«Η εισβολή των στρατευμάτων της φασιστικής Ιταλίας τα ξημερώματα της 28ης Οκτώβρη 1940 αποτέλεσε το εναρκτήριο γεγονός-ορόσημο μιας περιόδου που θα οδηγούσε στο δράμα της τριπλής φασιστικής κατοχής (ιταλικής, γερμανικής, βουλγαρικής), αλλά και στην αφύπνιση και ηρωική μαζική δράση των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων, μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, από την οποία μπορούν να αντληθούν χρήσιμα ιστορικά διδάγματα» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για την 28η Οκτωβρίου 1940.
Στην ανακοίνωση εξηγείται «ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου« και σημειώνεται «η κοινή επιδίωξη των δύο αντιμαχόμενων ιμπεριαλιστικών μπλοκ τόσο του ‘Αξονα (Γερμανίας- Ιταλίας-Ιαπωνίας), όσο και των ΗΠΑ-Μ. Βρετανίας-Γαλλίας και των συμμάχων τους» που ήταν «η συντριβή της Σοβιετικής Ένωσης, του πρώτου εργατικού-σοσιαλιστικού κράτους στην ιστορία, που ενέπνεε τους λαούς σε όλες τις χώρες».
Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι «έτσι και αλλιώς, σε αυτές τις συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών και έντασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο φασισμός-ναζισμός, το γνήσιο τέκνο του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος επιστρατεύτηκε προκειμένου να χτυπηθεί το εργατικό-λαϊκό και κομμουνιστικό κίνημα» και υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, ότι «φασιστικές οργανώσεις και άλλες παρακρατικές συμμορίες χρησιμοποιήθηκαν και στα λεγόμενα δημοκρατικά καπιταλιστικά κράτη ως μέσο καταστολής του εργατικού-λαϊκού κινήματος, τη στιγμή που τα ίδια επιδοκίμαζαν τα αντικομμουνιστικά μέτρα των φασιστικών καθεστώτων και έστρωναν με όλα τα μέσα το δρόμο για μια επίθεση του φασιστικού ‘Αξονα εναντίον της ΕΣΣΔ».
Σε άλλο σημείο η ανακοίνωση του ΚΚΕ αναφέρει ότι «στη χώρα μας, έπειτα από την επιβολή της τριπλής φασιστικής κατοχής, οι εργατικές-λαϊκές δυνάμεις ήρθαν αντιμέτωπες με την πείνα και τις μαζικές εκτελέσεις. Την ίδια περίοδο, το μεγαλύτερο τμήμα των Ελλήνων καπιταλιστών και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι ακολούθησαν το βασιλιά και το βρετανικό στρατό στο Κάιρο και το Λονδίνο, αφού φρόντισαν να παραδώσουν τους κρατούμενους κομμουνιστές στις αρχές Κατοχής. Ένα άλλο μέρος τους επέλεξε να μείνει και να συνεργαστεί με τις αρχές Κατοχής, ενώ ένα τρίτο τμήμα παρέμεινε στο εσωτερικό της χώρας, συνεχίζοντας τις πάντα επωφελείς οικονομικές δοσοληψίες του και αναμένοντας που θα γείρει η πλάστιγγα του πολέμου».
«Μέσα σε αυτές τις ζοφερές συνθήκες αποδείχτηκε ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, βαδίζοντας στο δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής» υπογραμμίζει η ανακοίνωση.
Το ΚΚΕ τονίζει ότι «σήμερα, τα διδάγματα από εκείνη την περίοδο είναι περισσότερο επίκαιρα από ποτέ. Και αυτό γιατί και πάλι ως συνέπεια της καπιταλιστικής ανισομετρίας και της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης έχουν φουντώσει οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στην ευρωατλαντική ιμπεριαλιστική συμμαχία, με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τα κράτη μέλη της ΕΕ από τη μια μεριά και την υπό διαμόρφωση ευρασιατική ιμπεριαλιστική συμμαχία, με επικεφαλής τη Ρωσική Ομοσπονδία και την Κίνα από την άλλη».
Επισημαίνει ότι «στο μεγάλο κάδρο των διεθνών ανταγωνισμών και της διαμάχης των ΗΠΑ με την Κίνα, για την εξασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα, εντάσσονται και οι αντιθέσεις των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας. Το τουρκικό κράτος όλο και πιο επιθετικά αμφισβητεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, πατώντας σε δύο βάρκες, τη ΝΑΤΟϊκή και τη ρωσική».
