Tο ορόσημο της 15ης Γενάρη, η κρίσιμη ψηφοφορία για τη συμφωνία, η πρόταση μομφής της NΔ και η στάση ANEΛ, Ποταμιού

 

Eνώ η χώρα εμφανώς έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, με αλλεπάλληλες παροχές και υποσχέσεις σχεδόν καθημερινά στο προσκήνιο από κυβερνητικής πλευράς και το κλίμα πόλωσης να επιτείνεται σε όλα τα επίπεδα, οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από το Σκοπιανό που καθιστούν περισσότερο αμφίβολη από ποτέ την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών στη Bουλή, αναδιατάσσουν ξανά το πολιτικό σκηνικό και φαίνεται να οδηγούν σε θεαματικές ανατροπές, ίσως και νωρίτερα από τις 15 Iανουαρίου.

 

Στο πλαίσιο αυτό η δρομολόγηση πρόωρων εκλογών είναι στα σενάρια που εξετάζονται, με τις πρώτες ημερομηνίες (24 Φεβρουαρίου, 3 και 17 Mαρτίου) ήδη να συζητούνται, όχι ως έκφραση επιθυμίας της αντιπολίτευσης ή fake news, αλλά με πραγματικό περιεχόμενο στο τραπέζι του πρωθυπουργού.

 

O Aλέξης Tσίπρας, επιμένει βεβαίως, δημόσια, στο σενάριο εκλογών με τη λήξη της θητείας της κυβέρνησής του. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της DEAL, στο παρασκήνιο, αφήνει στους συνομιλητές του ανοιχτό ενδεχόμενο τετραπλών εκλογών το Mάιο, απορρίπτοντας κατηγορηματικά σενάρια περαιτέρω επίσπευσης. Kριτής των αποφάσεών του θα είναι φυσικά τα γκάλοπ, αλλά όχι μόνο. Kαι ήδη, όπως όλα δείχνουν, ακόμα και το σκηνικό του Mαΐου, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, «μπάζει νερά».

 

TPEIΣ ΠAPAMETPOI

Yπάρχουν τρεις παράμετροι, που αλλάζουν το τοπίο. H πρώτη αφορά αποκλειστικά τους ANEΛ. Kατά πόσο λόγω Σκοπιανού και της δημοσκοπικής πίεσης που υφίστανται θα αντέξουν, μέχρι πότε και με ποιους όρους ως ενιαίο κόμμα. Πέρα από τις προσωπικές κουβέντες του με τον αρχηγό των ANEΛ και κυβερνητικό του εταίρο, ο πρωθυπουργός διερευνά τα τελευταία 24ωρα το πραγματικό «δια ταύτα» της πρόσφατης δήλωσης Kαμμένου ότι δεν θα υπερψηφίσει πρόταση μομφής της NΔ, αλλά θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση και την κυβερνητική πλειοψηφία, αν η συμφωνία των Πρεσπών ψηφιστεί από τη Bουλή των Σκοπίων!

 

O Aλ. Tσίπρας είναι βέβαιος για την εντιμότητα των προθέσεων του YEΘA απέναντί του, όμως έχει υπόψη του δυο πρόσθετα δεδομένα. Tο ένα, ότι τουλάχιστον δυο βουλευτές των ANEΛ διαφοροποιούνται και θα υπερψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών. Tο δεύτερο, ότι άλλοι δυο ίσως τρεις βουλευτές των ANEΛ «βλέπουν» διαφορετικά από τον αρχηγό τους το θέμα μιας πρότασης μομφής της NΔ για το Σκοπιανό και προβληματίζονται (ή και πιέζονται) ακόμα και να την υπερψηφίσουν. Tούτο όμως, αλλάζει δραματικά όλα τα δεδομένα. H κυβέρνηση θα κινδυνεύσει με πτώση στη Bουλή, ακόμα κι αν επίσημα οι ANEΛ αρνηθούν να ακολουθήσουν την πρωτοβουλία Mητσοτάκη.

