Παίρνει με προσοχή το τούβλο, μετά το κονίαμα και μετά ένα ακόμη κομμάτι. Το τοποθετεί με ακρίβεια ζηλευτή και συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο που κάποιος δημιουργεί ένα ψηφιδωτό.
« Ίσως για μένα το πιο σημαντικό μου έργο να είναι ο μεγάλος Ναός της Του Θεού Σοφίας στην Ξάνθη» δηλώνει και παίρνοντας μια ανάσα αποκαλύπτει πως όταν ξεκινά να πετροχτίζει και να διακοσμεί εξωτερικά μια Εκκλησία νιώθει αγαλλίαση κι όταν τελειώνει ευτυχία.

Από τον Ταξιάρχη Χαλκιδικής ο κος Αθανάσιος Λυρτζής έμαθε την τέχνη που υπηρετεί με ευγένεια από τον πατέρα και από τον θείο του. Μετά το Λύκειο συνέχισε επαγγελματικά πια κοντά τους . «Μου άρεσε πολύ. Εργαστήκαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Άγιο Όρος, σε πολλά μοναστήρια και σε πολλές εκκλησίες» δηλώνει ο κος Λυρτζής. Τον παρακολουθούμε να καλουπώνει με προσοχή το κτίριο με πέτρα, χρησιμοποιώντας ως συγκολλητική ουσία ένα ειδικό κονίαμα και να προσπαθεί, όπως, λέει να κάνει ό,τι καλύτερο, ό,τι πιο όμορφο μπορεί. «Είναι κάτι σαν «καλλιτεχνία». Δεν είναι εργασία σε οικοδομή, αλλά πιο κοντά στην τέχνη, μπορεί να χρησιμοποιούμε την πέτρα, αλλά είναι κάτι το ιδιαίτερο, έχει σχέδια, διακόσμηση, είναι Τέχνη» λέει και αποκαλύπτει ότι ακολουθεί πιστά βυζαντινά σχέδια. Χρόνια τώρα προσπαθεί αυτό που κάνει να αρέσει στους ίδιους τους τεχνίτες πρώτα, αλλά και στον κόσμο που έρχεται στην εκκλησία να προσκυνήσει. «Εργαστήκαμε μετά το Άγιο Όρος πολλά χρόνια στην Ξάνθη, μετά στη Θεσσαλονίκη και τώρα ήρθαμε στην Κομοτηνή, καθώς μας γνωρίζει ο Μητροπολίτης ο Παντελεήμων.»

Μιλώντας για την οικογένεια του σημειώνει πω ς κρατά «ζωντανή» την τέχνη. «Συνεργαζόμαστε μόνο με κόσμο που είναι από την Χαλκιδική, για να έρθει κάποιος να δουλέψει κοντά μας πρέπει να είναι μέλος της οικογένειας μας, ξένους δεν παίρνουμε.» δηλώνει προσθέτοντας ότι προσπαθεί να τη μεταδώσει στα παιδιά, όσο μπορεί, γιατί, όπως λέει, είναι καλό να ασχοληθούν όλοι με αυτή την τέχνη. « Ήδη στην 3η γενιά ο ίδιος εύχεται να υπάρξει και συνέχεια εξασκώντας την ίδια τέχνη με την ελπίδα ότι δεν θα «σβήσει» αυτό το… ιδιαίτερο επάγγελμα. «Μακάρι να έχει και συνέχεια. Το ελπίζουμε.» λέει ταπεινά πιστεύοντας πως πολλά είναι «δουλειά» του Θεού.

Με τι φτιάχνετε το κονίαμα που χρησιμοποιείτε ως συγκολλητική ουσία; Τον ρωτάμε « Το κονίαμα προσπαθούμε να το φτιάχνουμε, όπως γινόταν με τα αγιορείτικα κτίσματα.» δηλώνει και σημειώνει « Φυσικά βάζουμε προηγμένης τεχνολογίας υλικά για να διατηρούνται και να κρατούν πιο πολύ στο χρόνο. Τα υπόλοιπα είναι κεραμικά χειροποίητα. Κεραμικό και πέτρα η ύλη που χρησιμοποιούμε.» απαντά προσθέτοντας πως « Όταν κάνει κάτι δεν το κάνει μόνο για να εξασφαλίσει τα προς το ζην, αλλά γιατί είναι κάτι που ευφραίνει την καρδιά τους πρώτα. Αρκετές εκκλησίες έχουν πετρο-χτιστεί χάρη στη δική τους δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. «Ελπίζουμε να αντέξουμε και να κάνουμε κάτι που να μείνει στο διάβα των χρόνων» εύχεται και επιστρέφει στην σκαλωσιά συνεχίζοντας αθόρυβα, με προσοχή κι αγάπη το έργο του.
Φώτο: Ο κος Αθανάσιος Λυρτζής ρεπορτάζ κείμενο φωτογραφίες: Μαρία Νικολάου

Μοιράσου το άρθρο:

ΠΗΓΗ

Προηγούμενο άρθροΚομοτηνή: Η κρίση γεννά ιδέες
Επόμενο άρθρο34 στάσεις από τον «ΦιλόΔημο»