Επιστημονικοί φορείς της Μαγνησίας δήλωσαν για μία ακόμη φορά την ξεκάθαρη αντίθεσή τους στο σχέδιο εγκατάστασης σταθμού μεταφόρτωσης υγροποιημένου φυσικού αερίου στον Παγασητικό, τονίζοντας ότι η εν λόγω επένδυση στην συγκεκριμένη περιοχή είναι ασύμβατη με τις αρχές της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Στο παρόν, αρχικό, στάδιο της σύνθετης διαδικασίας διοικητικής αδειοδότησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας, κατά το οποίο είναι διαθέσιμα περιορισμένα, μόνο, στοιχεία που άπτονται της χωροθέτησης και των προδιαγραφών υλοποίησης και εν τέλει λειτουργίας αυτής, οι εκπρόσωποι των Επιστημονικών Φορέων και Συλλόγων της Μαγνησίας εστίασαν ιδιαίτερα στις τυχόν συνέπειες που δύναται να επιφέρει ο φερόμενος χωροταξικός σχεδιασμός και η τυχόν υλοποίηση της δραστηριότητας εντός του οικιστικού, φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της περιοχής, σε σχέση με τα τυχόν αντικειμενικά οφέλη για την ευρύτερη τοπική κοινωνία από την άσκηση αυτής.
Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επισημαίνει τα εξής :
”Η εγγύτητα της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας στο ευρύτερο διαμορφωμένο οικιστικό, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής (οικισμοί, βιότοποι, αρχαιολογικός χώρος) εγείρει, αυτοτελώς, κρίσιμα ερωτήματα περί της συμβατότητας και δυνατότητας αρμονικής συνύπαρξης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας, με αυτές που ήδη ασκούνται.
Μέρος μόνον των ζητημάτων που εγείρονται από την φερόμενη χωροθέτηση της δραστηριότητας είναι αυτά που άπτονται αφενός της ασφάλειας ανθρώπων και υποδομών σε περίπτωση ατυχήματος, είτε λόγω μη τήρησης των προβλεπόμενων (ιδιαίτερα αυστηρών) μέτρων ασφαλείας, είτε λόγω αστοχίας υλικού, αφετέρου της περιβαλλοντικής υποβάθμισης των ευπαθών οικοσυστημάτων της περιοχής (θαλάσσιος χώρος, ακτογραμμή κλπ.), ενδεχόμενα που δεν μπορούν να αποκλεισθούν, σε θεωρητικό ή πρακτικό επίπεδο.
Στην περίπτωση αυτή, η απόλυτη εγγύτητα της άσκησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας με το ευρύτερο διαμορφωμένο περιβάλλον, αποτελεί αυτοτελώς πηγή κινδύνου πρόκλησης σοβαρών αρνητικών συνεπειών σε αυτό.
Εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για το πλαίσιο δημιουργίας και άσκησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας (και) στο νέο σημείο προτεινόμενης χωροθέτησης αυτής, λαμβανομένου υπόψη ότι αυτή δεν εντάσσεται σε υφιστάμενο (συμπλεκτικά, χερσαίο και θαλάσσιο) γενικό ή ειδικό ρυθμιστικό πλαίσιο και χωροταξικό σχεδιασμό άσκησης παρόμοιας δραστηριότητας, ούτε σε πράξη καθορισμού ζώνης ανάπτυξης παραγωγικών δραστηριοτήτων, ούτε προβλέπεται σε ειδική νομική διάταξη.
Ενόψει και των παραπάνω, αυτοτελώς εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά για τη (χρονική) αρμοδιότητα της Ρ.Α.Ε. να γνωμοδοτεί, όσον αφορά στη νομιμότητα και καταλληλότητα της προτεινόμενης χωροθέτησης, στο παρόν στάδιο της σύνθετης διαδικασίας διοικητικής αδειοδότησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας.
Μέχρι σήμερα, υφίσταται αντικειμενική αδυναμία ουσιαστικής κοινωνικής διαβούλευσης – με κύρια, αν όχι αποκλειστική, ευθύνη της φερόμενης επενδύτριας επιχείρησης «MEDITERRANEAN GAS A.E.» – καθώς η τελευταία έχει καταστήσει γνωστά ελάχιστα, πρόδρομα μόνο, στοιχεία, που άπτονται τόσο της χωροθέτησης, όσο και των προδιαγραφών υλοποίησης και εν τέλει λειτουργίας της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας της. Πάντως, σημειώνεται ότι η βιβλιογραφική αποτίμηση της λειτουργίας συναφών δραστηριοτήτων δεν προδιαγράφει αφενός τη δημιουργία σημαντικού αριθμού θέσεων εργασίας, αφετέρου την ύπαρξη αντισταθμιστικών οικονομικών ωφελημάτων.
Με βάση τα παραπάνω αναφερόμενα η Επιτροπή κρίνει ότι (και) η συγκεκριμένη επιλογή χωροθέτησης της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας παρίσταται αντίθετη, με τις αρχές της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης – ειδικότερα δε με τις αρχές της «φέρουσας ικανότητας» της περιοχής και της «πρόληψης, όπως οι έννοιες αυτές έχουν διαπλαστεί από την νομολογία του ΣτΕ – και συνεπώς εκφράζει την αντίθεσή της με αυτή (νέα χωροθέτηση της σχεδιαζόμενης δραστηριότητας).
Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή – αξιολογώντας το εν λόγω ζήτημα ως απολύτως κρίσιμο και τροχιοδεικτικό για τη βιώσιμη ανάπτυξη της Μαγνησίας – θα εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά τη διοικητική εξέλιξη αυτού, παρεμβαίνοντας με οποιονδήποτε τρόπο κρίνει κατάλληλο, στην κατεύθυνση άσκησης μιας δραστηριότητας που θα αποβαίνει επωφελής για την περιοχή, αυστηρά με όρους αειφορίας και βιώσιμης ανάπτυξης για τις τοπικές κοινωνίες και το οικιστικό, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον αυτής”.
