Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Υπάρχει μία έξοχη φράση αγνώστου ιδιοκτήτου,
που λέει ότι
«Για να πετύχεις στην Πολιτική,
βρες ένα πλήθος που πηγαίνει κάπου, και μπες μπροστά του…».
Αυτή η σοφή ρήση ισχύει γενικώς στη ζωή·
αν είσαι «character», αν είσαι χαρακτηριστικός άνθρωπος,
αν τα χαρακτηριστικά σου μεγεθύνουν το οποιοδήποτε αντικείμενό σου,
θα έχεις ακόλουθους, οπαδούς (και εχθρούς),
και ενίοτε -ανάλογα με το αντικείμενο-
απολαμβάνεις στον υπέρτατο βαθμό τη Δόξα και το Χρήμα.
*** Το Ποδόσφαιρο είναι το Γήπεδο τής Αντιφατικότητας·
λαϊκό άθλημα μεν, σπορ που συγκεντρώνει το μαζικό ενδιαφέρον,
και συνάμα βαθιά ελιτίστικο.
Σύμφωνοι, ο «Νόμος τής Προσφοράς και τής Ζήτησης» ορίζει την Τιμή,
αλλά συχνά αυτή η θεωρία είναι παραπλανητική·
ο τεράστιος βαθμός παραπλανητικότητάς του,
αναδεικνύεται από το ανέκδοτο με το «Yugo» και τη «Lamborghini»:
Τύπος με «Yugo» σταματάει στο κόκκινο φανάρι.
Δίπλα του, έρχεται και σταματάει μία «Lamborghini».
Ο οδηγός τού «Yugo» κάνει νόημα στον οδηγό τής «Lamborghini»
να κατεβάσει το παράθυρο για να τού πει κάτι.
Πράγματι,
ο τύπος με το πανάκριβο αυτοκίνητο κατεβάζει το παράθυρό του
και ο άλλος τού κάνει τη μνημειώδη ερώτηση..:
«Φιλαράκο, αυτό το αμάξι σού έχει βγει καλό; Δεν βλέπω πολλά στον δρόμο…».
Εν’ τέλει, τι είναι το Ποδόσφαιρο; «Yugo» ή «Lamborghini»;
Η απάντηση είναι «Και τα δύο.».
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση ο Ταλαντούχος, έχει θέση και ο Ατάλαντος.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση ο Έξυπνος, έχει θέση και ο Βλαξ.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση ο Έντιμος, έχει θέση και ο Άτιμος.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση ο Νομιμόφρων, έχει θέση και ο Εγκληματίας.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση η Ευαισθησία, έχει θέση και η Αναισθησία.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση το Ευ Αγωνίζεσθαι, έχει θέση και το Δυς Αγωνίζεσθαι.
Στο Ποδόσφαιρο έχει θέση ο Φτωχός, έχει θέση και ο Πλούσιος.
Στο Ποδόσφαιρο ο Φτωχός γίνεται Πλούσιος και ο Πλούσιος γίνεται Φτωχός.
Εν’ κατακλείδι, στο Ποδόσφαιρο χωράει όλη η ζωή.
*** Ως εκ τούτων, το Ποδόσφαιρο είναι «βαριά βιομηχανία»·
η αρχετυπική δυναμική του και η επιρροή που ασκεί στις μάζες,
έρχονται να αναμειχθούν παντί τρόπω με τη Δόξα και με τα Φράγκα.
Κόσμος, γκολάρες, συναισθήματα,
αμόρφωτοι (ως επί το πλείστον) παίκτες, μανατζαραίοι, στημένα ματς,
«μικροτσούτσουνοι» οπαδοί και παράγοντες
που μέσα από τον θεϊκά παραμορφωτικό-μεγεθυντικό φακό που λέγεται «Ποδόσφαιρο»
βρίσκουν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να γιγαντώσουν τον νανοειδή ανδρισμό τους.
Το Ποδόσφαιρο -όπως και η Θρησκεία (συνολικώς οι θρησκείες)-
θα έπρεπε να περιλαμβάνεται στη λίστα με τα πιο σκληρά ναρκωτικά:
Ποδόσφαιρο (και Θρησκεία), Ηρωΐνη, Κρακ, Σίσα.
Διόλου τυχαίο,
ότι άπαντα τα δικτατορικά καθεστώτα
δεν κοιμίζουν τούς καταπιεσμένους λαούς τους προσφέροντάς τους ναρκωτικά,
αλλά τούς χορηγούν… «Ενδοφλέβιο Ποδόσφαιρο» (και «Ενδοφλέβια Θρησκεία»).
Αν καθίσεις να σκεφτείς και να αναλύσεις τις αναρίθμητες παραμέτρους
που διέπουν αυτό που με μία λέξη προσδιορίζουμε ως «Ποδόσφαιρο»,
άλλοτε σε πιάνει θλίψη και άλλοτε πλημμυρίζεις από καύλα.
Ετούτο το τεράστιο εύρος των συναισθημάτων και των καταστάσεων
είναι που δίνει με καταλυτικό τρόπο την απάντηση στο ερώτημα
«Γιατί ο Ρονάλντο και ο Μέσι αμείβονται με (δισ)εκατομμύρια,
ενώ οι καθαρίστριες παίρνουν λίγες εκατοντάδες ευρά τον μήνα..;».
Συνελόντι ειπείν, το Ποδόσφαιρο είναι, ΚΑΙ δίκαιο, ΚΑΙ άδικο.
Είναι, ΚΑΙ ουμανιστικό, ΚΑΙ απάνθρωπο.
Ακριβώς την ίδια στιγμή, ταυτόχρονα, αμβλύνει και οξύνει την Ανισότητα.
Μία τρα-μπάλα,
που από τη μία στιγμή στην άλλη σε στέλνει στον Παράδεισο ή στην Κόλαση.
Τη μία στιγμή βρίσκεσαι στην πάνω μεριά τής τρα-μπάλας
και την άλλη στην κάτω·
κι όταν είσαι στην κάτω μεριά,
πασχίζεις να αποκτήσεις μεγαλύτερο βάρος από τον απέναντί σου,
ώστε να βρεθείς ξανά από πάνω του και να ξαλαφρώσεις.
*** Το Ποδόσφαιρο είναι, ΚΑΙ Τέχνη, ΚΑΙ Φούσκα.
Η Παγκόσμια Πανδημία κατέφερε
-καθ’ όλο αυτό το διάστημα τής κυριαρχίας της-
σημαντικά πλήγματα στη «φούσκα» που λέγεται «Ποδόσφαιρο»·
το «Κοινό Περί Δικαίου Αίσθημα» ένιωσε μία (χαιρέκακη) ικανοποίηση
με την επερχόμενη -και πέρα ως πέρα δίκαιη- μείωση των αποδοχών
που θα πλήξει τούς ποδοσφαιριστές.
Όμως, ουδεμία «Παγκόσμια Πανδημία»,
όσο οδυνηρή κι αν είναι, όσους θανάτους και όση δυστυχία κι αν επιφέρει,
ουδέποτε θα μπορέσει να προκαλέσει έστω και μία αμυχή
στην Τέχνη που λέγεται «Ποδόσφαιρο».
Το «DN.A.» είναι Ανίκητο!
Ο Αθλητάμπουρας
