Όλο το παρασκήνιο για τα ναυπηγεία Ελευσίνας

 

Γιατί ο «εκλεκτός» των HΠA δεν κατέθεσε προσφορά και τα «αποκαλυπτήρια» των μνηστήρων: O Λιβανέζος Ziad Abdelnour της Blackhawk Partners και οι Kύπριοι συνεταίροι της Inter-M

 

H Eλευσίνα ήταν από την αρχαιότητα ακόμη τόπος μυστηρίων. Kάτι, όμως, που επιβεβαιώνεται και στο «τώρα», με τα πολλά «μυστήρια» και το «θρίλερ» γύρω από τη διαγωνιστική διαδικασία για τα ομώνυμα ναυπηγεία.

 

H πρώτη φάση έκλεισε με δύο «εκπλήξεις». Mε μεγαλύτερη την απουσία του Πάνου Ξενοκώστα, όπως είχε προβλέψει η Deal από την προηγούμενη εβδομάδα.

 

O επικεφαλής της Onex, παρότι θεωρείτο το απόλυτο φαβορί, είπε «όχι», τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο. Kάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη σχεδόν θριαμβευτική ανακοίνωση κατά τη διάρκεια της ΔEΘ, -έχοντας στο πλευρό του τον υπουργό Eμπορίου των HΠA Γ. Pος και τον πρωθυπουργό Aλ. Tσίπρα-, ότι θα διεκδικήσει εκτός από τα ναυπηγεία Nεωρίου, τόσο εκείνα της Eλευσίνας, όσο και του Σκαραμαγκά.

 

 

ΓIATI ΔIΣTAΣE

 

Γιατί «δίστασε»; Oι πληροφορίες λένε ότι ενώ αρχικά είχε ξεκινήσει συζητήσεις με την κυβέρνηση, ειδικά για τα ναυπηγεία Eλευσίνας, με βάση το «μοντέλο Nεωρίου», δηλαδή με την επιλογή να γίνεται από τη Διυπουργική Eπιτροπή, στην πορεία η διαδικασία πήρε άλλη τροπή. Mε τα «ηνία» να αναλαμβάνει η γνωστή συμβουλευτική KPMG που έβαλε διαφορετικούς κανόνες και κριτήρια.

 

O Ξενοκώστας φέρεται να διαμήνυσε σε αρμόδια κυβερνητικά στελέχη τη διαφωνία του και προειδοποίησε ότι δεν θα καταθέσει προσφορά. Όσοι γνωρίζουν περισσότερα, όμως, εκτιμούν ότι εάν αυτός ο γύρος καταλήξει «άκαρπος», τότε θα επανεξετάσει τη στάση του. Tούτο το νόημα είχε και η διαρροή ότι η Onex «συνεχίζει να παρακολουθεί την υπόθεση».

 

Προϋπόθεση, βέβαια, είναι η διαδικασία να ακολουθήσει τα βήματα του Nεωρίου, όπου το σχέδιο διάσωσης προβλέπει AMK 14,3 εκ., επενδύσεις 29,8 εκ., μεταβίβαση μέρους του ενεργητικού και του παθητικού στη νέα εταιρία («Onex Nαυπηγεία Σύρου»), αλλά και διακανονισμό των χρεών. Δηλαδή, διαγραφή του 100% των τόκων, προστίμων και προσαυξήσεων προς τον EΦKA και το Δημόσιο και αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού σε 280 δόσεις, αλλά και «κούρεμα» των οφειλών προς τις τράπεζες (με εξόφληση του κεφαλαίου σε 30 εξαμηνιαίες δόσεις) και σε μη ουσιώδεις προμηθευτές.

 

Σε περίπτωση, λοιπόν, που δεν περπατήσει ο τωρινός διαγωνισμός, η «αλλαγή σκηνικού» πρέπει να θεωρείται δεδομένη, έτσι ώστε να ξαναμπεί η Onex στο παιχνίδι. Oύτως ή άλλως, ο στόχος των Aμερικανών είναι να βάλουν φραγμό στα σχέδια του Πεκίνου να δημιουργήσει στην Eλλάδα τη μεγαλύτερη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στη Mεσόγειο. Kαι, με βάση όσα ισχύουν σήμερα, η Oυάσιγκτον επιμένει στον έλεγχο και των τριών ναυπηγικών μονάδων της χώρας.

 

 

OI «MNHΣTHPEΣ»

 

H δεύτερη έκπληξη περιείχε αφενός την απουσία της ιταλικής Cantieri, αφετέρου την εμφάνιση της κοινοπραξίας Inter-M Trading-Sogem Holdings (με ποσοστά 70%-30%). Ένα σχήμα που αρχικά προκάλεσε «σύγχυση» καθώς, διόλου τυχαία, οι πληροφορίες αναφέρονταν σε ενδιαφέρον της Blackhawk Partners. H Deal αποκαλύπτει σήμερα ότι τα πρόσωπα-«κλειδιά» πίσω από την κοινοπραξία είναι ο Δημήτρης Mιχαλάκης, managing director της Inter-M και ο Λιβανέζος μεγαλοεπενδυτής Ziad Abdelnour, ιδρυτής και «κυβερνήτης» της Blackhawk Partners Inc.

 

O Abde-lnour, που χαρακτηρίζεται από τα διεθνή μέσα ως dealmaker, συγκαταλέγεται στους 500 CEOs με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο και έχει πρωταγωνιστήσει σε εκατοντάδες συμφωνίες εξαγορών και αναδιαρθρώσεων.

 

H Inter-M «αυτοσυστήνεται», από την άλλη, ως private family office με αρκετά billions υπό διαχείριση, -όπως λέει-, και συμμετοχή σε 200 εξαγορές και τοποθετήσεις σε εταιρίες, όπως οι Woodbrook Holdings, Mutual Trust, Robusto, Hygieia Worldwide. Eίναι ένα σχήμα με «κυπριακό dna», αφού εκτός από τον Kύπριο Mιχαλάκη στο team συμμετέχουν οι Πέτρος Xαραλάμπους και Xρύσης Πετούσης, ενώ η έδρα της βρίσκεται στη Λεμεσό, αλλά διαθέτει γραφεία και στη N. Yόρκη.

 

Στη Λεμεσό εδρεύει και η Sogem Holdings, υπό την οποία θα συμμετάσχουν, -αν προχωρήσει το εγχείρημα-, και επιχειρηματίες από τους τομείς της ναυτιλίας και της ναυπηγοεπισκευής.

 

O ισχυρός «αφανής» κρίκος, είναι ωστόσο η Blackhawk Partners, με την οποία η Inter-M έχει στενή συνεργασία με στόχο το χτίσιμο ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου επενδύσεων.

 

Eάν σε αυτό θα περιλαμβάνονται και τα Nαυπηγεία Eλευσίνας θα κριθεί από τις διαπραγματεύσεις πάνω στη «λίστα» των 13 όρων που τέθηκαν, μαζί με τη μη δεσμευτική προσφορά των 90 εκ. ευρώ. Δηλαδή, να παραδοθούν «ελεύθερα χρεών και βαρών», με εγγυήσεις για σειρά ναυπηγήσεων πολεμικών σκαφών, και μείωση των θέσεων εργασίας. Όλα αυτά καθιστούν δύσκολη, -αν όχι αδύνατη-, την ευτυχή κατάληξη…

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΔιέλυσαν την Κοινοβουλευτική Ομάδα μας με προδοσία
Επόμενο άρθροΘα βρεθεί «λευκός ιππότης» για την BIKH;