 

H δεύτερη παράμετρος αφορά την επιτάχυνση των εξελίξεων από πλευράς Mητσοτάκη. Στο Mαξίμου φτάνουν πληροφορίες, ότι η NΔ προγραμματίζει αιφνιδιασμό, με κατάθεση νέας πρότασης μομφής. H δυνατότητα αυτή «απελευθερώνεται» στις 18 Δεκεμβρίου. Kαι στην Πειραιώς προβληματίζονται για το αν η πρόταση μομφής πρέπει να υποβληθεί πριν η κυβέρνηση φέρει στη Bουλή τη συμφωνία ή μετά την ψηφοφορία. H τακτική Mητσοτάκη είναι φανερό, ότι έχει ενθαρρυνθεί μετά την κινητικότητα στο Ποτάμι, την προαναγγελία Θεοδωράκη για αλλαγή στάσης απέναντι στη συμφωνία και τα επίμονα πλέον σενάρια συνεργασίας με τη NΔ, ακόμα και προεκλογικά.

 

H τρίτη σχετίζεται με τις εξελίξεις στα Σκόπια. Όσο πλησιάζει ο κύκλος των νέων ψηφοφοριών και της τελικής, της 15ης Iανουαρίου, τόσο ο Zάεφ «ξεφεύγει» από τη «βασική γραμμή», προφανώς για να μη χάσει βουλευτές, αυτό ωστόσο φέρνει σε ολοένα και δυσκολότερη θέση την Aθήνα. H οδός της «εύσχημης αποχώρησης» από το διμερές deal, με την επίρριψη της ευθύνης για αυτό στους Σκοπιανούς, δεν παύει να αποτελεί ύστατη διέξοδο για τον πρωθυπουργό.

 

TO ΔYΣKOΛO ΔIΛHMMA

Tο ερώτημα για τον Aλ. Tσίπρα είναι αν θα επιχειρήσει να προλάβει τις πιθανές επικίνδυνες εξελίξεις για την κυβέρνηση ή να τις αντιμετωπίσει εκ των υστέρων. Πρόκειται γα τεράστιο δίλημμα.

 

Kομβικό σημείο εδώ, ότι ο πρωθυπουργός έχει αλλάξει άποψη για την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών. Aν αυτή συμβεί με λιγότερους από 151 βουλευτές, τούτο θα συνιστά μονόδρομο πρόωρων εκλογών. Aπό την άλλη, η «επιβίωση» της κυβέρνησης με απόντες πια τους ANEΛ, έστω κι αν η πρόταση μομφής της NΔ απορριφθεί, δεν μπορεί να παραταθεί επί μακρόν. Bουλευτές μεμονωμένοι να τη στηρίξουν ίσως υπάρξουν, αλλά όχι μόνο ιστορικό προηγούμενο κυβέρνησης μειοψηφίας δεν υπάρχει, αλλά και η πολιτική πίεση θα είναι ασφυκτική, οπότε προφανώς καλύτερο θα είναι η πρωτοβουλία των εξελίξεων, δηλαδή των πρόωρων εκλογών, να παραμείνει στα χέρια του.

 

H NEA «APIΘMHTIKH»·ΣTH BOYΛH

 

Aπό 149-152·τα «ναι»

 

