Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο Νεποτισμός -ήτοι, η Οικογενειοκρατία- είναι η κεντρική κολώνα των κοινωνιών ανά τούς αιώνες·
η θυμόσοφη ρήση «Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει.» είναι ο Κανόνας,
η επίσης θυμόσοφη ρήση «Από αγκάθι βγαίνει ρόδο και από ρόδο βγαίνει αγκάθι.» είναι η Εξαίρεση.
Αν αναλύσουμε τη «Βάση τού Νεποτισμού»
διαπιστώνουμε το απολύτως σεξιστικό και πατριαρχικό υπόβαθρό του,
καθώς είναι δομημένος και αποκλειστικώς επικεντρωμένος στο Ανδρικό Φύλο,
ενώ οι γυναίκες είναι επιδεικτικά παραγκωνισμένες και παντελώς απούσες
(διόλου τυχαία η συνεισφορά των θρησκειών σε αυτές τις σαθρές και απαρχαιωμένες αντιλήψεις·
επί παραδείγματι, η περιβόητη «Αγία Τριάδα» ναι μεν είναι θηλυκού γένους όρος,
αλλά υπάρχει πλήρης αποθηλυκοποίηση στο περιεχόμενο
και κρίνονται ως άξιοι αναφοράς ο «Πατήρ», ο «Υϊός» και το «Άγιο Πνεύμα»).
Υπ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν,
η διαιώνιση τής τοξικής αρρενωπότητας εξασφαλίζεται μέσα από το Επάγγελμα,
αφού -ως γνωστόν- το αγελαίο ανθρώπινο είδος είναι ντιενεϊκώς προγραμματισμένο
να υποκλίνεται στη Θέση και όχι στο Πρόσωπο.
Εν κατακλείδι,
αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για το Σύστημα
η μεταφορά-μεταλαμπάδευση τού επαγγέλματος από τον πατέρα στον απόγονο-διάδοχο,
προκειμένου να διατηρούνται και να αναπτύσσονται έτι περαιτέρω
οι δημιουργημένες πελατειακές σχέσεις (με τα σεσημασμένα συμπαρομαρτούντα τους).
Είναι γιατρός ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ γιατρός.
Είναι δικηγόρος ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ δικηγόρος.
Είναι αστυνομικός ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ αστυνομικός.
Είναι πολιτικός ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ πολιτικός. (σάς θυμίζει κάποιους;)
Είναι πρωθυπουργός ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ πρωθυπουργός. (σάς θυμίζει κάποιον;)
Είναι διαιτητής ο πατέρας σου; Πρέπει να γίνεις κι εσύ διαιτητής. (σάς θυμίζει κάποιον;)
*** Ο Πέτρος Τσαγκαράκης, διαιτητής τής κυριακάτικης αναμέτρησης Π.Α.Σ. Γιάννινα-Παναθηναϊκός,
είναι ο γυιος τού πάλαι ποτέ διαιτητή Γιώργου Τσαγκαράκη,
ο οποίος υπήρξε βασικό εκτελεστικό όργανο τού ποδοσφαιρικού παρακράτους
και πρωταγωνιστής σε σφαγές ομάδων που αντιμετώπιζαν τον Ο.Σ.Φ.Π.
(με τέτοιες σφαγές αιμοδοτούταν «Η Καρδιά τής Σφυρίχτρας»
που ευφημιστικώς καλείται ως «Η Καρδιά τού Πρωταθλητή»
από τον σύλλογο που έχει μαγαρίσει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο με τις πολυδεκαετείς κλοπές του).
Ας δούμε δύο από τα αναρίθμητα χαρακτηριστικά παραδείγματα
που πιστοποιούν το (διαιτητικό) ποιόν τού πατρός Τσαγκαράκη·
πρόκειται για μνημειώδεις αισχρές αποφάσεις
που -μαζί με σωρεία άλλων κατάπτυστων υποδείξεων-
είχαν αμαυρώσει και είχαν τινάξει στον αέρα τούς αγώνες
Ο.Σ.Φ.Π.-Α.Ε.Κ. (πρωτάθλημα Ελλάδας, 4 Νοεμβρίου 2000)
και
Π.Α.Ο.Κ.-Ο.Σ.Φ.Π. (κύπελλο Ελλάδας, 26 Φεβρουαρίου 2003).
Φρίξατε;
Βεβαίως και φρίξατε.
Και τώρα που πήραμε μία αποκρουστική γεύση από τα «κατορθώματα» τού πρόγονου,
πάμε να ασχοληθούμε και με τα «κατορθώματα» τού απόγονου,
ώστε να πιστοποιήσουμε ότι «Ο Τσαγκαράκης κάτω από τον Τσαγκαράκη θα πέσει.».
