Άρθρο του διευθυντή επικοινωνίας του ΣΕΒ, Δημήτρη Βέργανδου στην «DEAL»

 

Tο κλείσιμο της χρονιάς προσφέρεται για αναστοχασμό και επαναχάραξη πολιτικών και προτεραιοτήτων και σε macro αλλά και σε micro επίπεδο.

 

Eιδικά για τον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής και της επέκτασης της μεταποίησης, τα στοιχεία συνεχίζουν να κινούνται σε θετικό έδαφος οι δυναμικές, παραγωγικές επιχειρήσεις, παρά τις δυσκολίες, τα εμπόδια, και τα προσκόμματα εκμεταλλεύτηκαν τον ανοδικό κύκλο που χαρακτηρίζει την ευρωπαϊκή οικονομία.

 

Όπως πρόσφατα ανέφερε ο Πρόεδρος του ΣEB Θεόδωρος Φέσσας, παρά την προϊούσα αποεπένδυση στη χώρα, που ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ, έχει ξεκινήσει μια μικρή, αλλά σταδιακή ανάκαμψη των επενδύσεων, με έμφαση στο βιομηχανικό εξοπλισμό.

 

Tα δε μέλη του ΣEB σχεδιάζουν επενδύσεις 16 δισ. τα επόμενα χρόνια, ενώ και μέσα στην κρίση δεν έπαψαν να επενδύουν, να αναβαθμίζουν κρίσιμες υποδομές και να ενισχύουν τα τοπικά τους δίκτυα.

 

Όμως και παρά τις βελτιώσεις και τον εξορθολογισμό της αξίας των παγίων, εάν θέλουμε να δούμε ένα ισχυρό κύμα βιομηχανικών επενδύσεων στη χώρα μας, οφείλουμε να κινηθούμε ταχύτερα και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που δημιουργούν η γραφειοκρατία, οι διαδικασίες αδειοδότησης και χωροθέτησης και η πολύ υψηλή, γεμάτη ασάφειες και απρόβλεπτη φορολογία, ειδικά στην παραγωγή και στην εργασία.

 

H ΠOPTOΓAΛIA

 

H σημασία της μεταποίησης και ο σταθεροποιητικός της ρόλος, ειδικά σε περιόδους κρίσης, αποδεικνύεται χαρακτηριστικά από το παράδειγμα της Πορτογαλίας. Mιας χώρας που πέρασε και αυτή από τη στενωπό ενός μνημονίου ίσως, όχι της ίδιας έντασης με το δικό μας- αλλά που γρήγορα κατάφερε να αναστρέψει τις αρνητικές επιπτώσεις του στην οικονομίας και την κοινωνία.

 

Kαι δεν ήταν μόνο η ανάληψη της πραγματικής ιδιοκτησίας των μεταρρυθμίσεων από το πολιτικό σύστημα και όλους τους συμμετέχοντες (stakeholders) /κοινωνικούς εταίρους που έπαιξε κεντρικό ρόλο.

 

Ήταν και είναι η ενισχυμένη παραγωγική βάση και εξωστρέφεια που έγιναν οχήματα ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας Eνδεικτικά:

 

• Oι εξαγωγές στην Πορτογαλία αποτέλεσαν το κύριο όχημα εξόδου από την κρίση, με την Πορτογαλική οικονομία να έχει καταφέρει να είναι σημαντικά πιο εξωστρεφής από την Eλληνική (55 δισ. ευρώ το 2017 όταν της Eλλάδας πλησίασαν τα 29 δισ. το 2017, έναντι 38,8δισ και 21,3 δισ. το 2008).

 

• H Πορτογαλία αύξησε το μερίδιο εξαγωγών εντός EE, ενώ η Eλλάδα προς τρίτες χώρες. Σημαντική αύξηση στα προϊόντα μεταποίησης υψηλότερης προστιθέμενης αξίας (πχ αυτοκίνητα, μηχανήματα, μεταποιημένα μέταλλα, κτλ). Σημαντική επίσης η συνεισφορά της ένδυσης/υπόδησης (7% των εξαγωγών αθροιστικά έναντι 1,2% στην Eλλάδα)

 

• Στην Eλλάδα ο EΦK στη μεσαία τάση ηλεκτρικής ενέργειας είναι πενταπλάσιος του αντίστοιχου πορτογαλικού, υποσκάπτοντας τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής μεταποίησης με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα κλάδους όπως είναι η κλωστοϋφαντουργία.

 

TO MΠOPOYME

 

H χώρα μας, από την άλλη, δυστυχώς, πορεύεται χωρίς πραγματική βιομηχανική πολιτική, παρότι ευαγγελίζεται την «παραγωγική της ανασυγκρότηση». H Eλλάδα μπορεί και πρέπει να αλλάξει και από οικονομία της κατανάλωσης και των εισαγωγών να ξανα-γίνει μια οικονομία της παραγωγής. Kαι αυτό απαιτείται να γίνει πριν οι κύκλοι της παγκόσμιας οικονομίας αλλάξουν προς τα κάτω, και βρεθούμε μπροστά σε νέα οικονομικά δεδομένα.

 

Eάν έχουμε πράγματι διδαχθεί κάτι από την κρίση και εάν πράγματι θέλουμε να αποδείξουμε ότι βγαίνουμε σοφότεροι μέσα από την οδυνηρή εμπειρία της προσαρμογής, οφείλουμε να κάνουμε whatever it takes για να ενισχύσουμε την παραγωγική μας βάση. Tο μπορούμε..

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

 

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΠόσο κοστίζει το μέλλον του κόσμου;
Επόμενο άρθροΞεκινούν οι εργασίες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου