Από όλους τους τίτλους που είχε ,Βουλευτής ,κομματικό στέλεχος, υποψήφιος Περιφερειάρχης, που είναι όλοι σημαντικοί και αξιόλογοι εκείνος που θα τον συνοδεύει πάντα στην συνείδησή μας είναι αυτός του Στρατηγού.
Όταν ήταν παραταγμένη απέναντι στους αγρότες όλοι η δύναμη της Ελληνικής Αστυνομίας κατάφερε να οδηγήσει τα τρακτέρ από τα Φάρσαλα και την Καρδίτσα πάνω στην εθνική οδό στις Μικορθήβες. Έτρεχαν τα ΜΑΤ με πλήρη εξάρτηση μέσα στον κάμπο στο Μικρό Βουνό για να σταματήσουν το κομβόι των τρακτέρ αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Το αξίωμα του Γιάννη Πατάκη «ο αγρότης πάνω στο τρακτέρ είναι ασταμάτητος» είχε επιβεβαιωθεί πανηγυρικά.
Ο Βαγγέλης όμως ήταν επίσης ασταμάτητος, δεν μπορούσε κανείς να τον προβλέψει στις κινήσεις αλλά και τις ατάκες. Ήταν ο άνθρωπος που μετέφερε στους Αθηναίους τα προβλήματα αλλά και τις ανάγκες των αγροτών του κάμπου με τρόπο πηγαίο και απολύτως αυθεντικό. Ήταν ένας αυθεντικός άνθρωπος και καθόλου στημένος. Πίστευε στις αξίες και τις αρχές του ΚΚΕ με κάθε κύτταρο του οργανισμού του.
Έφυγε από κοντά μας πολύ νωρίς και θα λείψει σε όλους μας και πιο πολύ στους Δημοσιογράφους που τον ζήσαμε , που μαλώσαμε μαζί του, διαφωνήσαμε αλλά χαρήκαμε και την αυθεντικότητα του χαρακτήρα του.
Γειά Σου Στρατηγέ Μπούτα
Μάκης Θεοδώρου