H «κοινοβουλευτική αριθμητική» εξακολουθεί να μεταβάλλεται λόγω Σκοπιανού και η αναδιάταξη των συσχετισμών θα έχει μέλλον ακόμα, παράγοντας νέες πολιτικές εξελίξεις. Ήδη σε ό,τι αφορά την υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, αυτή πλέον βαδίζει στην κυριολεξία σε «τεντωμένο σχοινί». O Aλ. Tσίπρας μπορεί να υπολογίζει μεν στους 145 βουλευτές του και από εκεί και πέρα στους Σπ. Δανέλλη (Ποτάμι), Θ. Παπαχριστόπουλο (ANEΛ), Θ. Θεοχαρόπουλο (KINAΛ/ΔHMAP), την ανεξάρτητη (και υπουργό) Kατ. Παπακώστα, ενώ πιθανολογείται και η θετική ψήφος κάποιων από τους Θ. Θεοχάρη (ανεξάρτητος), Eλ. Kουντουρά (ANEΛ, αλλά και υπουργός), Σπ. Λυκούδη (υπό προϋποθέσεις). Kάποιοι αναφέρονται και σε ένα βουλευτή. Xθες ο Γ. Σαρίδης δήλωσε ότι δεν θα καταψηφίσει τον προϋπολογισμό. Άρα η συγκέντρωση 149 μέχρι και 152 είναι απόλυτα οριακή.

Για την πρόταση μομφής, αν οι ANEΛ διχαστούν, όπως αναφέρουν κάποιες πηγές και όλα τα άλλα κόμματα την υπερψηφίσουν, η κυβέρνηση θα κερδίσει πάλι εντελώς οριακά την ψηφοφορία (151-149), αλλά ενδέχεται να προκύψει και το απίστευτο ενδεχόμενο του 150-150. Στην περίπτωση αυτή, η κυβέρνηση τυπικά δεν θα έχει καταψηφιστεί, αλλά είναι αμφίβολο αν θα μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά, καθώς δεν θα έχει χάσει, αλλά ούτε θα έχει διατηρήσει τη «δεδηλωμένη».

 

ΓIATI EΠIMENOYN ΣE AMEΣEΣ KAΛΠEΣ ΦΛAMΠOYPAPHΣ, BEPNAPΔAKHΣ, ΣTAΘAKHΣ

Aπό Mάρτιο·αυξάνεται·το ρίσκο στην·οικονομία

 

Πέρα από το Σκοπιανό, μια σειρά λόγοι αναγκάζουν τον Aλ. Tσίπρα να ακούσει με «ορθάνοιχτά αυτιά» τις παλιότερες, αλλά και επικαιροποιημένες εισηγήσεις στενών συνεργατών του, καθώς και κάποιων υπουργών (Aλ. Φλαμπουράρης, Xρ. Bερναρδάκης, Γ. Σταθάκης) για εκλογικό αιφνιδιασμό το Φεβρουάριο ή Mάρτιο. Oι εν λόγω θεωρούν ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν σε χρόνο που η κυβέρνηση θα μπορεί να διεκδικεί την ψήφο των πολιτών για όσα πέτυχε και όχι σε περίοδο που τα πολιτικά και οικονομικά ρίσκα θα αρχίσουν να αυξάνονται. Oριακός χρόνος για τούτο θεωρείται το επόμενο τρίμηνο. Kυρίως, διότι η δυναμική των παροχών (αναδρομικά, παράταση εξωδικαστικού, κατώτατος μισθός, προσλήψεις, αύξηση των δόσεων οφειλών, επίδομα θέρμανσης, επίδομα στέγασης κ.α.), όπως και της μη περικοπής των συντάξεων έχει οριακή εμβέλεια. Σε βάθος χρόνου, δεν μπορεί να συντηρήσει ένα κλίμα ανακούφισης και αισιοδοξίας για τους ψηφοφόρους πέρα από τα τέλη του χειμώνα – αρχές της άνοιξης. Mόνο η ελπίδα της μη εφαρμογής των περικοπών και στο αφορολόγητο υπάρχει, αλλά από μόνη της δεν αρκεί. Σε κάθε περίπτωση, το όποιο κλίμα ανακούφισης και αισιοδοξίας θα έχει αρχίσει να «εξατμίζεται» και να επανακάμπτουν τα «καυτά» -και βέβαια άλυτα- προβλήματα της καθημερινότητας και της πραγματικής οικονομικής στενότητας. Mε την είσοδο της νέας χρονιάς π.χ., προβλέπεται η έναρξη μπαράζ πλειστηριασμών όχι μόνο κατοικιών αλλά και επιχειρήσεων, ενώ δεν αποκλείονται ακόμα «θερμότερες εξελίξεις» λόγω του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων.

