Τέσσερα σενάρια κινδύνου και πιθανών παρεμβάσεων, με κόστος κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια -ή μέχρι και δισεκατομμύρια ευρώ- καταλήγει προς το παρόν το υπουργείο Οικονομικών, μετά τις πρώτες εκτιμήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις και τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει η χώρα το προσεχές διάστημα λόγω της κρίσης του κορωνοϊού.
Με εντολή του πρωθυπουργού, στο Γενικό Λογιστήριο ξεκίνησαν να εκπονούν σενάρια, παρότι παγκοσμίως παραμένει άδηλο το κόστος των επιπτώσεων. Μυστικό τηρείται όμως και το περιεχόμενο των δράσεων και μέτρων στήριξης που προετοιμάζει η κυβέρνηση. Και αυτό γιατί τα μέτρα σχεδιάζονται να εφαρμοστούν εναλλακτικά στο βαθμό που θα απαιτηθεί και όχι αθροιστικά, αλλά στο οικονομικό φοβούνται πως αν διαρρεύσει ποια είναι συνολικά η βεντάλια των πιθανών μέτρων, θα δημιουργηθούν προσδοκίες ή και τεχνητές πιέσεις που δεν ωφελούν το γενικό σύνολο και το δημόσιο συμφέρον.
Δια παν ενδεχόμενο πάντως, ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με Βρυξέλλες και ξένους ομολόγους του, όπως φάνηκε και στις κοινές δηλώσεις του με τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών Μπρούνο Λεμερ την Δευτέρα στην Αθήνα.
«Το καλό σενάριο» πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, έγκειται στο να σταματήσει η διάδοση του ιού τον Απρίλιο, σε 50-60 μέρες και χωρίς βαρύτερες περαιτέρω συνέπειες. Σε τέτοια περίπτωση, ο «λογαριασμός» της κρίσης μπορεί να μην ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ ή 0,1% του ΑΕΠ.
Το «ακραία» κακό σενάριο υποθέτει ότι η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, η ΕΕ και η παγκόσμια οικονομία συνολικά βυθίζονται σε ύφεση και απαιτείται διεθνής παρέμβαση πανευρωπαϊκά -και όχι μόνον. Σε τέτοια περίπτωση, αν και όλοι το απεύχονται, ανατρέπονται εκ των πραγμάτων και οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Αθήνα για την τήρηση πλεονασμάτων κλπ.
Το χειρότερο σενάριο πάντως ίσως είναι το ενδιάμεσο, δηλαδή να χαθεί μεν η τουριστική σεζόν για τη χώρα μας με ακυρώσεις αφίξεων τουριστών μετά τον Μάιο, αλλά να ανακοπεί το καλοκαίρι η εξάπλωση του ιού και να επανέλθει διεθνώς η ηρεμία. Τότε το πρόβλημα θα ήταν της Ελλάδας και μόνον ενώ αντιθέτως, όπως λένε αρμόδιοι παράγοντες, «η Ευρώπη πάντα βρίσκει λύσεις όταν το πρόβλημα είναι κοινό για όλους και όχι μόνο των πιο αδύναμων».
