Οι διοργανωτές σε ανακοίνωσή τους αναφέρουν:

Ζούμε σε μια περίοδο που η ακροδεξιά, οι φασίστες και οι νοσταλγοί της Χούντας επανέρχονται στο προσκήνιο. Γνωστοί ακροδεξιοί φιλοχουντικοί κατέχουν υψηλές κυβερνητικές θέσεις όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μητσοτάκη Μ. Βορίδης, που τη δεκαετία του 80 ήταν πρόεδρος της ΕΠΕΝ (της οργάνωσης που ίδρυσε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος) και συμμετείχε ως τσεκουροφόρος σε ακροδεξιές ομάδες κρούσεις. Αλλά και ο Άδωνις Γεωργιάδης που ως τηλεπωλητής ακροδεξιάς προπαγάνδας αμφισβητούσε δημόσια ότι η Χούντα σκότωσε νέους ανθρώπους στο Πολυτεχνείο το 73.

Επίσης, ακροδεξιά-φασιστικά τάγματα εφόδου βγαίνουν ξανά στους δρόμους για να τρομοκρατήσουν και να επιτεθούν σε αγωνίστριες/ες όπως είδαμε πρόσφατα στην ενέδρα που έστησαν στο σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι όπου απείλησαν να κάψουν ζωντανούς ανθρώπους. Συνεργός και συνένοχος της ακροδεξιάς βίας είναι η ίδια η ελληνική αστυνομία που δέρνει, βασανίζει ή και δολοφονεί νέους ανθρώπους, προσφύγισσες/ες, Ρομά, αγωνιστές και αγωνίστριες.

Ο αυξανόμενος αυταρχισμός και η βία του κράτους και της ακροδεξιάς συμπληρώνουν την εξίσου βίαιη επίθεση που δέχονται τα δικαιώματα και το βιοτικό μας επίπεδο. Η παιδεία, η υγεία, το κοινωνικός κράτος, οι υποδομές, τα μέτρα πολιτικής προστασίας όλα, παραδίδονται στην άρχουσα τάξη και την ακόρεστη δίψα για κέρδος. Παράλληλα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδεικνύει κάθε μέρα πόσο υποταγμένη και δεμένη είναι στο άρμα των ΗΠΑ που σε πλήρη συνεργασία με την άρχουσα τάξη της Ελλάδας επέβαλαν τη δικτατορία της 21ης Απριλίου του 1967.

Σήμερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει φτάσει στο σημείο να υποστηρίζει την γενοκτονία που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ εις βάρος του Παλαιστινιακού Λαού στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη.

Απέναντι σε όλα αυτά όμως αναπτύσσονται αγώνες και μαζικά κινήματα αντίστασης. Το μαζικό κίνημα μετά το έγκλημα στα Τέμπη, οι αγώνες για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών μετά την μαζική δολοφονία προσφύγων/ισσων στην Πύλο, οι διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, τα κινήματα για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος, οι φεμινιστικές κινητοποιήσεις, οι μικροί και μεγάλοι εργατικοί αγώνες δείχνουν ότι η φλόγα της αντίστασης και της διεκδίκησης καίει. Υπό προϋποθέσεις τα κινήματα και οι αγώνες μπορούν να πετύχουν σημαντικές νίκες. Η πιο πρόσφατη και σημαντική νίκη ήταν η ακύρωση την πανευρωπαϊκής συγκέντρωσης νεοναζιστικών οργανώσεων στην Αθήνα την 1η Νοεμβρίου.

Η συζήτηση και η σε βάθος κατανόηση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου του 1973 μπορεί να προσφέρει πολύτιμα συμπεράσματα για τους σημερινούς αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων. Στόχος της εκδήλωσης είναι η διερεύνηση των διεργασιών που οδήγησαν στην εξέγερση, του ρόλου που έπαιξαν οι διάφορες πολιτικές οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς που δρούσαν στην παρανομία, ο κοινωνικός και ταξικός χαρακτήρας του Πολυτεχνείου και η παρακαταθήκη που έχει αφήσει και που τόσο τρομάζει, μισό αιώνα μετά, την ελληνική άρχουσα της χώρας και τις ΗΠΑ.

Η φλόγα της εξέγερσης παραμένει ζωντανή. Ο αγώνας μας για ψωμί, παιδεία, ελευθερία συνεχίζεται!

Προηγούμενο άρθροΦαίη Μπακογιώργου: Στον εισαγγελέα μητέρα, αδερφή και σπιτονοικοκυρά
Επόμενο άρθροΔημιουργία Μητρώου Αποκλειστικών Νοσοκόμων για το έτος 2024