Ο κανακάρης, πιστός στην οικογενειακή διαιτητική παράδοση,
και θέλοντας να καταθέσει τα διαπιστευτήρια τού επωνύμου του,
επεχείρησε να πάει κόντρα στη φράση «Το Τσόκαρο δεν γίνεται Γόβα.»
και με τις… εμβαλωματικές αποφάσεις του στο ματς Ατρόμητος-Ο.Σ.Φ.Π.
οδήγησε το «Τσόκαρο τής Ευρώπης» στη νίκη (24 Ιανουαρίου 2021).
Φρίξατε με τον πατέρα, φρίξτε τώρα και με τον γυιο.
Και ερχόμαστε στο κυριακάτικο ματς…
Τι κι αν έλειπε ο Ο.Σ.Φ.Π. από το ζεύγος των αντιπάλων·
σε τέτοιες περιπτώσεις ευνοείται παραδοσιακά «ο αντίπαλος τού αντίπαλου τού Ο.Σ.Φ.Π.»
(σε απλά Ελληνικά, επιχειρείται απώλεια βαθμών τού ανταγωνιστή,
ώστε να υπάρξει αντανακλαστικό όφελος για τη μονίμως ευνοούμενη και αδηφάγα ομάδα).
Πάμε να αναλύσουμε τις τρεις επίμαχες φάσεις τής αναμέτρησης…
1η φάση-25ο λεπτό
Ο Παναθηναϊκός ζητάει πέναλτι σε χέρι τού Καραχάλιου.
Ετυμηγορία: Σωστά δεν καταλογίζεται πέναλτι,
καθώς ο Καραχάλιος κάνει εμφανέστατη κίνηση να κολλήσει το χέρι στο σώμα του
και -όσο κι αν δεν προλαβαίνει να το πράξει σε απόλυτο βαθμό-
θα ήταν εξαιρετικά αυστηρή η «εσχάτη των ποινών».
2η φάση-72ο λεπτό
Ο Παναθηναϊκός ζητάει δεύτερη κίτρινη-αποβολή για μαρκάρισμα τού Μπαλάν στον Σένκενφελντ.
Ετυμηγορία: ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΗ ΑΠΟΒΟΛΗ.
Το σκληρό -στα όρια τού αντιαθλητικού- φάουλ τού Μπαλάν
δεν τιμωρείται με την αρμόζουσα δεύτερη κίτρινη και ο Π.Α.Σ. συνεχίζει με έντεκα παίκτες.
Ο Τσαγκαράκης διαπράττει κραυγαλέο λάθος.
3η φάση-92ο λεπτό
Η φάση τού αγώνα:
Ο Παναθηναϊκός ζητάει πέναλτι για κλοτσιά τού Μορέϊρα στον Κουρμπέλη.
Ετυμηγορία: ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ.
Ο Μορέϊρα δεν αντιλαμβάνεται ότι ο εφορμών Κουρμπέλης καιροφυλακτεί
και επιδεικνύοντας χαρακτηριστική ολιγωρία –αντί να διώξει την μπάλα-
ρίχνει μία μεγαλοπρεπή καραβολίδα στο πόδι τού μέσου τού Παναθηναϊκού.
Εδώ, λοιπόν, ο Τσαγκαράκης αποκαλύπτει τις μύχιες προθέσεις του,
αφού αρνείται να καταλογίσει την εξόφθαλμη παράβαση.
Παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον το στιγμιότυπο όπου ο απόγονος Τσαγκαράκης
-ο οποίος, σημειωτέον, έχει ελάχιστη απόσταση από τούς δύο ποδοσφαιριστές-
βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα του και εν τέλει δεν σφυρίζει.
Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ότι -βάσει των αντανακλαστικών τής όρασης-
πήγε να καταλογίσει αυτό που είδε (αυτό, δηλαδή, που άπαντες είδαμε),
αλλά ακαριαία θυμήθηκε ποιος είναι και τι πρεσβεύει.
Υπάρχει, όμως, και το ενδεχόμενο, να ήθελε να δείξει κίτρινη κάρτα στον Κουρμπέλη για «θέατρο»·
χαρακτηριστική είναι η δήλωση που έκανε ο χαφ τού Π.Α.Ο μετά τη λήξη τού ματς:
«Παρακαλούσα να πάει ο διαιτητής στο “V.A.R.” να δει το πέναλτι.