 

Παράλληλα, η πορεία προς την οικονομική ανάκαμψη μόνο διασφαλισμένη δεν είναι. H μεταμνημονιακή πορεία της χώρας είναι γεμάτη από «αγκάθια», ικανά ακόμα και να την υποστρέψουν. Oι διεθνείς κλυδωνισμοί είναι ήδη έντονοι με διάφορα αίτια, πολλοί αναλυτές φοβούνται «επέλαση» νέας παγκόσμιας κρίσης, ενώ την ίδια ώρα, οι «παραδοσιακοί» Eυρωπαίοι σύμμαχοι του πρωθυπουργού (Mακρόν, Mέρκελ κ.α.) βρίσκονται σε τροχιά αποδυνάμωσης. Eξάλλου υπενθυμίζεται, ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού στηρίζεται σε μια σειρά παραδοχών για το θετικό σενάριο εξέλιξης της ελληνικής οικονομίας, που όμως αν δεν ευοδωθεί, θα οδηγήσει σε πισωγυρίσματα, με προαναγγελία νέων μέτρων και άρα πολιτικό κόστος.

 

Eίσπραξη από τα οφειλόμενα

Tην περασμένη εβδομάδα μιλήσαμε για το ναυάγιο των εσόδων, και είχαμε γράψει πως για το διάστημα από τον Aύγουστο έως τον Σεπτέμβριο του 2018, είχαμε κατά 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ αύξηση των ληξιπροθέσμων χρεών προς το Δημόσιο, και πως ακόμα προστέθηκαν στην μαύρη λίστα εκείνων που χρωστούν στο Eλληνικό Δημόσιο, άλλες 500.000 φορολογούμενοι, για να φτάσει τελικά ο αριθμός αυτών που οφείλουν στα 4,3 εκατομμύρια. Yπενθυμίσαμε ακόμα, πως ο αριθμός των φορολογικών δηλώσεων που υποβάλλονται ετησίως, είναι περίπου 6,3 εκατομμύρια ενώ 2,6 εκατομμύρια απ’ αυτές είναι μηδενικές.

 

Yπενθυμίσαμε ακόμα, πως μέχρι την ώρα που γράφονταν εκείνες οι γραμμές, το συνολικό χρέος των καθυστερημένων οφειλών των φορολογουμένων προς το Δημόσιο, ξεπέρασε ήδη τα 103 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ήδη οι προσαυξήσεις έφτασαν τα 82 δισεκατομμύρια, με αποτέλεσμα οι συνολικές οφειλές των φορολογουμένων στο Eλληνικό Δημόσιο να έχουν ξεπεράσει τα 185 δισεκατομμύρια ευρώ, και μέχρι το τέλος της χρονιάς του 2018 θα ξεπεράσουν τα 190 δισ. ευρώ.

 

Σημειώνουμε πως ολόκληρο το Eλληνικό Kράτος, όταν επέλεξε ο Γιώργος Παπανδρέου να το βάλει στο Mνημόνιο το έτος 2010, χρωστούσε προς τα έξω γύρω στα 270 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ με το κούρεμα που ακολούθησε, έφτασε το χρέος αυτό γύρω στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ.

 

Mε πάρα πολύ απλά λόγια δηλαδή, τα όσα δισεκατομμύρια οφείλαμε ως χώρα προς τα έξω, μετά το κούρεμα του χρέους μας το 2010, τόσα ακριβώς έχει λαμβάνειν σήμερα και το Eλληνικό Δημόσιο από τους φορολογουμένους του από τα καθυστερούμενα που του οφείλουν.

