Με οριακή διαφορά από τον Νίκο Φίλη (17-15 ψήφοι) ο Κώστας Ζαχαριάδης έλαβε το «χρίσμα» από την ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ: λευκός καπνός, λοιπόν, μετά από μία μακρά, πολύ μακρά διαδικασία επιλογής υποψηφίου για τον Δήμο της Αθήνας.
Μικρή μερίδα στελεχών ζήτησε να επανεξεταστεί και η υποψηφιότητα του Νίκου Παππά (του μπασκετμπολίστα), αλλά καταψηφίστηκε ηχηρά με 25 ψήφους εναντίον του. Οι λόγοι είναι δύο: ο ίδιος ο Νίκος Παππάς, μετά τη δεύτερη εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, «άδειασε» το κόμμα, ενημερώνοντας και μάλιστα μέσω συνέντευξης ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ τον προσέγγισε» και είπε μεν πως δέχεται την στήριξη, αλλά δεν… πολυσυμφωνεί κιόλας. Αυτή η στάση του δημιούργησε αλγεινή εντύπωση, με κύκλους της Κουμουνδούρου να τον χαρακτηρίζουν «αφερέγγυο».
Ο δεύτερος λόγος, είναι και ο πιο βασικός: γενικώς ο ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει να ενισχύσει τα ψηφοδέλτιά του με ανθρώπους εμπιστοσύνης. Δηλαδή, με ανθρώπους που είναι μέλη του κόμματος, με πολύ σαφή πολιτική θέση και χωρίς να συμμαχήσει με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που θα ήταν «βούτυρο στο ψωμί» του Νίκου Ανδρουλάκη.
Γιατί Κώστας Ζαχαριάδης;
Πολλοί και πολλές χαρακτηρίζουν τον Κώστα Ζαχαριάδη ως «λύση ανάγκης» και της «τελευταίας στιγμής». Εν μέρει, πρόκειται όντως για την… τελευταία στιγμή και με το συνέδριο της εκλογής προέδρου ενόψει, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια καθυστέρησης. Με τον ίδιο τρόπο, όμως, της «τελευταίας στιγμής» υποψήφιος θα ήταν και ο Νίκος Φίλης.
Ο Κώστας Ζαχαριάδης απέσπασε 17 ψήφους εντός της ΠΓ και ο Νίκος Φίλης 15, ενώ υπήρχε και ένα λευκό. Γίνεται αντιληπτό ότι η διαφορά είναι αμελητέα και πως, όπως φαίνεται, οι δύο υποψήφιοι έλαβαν διατασικές ψήφους.
Γιατί, όμως, επιλέχθηκε ο Κώστας Ζαχαριάδης έναντι του Νίκου Φίλη, ο οποίος ήταν επί χρόνια βουλευτής στης Α’ Αθήνας;
Ένα λόγος είναι η στελεχιακή ανανέωση. Ο Αλέξης Τσίπρας, πριν παραιτηθεί, είπε πως «αφήνει χώρο για να περάσει μια νέα γενιά στελεχών». Ο Κώστας Ζαχαριάδης, προερχόμενος από τη νεολαία του Συνασπισμού, είναι 38 ετών, υπήρξε συντονιστής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και βουλευτής και ο ίδιος κατά την προηγούμενη κυβέρνηση. Πρόκειται για έναν νέο άνθρωπο, αλλά για έμπειρο πολιτικό.
Ο Νίκος Φίλης, από την άλλη, έχει ένα πολιτικό βιογραφικό από αυτά που μπορούν πια να χαρακτηριστούν «ιστορικά». Γραμματέας της «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος», ιδρυτικό μέλος του Συνασπισμού, διευθυντής της εφημερίδας «Αυγή» επί σειρά ετών, στέλεχος του κόμματος από τις εποχές του 3%, βουλευτής για χρόνια και πρώην υπουργός Παιδείας. Γιατί να μην επιλεχθεί ένας άνθρωπος με τέτοια πείρα που χαίρει σεβασμού από τους πολίτες της Αθήνας;
Ενδεικτική της δυσκολίας της επιλογής είναι η διαφορά των μόλις δύο ψήφων. Γιατί τελικά υπερίσχυσε ο Κώστας Ζαχαριάδης έχει, επίσης δύο, εξηγήσεις: η μία είναι η ηλικία του, ένα στέλεχος νέο και παράλληλα με εμπειρία (και όρεξη). Ο δεύτερος είναι πως ο Νίκος Φίλης εκφράζεται συχνά με πύρινο λόγο και ύφος, ένα πολιτικό χαρακτηριστικό του που θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο εντός της Βουλής.
Όμως, για τη σύγκρουση με τον «χειρότερο δήμαρχο που είχε ποτέ η Αθήνα», όπως χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Κώστα Μπακογιάννη, επέλεξαν ένα πρόσωπο πιο φρέσκο, «γέννημα – θρέμμα» του κόμματος και πιο «ήρεμη δύναμη».
Οι εκτιμήσεις είναι, βέβαια, πως η εμπειρία του Νίκου Φίλη θα είναι πολύ χρήσιμη κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου, της ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ και της χάραξης γραμμής με ορίζοντα τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Σε ένα σενάριο ενωτικού πνεύματος για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο ένας (Κώστας Ζαχαριάδης) θα τρέξει για τις αυτοδιοικητικές και ο άλλος (Νίκος Φίλης) θα προσφέρει την ιδεολογική του κατάρτιση και την πολιτική του εμπειρία για τον πολιτικό σχεδιασμό του επόμενου διαστήματος.
Αν, φυσικά, εξαιρέσουμε τον Νίκο Παππά, δεν υπάρχει επί της ουσίας «ηττημένος».
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ με την επιλογή Ζαχαριάδη, είναι αντίστοιχο με αυτό της επιλογής Ιωακειμίδη: κόβει την «όρεξη» της μειοψηφίας για συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ, «άνοιγμα» που πριν τις εκλογές κόστισε ακριβά στον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα 20 φορές περισσότερο από ό,τι θα υπολόγιζε κανείς.