Τον παρακαλούσα· αυτός έλεγε ότι κάνω “θέατρο”, εγώ τον παρακαλούσα να πάει στο “V.A.R.”.
Αυτό γινότανε επί ένα λεπτό.».
Ας απαριθμήσουμε τις ύποπτες συμπεριφορές τού Τσαγκαράκη:
1) Γίνεται ενώπιόν του καραμπινάτο πέναλτι αλλά δεν το καταλογίζει.
2) Βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα αλλά δεν σφυρίζει.
3) Δεν συνυπολογίζει στην απόφασή του
ότι η μπάλα δεν φεύγει προς κατεύθυνση που θα πιστοποιούταν επαφή από τον αμυντικό
και συνεπαγωγική απομάκρυνσή της από την εστία των γηπεδούχων.
4) Καταλογίζει «θέατρο» στον Κουρμπέλη.
Σε ποιον;
Στον Κουρμπέλη που είναι από τα πιο ηθικά και έντιμα παιδιά τού Ελληνικού Ποδοσφαίρου,
και ουδέποτε έχει δώσει -έστω ένα- ανάλογο δικαίωμα.
Άρα, ό,τι κι αν συνέβη, ο Τσαγκαράκης είναι εκτεθειμένος·
είτε είδε το πέναλτι και εσκεμμένα δεν το έδωσε,
είτε εθεώρησε ότι ο Κουρμπέλης έκανε «θέατρο», οπότε θα έπρεπε να τού δείξει κίτρινη κάρτα.
Ουδέποτε θα μάθουμε γιατί ο διαιτητίσκος κατάπιε το «στραγάλι»,
αλλά το βέβαιο είναι ότι ελέγχεται πολλαπλώς για αυτήν την πεντακάθαρη φάση.
…
Και θα πει κάποιος αφελής ή κάποιος υπερασπιστής τού Τσαγκαράκη:
«Μα γιατί μεγαλοποιείτε το θέμα; Αφού υπάρχει το “V.A.R.”.».
Ψευδεπίγραφο επιχείρημα.
Παντελώς ψευδεπίγραφο επιχείρημα που υποκρύπτει ανοησία ή άδηλο συμφέρον.
Εδώ, λοιπόν, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα θέματα…
Η Τεχνολογία δεν έχει αντικαταστήσει τον Ανθρώπινο Παράγοντα,
παρά μόνον τον υποκαθιστά έχοντας επικουρικό ρόλο.
Η Τεχνολογία δεν παρεμβαίνει σε κάθε πτυχή τού παιχνιδιού,
παρά μόνον σε συγκεκριμένη-περιορισμένη λίστα γεγονότων.
Ως εκ τούτων,
ο διαιτητής τής εκάστοτε αναμέτρησης έχει τη βασική ευθύνη για τη σωστή διεξαγωγή της
και δεν δικαιούται να υποπίπτει σε κραυγαλέα λάθη
χρησιμοποιώντας την Τεχνολογία ως ιδιότυπη «Κολυμβήθρα τού Σιλωάμ».
Το «V.A.R.» δεν είναι Ασυλία.
Συνελόντι ειπείν,
η άκρως επιλήψιμη στάση που επέδειξε ο Τσαγκαράκης,
προσλαμβάνει αυτομάτως και την πιο προχωρημένη ανάγνωσή της,
που συμπυκνώνεται στον όρο «Εκδούλευση».
Ο υϊός τού πατρός Τσαγκαράκη
-όπως αντίστοιχα συνέβαινε επί χρόνια με τον περιβόητο υϊό τού πατρός Σπάθα-
έστειλε μήνυμα υποταγής προς συγκεκριμένους αποδέκτες
και -εμμέσως πλην σαφώς- τούς είπε
«Εγώ έκανα ό,τι μπορούσα για να “πνίξω” το πεντακάθαρο πέναλτι,
εγώ ήλπιζα ότι ο “V.A.R.” δεν θα με καλούσε να έβλεπα ξανά τη φάση,
εγώ ήλπιζα ότι η φάση θα ήταν στο μεταίχμιο τού “50-50”
ώστε να μπορούσα να δικαιολογηθώ λέγοντας “Εγώ έτσι είδα τη φάση.”.
Λυπάμαι που δεν κατέφερα να εφαρμόσω για πολλοστή φορά την οικογενειακή παράδοση,
αλλά θέλω να ξέρετε, αγαπημένοι μου εφέντες,
ότι η σφυρίχτρα μου -όπως και η σφυρίχτρα τού ένδοξου πατέρα μου-
είναι ερυθρόλευκη και ταγμένη στον μονίμως πρωταθλητή σύλλογό μας.».
