Με μια λιτή τελετή τιμήθηκε η αγρότισσα, στην Κοινότητα Καλοχωρίου
Την καθιερωμένη «Γιορτή της Αγρότισσας» πραγματοποίησε στην Κοινότητα Καλοχωρίου ο Δήμος Ζίτσας τιμώντας για ακόμη μία χρονιά τον πολύπλευρο ρόλο των γυναικών της υπαίθρου.
Στο μνημείο της αγρότισσας, στην παλαιά εθνική οδό Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας, τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, η Αντιδήμαρχος Κατερίνα Μπαλάφα, ο Αν. Διοικητής του Α.Τ. Ζίτσας Υπαστυνόμος Α’ Κων/νος Μάντζιος, ο Προϊστάμενος του Πυροσβεστικού Κλιμακίου Βουτσαρά Δημήτριος Καρβούνης, η Πρόεδρος της Κοινότητας Καλοχωρίου Ελένη Κοντογιάννη, εκπρόσωποι φορέων και τοπικών συλλόγων, και κάτοικοι της περιοχής.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο καθηγητής-ποιητής Γεώργιος Σιμιτζής απαγγέλλοντας το ακόλουθο ποίημά του:
«Η παλιά ηρωίδα αγρότισσα!…..»
Η παλιά ηρωίδα Αγρότισσα
στον τόπο μας, με τα έργα της
ήταν ξάφνιασμα της ιστορίας
και της ευφαντασίας!
γύριζε απ’ το χωράφι
και τ’ αποσούρουπο,
σαν τραγούδι χρέους
και υπομονής,
που ήταν ιδρωμένο
κι ευχαριστημένο!
Ο καλόγνωμος
και δικαιοκρίτης αέρας,
από σέβας κι εκτίμηση
την αναζητούσε
για να τη δει
και να την χαιρετήσει…
Άμα δεν την έβρισκε
πισωγύριζε, σαν το βλέμμα
του ευπατρίδη νοσταλγού
όντας έφευγε απ’ το χωριό του…
όταν την αντάμωνε
τη ρώταγε για τον άντρα της
που ήταν στα ξένα
και για τα παιδιά της,
που τα μεγάλωνε μοναχή της,
σαν τα κλαριά και τα χορτάρια
η πανδώρα γη της!
Αυτή του απαντούσε χαμογελαστά
σα να κέρδισε και σήμερα
ο κάματός της,
τη μάχη με τα χωράφια !…
Ο πόλεμος όμως με την ξενιτιά
συνεχιζόταν αμείωτα τότε!
Βάσταγε ακόμα άνευ ελέους
και οίκτου! Βάσταγε ακόμα σαν κατάρα!
Κανένας δεν ήξερε
πότε οι σειρήνες πανηγυρικόφωνα
τη λήξη του θα κηρύξουν!…