Καταγγέλλει την εμπλοκή της χώρας «με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και των προηγούμενων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ και τη μετατροπή της σε «ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, υπηρετώντας τη συμμετοχή του ελληνικού κεφαλαίου στη ‘ληστεία’ σε βάρος των λαών».
«Η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στη ρωσοNATOϊκή σύγκρουση στα εδάφη της Ουκρανίας, αποτελεί προμήνυμα δεινών για το λαό, που ματώνει ήδη από τις συνέπειες του οικονομικού πολέμου ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες» υπογραμμίζει το ΚΚΕ και προσθέτει ότι «το επιχείρημα των αστικών κυβερνήσεων, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται η άμυνα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας είναι σαθρό» καθώς και ότι «η αστική προπαγάνδα που υποστηρίζει ότι η ένταξη του καπιταλιστικού κράτους στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες διασφαλίζει τα συμφέροντα των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων, πέρα από ανιστόρητη, είναι και επικίνδυνη».
«Είτε μέσω ‘ειρηνικής διευθέτησης’, είτε μέσω πολεμικής σύγκρουσης, είτε μέσω ενός συνδυασμού των δύο, στόχος παραμένει η μονοπωλιακή συνεκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και η διατήρηση της ΝΑΤΟϊκής συνοχής, εις βάρος των λαών της Ελλάδας, της Τουρκίας και των άλλων χωρών της περιοχής» αναφέρει η ανακοίνωση.
«Σήμερα η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας, των συνόρων, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων αποκτά πραγματικό νόημα, μόνο όταν συμβαδίζει με την πάλη:
— Για τερματισμό της συμμετοχής της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στα εδάφη της Ουκρανίας.
— Για τη γενικότερη απεμπλοκή της χώρας μας από τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ.
— Για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα.
— Για την αποδέσμευση από αυτούς τους οργανισμούς, με το λαό στην εξουσία» τονίζει το ΚΚΕ και καταλήγει στην ανακοίνωσή του:
«Οι εξελίξεις καθιστούν εξαιρετικά επίκαιρο το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, δηλαδή ότι η μαζική εργατική-λαϊκή πάλη μπορεί να ανατρέψει και τον αρνητικότερο συσχετισμό δυνάμεων. Ήταν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με καθοδηγητή και αιμοδότη το ΚΚΕ και τα άλλα απελευθερωτικά κινήματα της Ευρώπης με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές, αυτά που πρωτοστάτησαν στην πάλη εναντίον της φασιστικής Κατοχής και υπέρ των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων.
»Ήταν η σοσιαλιστική σοβιετική εξουσία και ο ηρωικός Κόκκινος Στρατός, που με τις τεράστιες θυσίες του σοβιετικού λαού εξόντωσαν το φασισμό-ναζισμό. Αυτή η ιστορική αλήθεια δεν πρόκειται να ξεχαστεί, όσο και αν η ΕΕ ξοδεύει τεράστια ποσά στην προβολή του ανιστόρητου ιδεολογήματος της εξίσωσης θύτη και θύματος, φασισμού και κομμουνισμού, όσο και αν τα καπιταλιστικά κράτη γκρεμίζουν τα μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, όσο και αν οι εγχώριες αστικές πολιτικές δυνάμεις ‘ξεπλένουν’ το Τάγμα Αζόφ και τις άλλες χρηματοδοτούμενες από το ΝΑΤΟ νεοναζιστικές και παρακρατικές συμμορίες.
»Η ιστορία της δεκαετίας του 1940 διδάσκει ακόμα ότι ο αγώνας ενάντια στην ξένη κατοχή και το φασισμό, μπορεί να είναι αποφασιστικός και νικηφόρος, μόνο όταν συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας. Στηριγμένος στην ιστορική πείρα ο λαός χρειάζεται να αποκτήσει εμπιστοσύνη και δύναμη στην πάλη του για το δίκιο και τη νίκη. Να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, για να χαράξει το δικό του δρόμο για μια κοινωνία που θα είναι αφέντης του πλούτου που παράγει, για μια κοινωνία πραγματικής λαϊκής ευημερίας, για τη δική του εξουσία, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, που αποτελεί προϋπόθεση για την ειρήνη, την αλληλεγγύη, την αμοιβαία επωφελή συνεργασία των λαών σε όλα τα πεδία».
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ
