Μπορεί τις ημέρες του Πάσχα να κάνουν μία – σχετική και… όχι όλοι – ανάπαυλα οι πολιτικοί αρχηγοί, στην πορεία προς τις εκλογές της 21ης Μαΐου, ωστόσο, η αντιπαράθεση και η πόλωση παραμένει στο «κόκκινο».
Η κόντρα των «μονομάχων» έχει από όλα: οικονομία, δικαιοσύνη, «βαθύ» αλλά και… «επιτελικό» κράτος, ζητήματα δημοκρατίας και, πάνω απ’όλα, καταγγελίες εκατέρωθεν.
Ποιος μας έβαλε στα μνημόνια, ποιος μας έβγαλε από αυτά και ποιος θα τα… ξαναφέρει με το πρόγραμμα διακυβέρνησης που εξαγγέλλει.
Ποιος μας «γονάτισε» στους φόρους και την ακρίβεια, ποιος καταστρατήγησε τις εργασιακές σχέσεις και απαξίωσε παιδεία και υγεία.
Η υπόθεση Κασιδιάρη και η δημοκρατία «με το μέτρο»
Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, με αφορμή την θλιβερή όσο και εξοργιστική περίπτωση του ακροδεξιού μορφώματος Κασιδιάρη, τα πολιτικά κόμματα και οι αρχηγοί τους διαγκωνίζονται πλέον και για το ποιος είναι περισσότερο δημοκράτης.
Καλό θα ήταν, βέβαια, να είχαν κρατήσει έναν καταδικασμένο νεοναζιστή και προκλητικό φασίστα εντός των ορίων που επιβάλλει η φυλάκιση, αντί να καταθέτουν στο «παρά πέντε» απανωτές τροπολογίες για το αυτονόητο και μετά να μπλέκουν με δικαστές και υπόνοιες για «ανταλλαγές» και «δωροδοκίες».
Όσο για το επιχείρημα «κλείνει το μάτι στους φασίστες», που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση τελευταία για να καταγγείλει τον Αλέξη Τσίπρα ότι «ψαρεύει» ψηφοφόρους σε «θολά νερά», καλό είναι να κρατάμε ζωντανό στη μνήμη μας το γεγονός πως κάνουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί – ανεξαιρέτως – ακριβώς αυτό.
Δεν θέλουμε τους φασίστες πολιτικούς και «πολιτικάντηδες», αλλά μια χαρά θέλουμε τους ψηφοφόρους τους, οι οποίοι, εξάλλου, δεν είναι φασίστες, απλά… ρίχνουν στην κάλπη «αντισυστημική» ψήφο (sic).
Αντίστοιχα, οι αριστεροί και κεντρώοι (σ.σ. οι δεύτεροι δεν… ξέρουν ούτε οι ίδιοι πια τι σημαίνει αυτό) δεν θέλουν τη Δεξιά, αλλά τους ανθρώπους που την ψηφίζουν τους καλούν κοντά τους.
Ομοίως και οι δεξιοί, τους ψηφοφόρους των κομμάτων με τα οποία δηλώνουν πλήρη αδυναμία συνεννόησης…
Ακρίβεια εκ του σύνεγγυς και debate «με το κυάλι»
Ωστόσο, η υπόθεση Κασιδιάρη και η στάση των κομμάτων απέναντι στην δεύτερη τροπολογία ήταν μόνο η αφορμή της έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, που κορυφώνεται όσο πλησιάζουμε στην ημέρα της πρώτης κάλπης.
Η ακρίβεια, που αποτελεί το βασικό πρόβλημα των πολιτών και η οποία δεν αντιμετωπίζεται με «καλάθια και καλαθάκια», παραμένει στο επίκεντρο της ατζέντας, ενώ το debate μεταξύ των βασικών «μονομάχων» έχει επίσης κεντρική θέση στη συζήτηση.
Ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε στο σημείο να καλέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μην είναι «δειλός» και να δεχθεί μία τηλεμαχία μεταξύ τους, κάτι που δεν έκανε πριν τις εκλογές του 2019.
Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά του, απαντά «θεσμικά», λέγοντας πως είναι διαθέσιμος σε ένα debate, αλλά με όλους τους αρχηγούς των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Και όπως είναι αναμενόμενο, με την άποψη αυτή συμφωνούν οι πρόεδροι των υπολοίπων, μικρότερων κομμάτων.
Αν και είναι πολύ πιθανόν ο Νίκος Ανδρουλάκης του ΠΑΣΟΚ να προτιμούσε ένα debate με τους δύο πρώτους και τον ίδιο, προκειμένου να αποδείξει γιατί «έχει δίκιο» να επιμένει στο «ούτε Μητσοτάκης, ούτε Τσίπρας».
Η πιο σημαντική κάλπη, αυτή της 21ης Μαΐου
Με τον πρωθυπουργό, πάντως, να διατείνεται ότι το πρόγραμμα που εξαγγέλλει ο Τσίπρας, εάν κερδίσει την εξουσία, θα μας οδηγήσει σε οικονομική καταστροφή και τέταρτο μνημόνιο, και τα κυβερνητικά στελέχη να μιλούν για «λεφτόδεντρα», ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τον Μητσοτάκη πως έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους, είναι προφανές ότι η οικονομία και, κυρίως, το ποιος είναι σε θέση να την διαχειριστεί καλύτερα για τους πολίτες, θα παραμείνει στο κέντρο της πολιτικής σύγκρουσης μέχρι (και) τις 21 Μαΐου.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τα δύσκολα μάλλον έρχονται μετά, αφού κατ΄αρχήν το να μιλάνε για αυτοδυναμία οι της Νέας Δημοκρατίας με το σύστημα της απλής αναλογικής, είναι… «να ‘χαμε να λέγαμε», ενώ και η περίπτωση μιας κυβέρνησης συνεργασίας μοιάζει σχεδόν απίθανη, εξαρτάται από πολλές παραμέτρους και, ούτως ή άλλως, θα έχει οριακή πλειοψηφία στη Βουλή και, κατά συνέπεια, συνεχή προβλήματα στην πορεία.
Όπως και να έχει, όμως, η 21η Μαΐου της απλής αναλογικής παραμένει η «χρυσή» ευκαιρία των κομμάτων, που βρίσκονται πίσω από το πρώτο, να παίξουν ρόλο – είτε ηγετικό είτε ρυθμιστικό.
Και το πρώτο κόμμα, όμως, όπως και ο αρχηγός του – στην προκειμένη περίπτωση η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης – γνωρίζουν καλά πως μόνο ένα δυνατό αποτέλεσμα στις πρώτες εκλογές θα τους εξασφαλίσει επιτυχία χωρίς «περιπέτειες» στις δεύτερες.