Αυτή είναι η Ουσία.
Αυτός είναι ο Πέτρος Τσαγκαράκης, υϊός τού Γιώργου Τσαγκαράκη.
Το καραμπινάτο πέναλτι δεν καταλογίσθηκε αμέσως,
διότι έπρεπε να παραχθεί η διαστρεβλωτική αίσθηση
ότι ο Παναθηναϊκός ζητάει συνεχώς -και παίρνει- αμφισβητούμενα πέναλτις.
Το καραμπινάτο πέναλτι δεν καταλογίσθηκε αμέσως,
επειδή ελλόχευε η ελπίδα να μην ακολουθούσε παρέμβαση τού «V.A.R.»
και -ακόμη χειρότερα- για να αποτελέσει παρακαταθήκη για μελλοντικές παρεμβάσεις τού «V.A.R.».
Ήτοι, ο επιπρόσθετος και μακροπρόθεσμος στόχος τού εν λόγω διαιτητή,
ήταν να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό προηγούμενο,
ώστε ναι μεν να παίρνει ο Παναθηναϊκός τα πέναλτις που ανήκουν στην κατηγορία «Καραμπινάτα»,
αλλά να μην παίρνει τα πέναλτις που ανήκουν στην κατηγορία «Δίνεται».
Μάλιστα,
η κερδοφόρα συνεπαγωγή αυτής τής προπαγανδιστικής τακτικής εμφανίσθηκε ακαριαία,
αφού υπήρξαν αρκετοί πανηλίθιοι οπαδοί και εγκάθετοι δημοσιογραφίσκοι
που υποστηρίζουν -στη συντριπτική πλειονότητά τους- συγκεκριμένο σωματείο
και ανεκάλυψαν «χέρι» τού Κουρμπέλη στην επίμαχη φάση
(ο παίκτης τού Παναθηναϊκού έχει την ευσυνειδησία να μαζέψει το χέρι του,
ενώ ταυτόχρονα πλαγιάζει το σώμα του για να αποφύγει -όσο γίνεται- το επερχόμενο κλοτσίδι).
Μα…, ακόμη κι αν δεχθούμε τη σαθρή και ανύπαρκτη λογική αυτών των πανηλίθιων,
αν ήταν παράβαση τού Κουρμπέλη, ήταν παράβαση και τού Καραχάλιου στο 25ο λεπτό.
Επιμύθιο:
Ο Παναθηναϊκός πήρε στην εκπνοή τής αναμέτρησης με τον Π.Α.Σ.
μία νίκη που -ΚΑΙ βαθμολογικώς, ΚΑΙ ψυχολογικώς- είναι πολύτιμη.
Το Ποδοσφαιρικό Παρακράτος έχει φρυάξει από το «buzzer-beater»
και διασπείρει από το βράδυ τής Κυριακής την απύθμενη τοξικότητά του,
ξεστομίζοντας παντελώς ανυπόστατα επιχειρήματα που αναιρούνται εν τη γενέσει τους.
Οι κάθε «Τσαγκαράκηδες» βρίσκονται αδιαλείπτως σε διατεταγμένη υπηρεσία
και έτοιμοι να διαπράξουν ό,τι περνάει από τη σφυρίχτρα τους
προκειμένου να προστεθεί ακόμη ένας τίτλος στην πιο σικέ και όζουσα τροπαιοθήκη τής Ελλάδας.
Όμως, η Ιστορία έχει γράψει με ανεξίτηλο μελάνι,
ότι είναι αποτρόπαιος και επάρατος πρωταθλητής
ο σύλλογος που οφείλει το κόκκινο τής φανέλας του στις σφαγές των αντιπάλων του.
…
Ανακεφαλαιώνοντας…
Το Τσόκαρο δεν γίνεται Γόβα.
Άλλο το κόκκινο τής «Ferrari» και τού Christian Louboutin,
και άλλο το κόκκινο που κυριαρχεί στα εκδοροσφαγεία.
Ο Φαλλοκρατικός Νεποτισμός που κάποτε τεκμηριωνόταν με το ματωμένο σεντόνι στο μπαλκόνι,
από το 1997 και εντεύθεν εκφράζεται με τη «Ματωμένη Σφυρίχτρα».
Ο Πέτρος Τσαγκαράκης έστειλε προχθές τα κωδικοποιημένα μηνύματά του,
αλλά -για κακή του τύχη- επήλθε η Αποκρυπτογράφηση.
Τώρα άπαντες (τον) γνωρίζουμε…
Ο Αθλητάμπουρας
