Η τροφή για τη γάτα άφθονη. Το γεύμα πλούσιο. Το κοράκι σε απόσταση αναπνοής. Κάποτε ο Τομ κυνηγούσε τον Τουίτι. Βέβαια, εκείνο ήταν καναρινάκι, εδώ έχουμε ολόκληρο κοράκι. Τα μεγέθη δεν είναι ίδια και κυρίως, όταν τρώμε δε μιλάμε και το πιάτο μας κοιτάμε.
Που θα πάει, θα το φάει όλο; σίγουρα αναρωτήθηκε το κοράκι και περίμενε υπομονετικά. Γρήγορα δικαιώθηκε. Η γάτα αποχώρησε χορτασμένη και το μαύρο πουλί, που θεωρείται από τα εξυπνότερα στο χώρο των πτηνών, πήρε σειρά.
Συμπέρασμα: Η υπομονή είναι μεγάλη αρετή και η φύση ξέρει να βάζει τα πράγματα σε μια σειρά…….Καλή Ανάσταση.
Νίκος Βητσόπουλος