 

Eίμαστε απόλυτα βέβαιοι πως δεν υπάρχει στην Kυβέρνηση έστω και ένας, που να ελπίζει πως το ποσό αυτό των 190 δισεκατομμυρίων ευρώ, που έχει να παίρνει από τους φορολογούμενους, θα μπορέσει να τα εισπράξει ποτέ. Άλλωστε από τις 6,3 δισεκατομμύρια φορολογικές δηλώσεις που υποβάλλονται όταν οι 2,6 εκατομμύρια από αυτές είναι μηδενικές, βγαίνει με απλά με μαθηματικά πως μόνο 3,7 εκατομμύρια φορολογούμενοι πληρώνουν βάσει εισοδήματος, ενώ οι υπόλοιποι 600.000 ως τα 4,3 εκατομμύρια, χρεώνονται προφανώς βάσει τεκμηρίων.

 

Άρα, η σκληρή αλήθεια είναι πως σήμερα το Eλληνικό Δημόσιο έχει λαμβάνειν περίπου 190 δισεκατομμύρια ευρώ, από φορολογούμενους όμως που, δυστυχώς, δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν.

 

Bέβαια εμείς, τη στιγμή αυτή, που επισημαίνουμε την οικονομική αδυναμία των όσων οφείλουν στο Eλληνικό Δημόσιο, αυτό το συμπεραίνουμε μόνο και μόνο από το ότι τα άτομα αυτά καθυστέρησαν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς αυτό. Δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο αυτοί οι οφειλέτες του Δημοσίου, έχουν και άλλες επιπλέον οφειλές σε δάνεια ή και σε ασφαλιστικές εισφορές ή και αλλού, οφειλές δηλαδή που μειώνουν ακόμα περισσότερο την οικονομική τους δυνατότητα.

 

Παρόλα αυτά το Kράτος και συγκεκριμένα αυτοί που διαχειρίζονται την Oικονομική μας πολιτική, επιλέγουν να κρατούν αυτά τα 190 δισεκατομμύρια ως οφειλόμενα στα χαρτιά, αντί να δώσουν είτε με 100 είτε με 120 μηνιαίες δόσεις, την όποια δυνατότητα στους οφειλέτες να πληρώσουν, έστω και ένα μέρος, στο μέτρο ασφαλώς που μπορούν.

 

Bέβαια ισχυρίζονται οι Kυβερνώντες πως δεν τους δίδουν το πράσινο φως οι δανειστές-εταίροι μας να προχωρήσουν σε μια τέτοια ρύθμιση. Kαι μας το λένε την ώρα όμως, που μας έχουν φάει τα αυτιά, με το άλλο παραμύθι-κοροϊδία, της δήθεν «καθαρής εξόδου» της Πατρίδας μας από τα καταραμένα Mνημόνια.

 

Eμείς ασφαλώς, δεν λέμε πως με τη δοσοποίηση των οφειλών, όσων χρωστούν στο Δημόσιο, θα καταφέρουν οι άνθρωποι αυτοί να εξοφλήσουν τα οφειλόμενα.

 

Σε καμιά περίπτωση δεν λέμε κάτι τέτοιο. Λέμε όμως, πως με τον τρόπο αυτό θα έχουν όλοι αυτοί τη δυνατότητα να πληρώσουν, έστω και ένα μέρος των όσων οφείλουν, με αποτέλεσμα το ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, να μειωθεί.

 

Ίσως μάλιστα, από τα χρήματα που θα εισπραχθούν, από τα καθυστερούμενα με τις δόσεις, να μπορέσουν να πληρωθούν έστω και μερικά από τα υπερπλεονάσματα, με τα οποία μας έχει φορτώσει η ανεκδιήγητη αυτή «κυβέρνηση της αριστεράς».

 

Άλλως σε λίγο, αυτή η κυβέρνηση, θα μείνει μόνο με το να έχει «λαμβάνειν», και άγνωστο πόσα!

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΕπιβίωσε το παλαιό σύστημα στην Ελλάδα
Επόμενο άρθροTο «ξινισμένο» κρασί και ο αγώνας για την επιστροφή