο Ναό;
Τις τελευταίες εβδομάδες έπεσαν στην αντίληψή μας επτά περιστατικά:
- Άνδρας 45 – 50 ετών (Κοιμάται όπου βρει χώρο που θα τον καλύπτει από τη βροχή και το κρύο)
- Νεαρή κοπέλα 19 – 20 ετών (γυρίζει όλη τη νύκτα στην πόλη ζητώντας χρήματα)
- Ηλικιωμένη 73 – 75 ετών (Κοιμάται στον νάρθηκα του ναού)
- Αλλοδαπός 50 – 60 ετών (Κοιμάται εκτός οικίας όπου βρει)
- Ηλικιωμένη κυρία 62 – 65 (κάθεται όλη τη μέρα σ’ ένα παγκάκι)
- Ηλικιωμένη κυρία 67 ετών (ζει σε μια ετοιμόρροπη παλαιά οικία )
- Ένας ασθενής 45 ετών (συγκατοικεί με την μητέρα του σε παλιά οικία)
Βεβαίως, όλοι αυτοί τρέφονται καθημερινά από το “ΔΟΣ ΗΜΙΝ ΣΗΜΕΡΟΝ” του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, λαμβάνουν κάποιο οικονομικό βοήθημα, χειμερινά ενδύματα και κλινοσκεπάσματα και από τις κοινωνικές δομές του “ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ”.
Όλες αυτές οι περιπτώσεις, και πολλές άλλες παρόμοιες, δεν αφήνουν τους υπευθύνους της Εκκλησίας αδιάφορους.
Πίνουν ένα καφέ μαζί τους, συζητούν, ενημερώνουν τις κοινωνικές υπηρεσίες της πόλης μας και τους οικείους τους και κάποιοι φιλοξενούνται τις πιο κρύες ημέρες και νύκτες του χειμώνα σε ξενοδοχεία.
Μακάρι, η Ελληνική Πολιτεία
ν’ αποκτήσει κάποτε ανοικτές εγκαταστάσεις για να κοιμούνται
έστω ένα βράδυ αυτοί οι άστεγοι συνάνθρωποί μας, να πλένονται και
το πρωί να φεύγουν. Αυτό ζητούν. Τίποτε άλλο.
Τι λέτε θα γίνει αυτό ποτέ πράξη”;
Νίκος Βητσόπουλος
