Με κύριο συγγραφέα τον επίκουρο καθηγητή στο Weill Cornell Medicine των ΗΠΑ Ηλία Σιέμπο και επικεφαλής τη διευθύντρια της Α΄ Κλινικής Εντατικής Θεραπείας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγήτρια Αναστασία Κοτανίδου.
Σήμερα θα αρχίσω με μια μελέτη την οποία ετοίμασαν βαριά ονόματα της επιστημονικής κοινότητας που αποδεικνύει πόσο απαραίτητος είναι εμβολιασμός κατά της Covid-19 και πώς τα εμβόλια έσωσαν ζωές από βέβαιο θάνατο ακόμα και σε αυτούς που έτυχε να διασωληνωθούν. Επέλεξα να αρχίσω σήμερα με αυτό το θέμα επειδή ο κορωνοϊός εξακολουθεί να είναι εδώ, να κυκλοφορεί παντού, αλλά με τα μέτρα για την προστασία του άρχισαν εδώ και καιρό να χαλαρώνουν. Και όμως τα τελευταία στοιχεία αναφέρουν ότι 105 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους. Τι λέει λοιπόν αυτή η μελέτη;
Μικρότερη πιθανότητα να χάσουν τη ζωή τους λόγω της COVID-19 έχουν οι εμβολιασμένοι ασθενείς που νοσηλεύονται διασωληνωμένοι σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, έναντι των ασθενών που δεν έχουν την προστασία των εμβολίων. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν, το οποίο αναδεικνύει το σημαντικό όφελος του εμβολιασμού ακόμη και στις λίγες περιπτώσεις που δεν καταφέρνει να αποτρέψει τη νόσο (breakthrough λοιμώξεις) και οι ασθενείς φθάνουν στη ΜΕΘ και τη διασωλήνωση. Αυτό σημειώνει η ελληνική επιστημονική μελέτη η οποία, να σημειώσω δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο JAMA Network Open της αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης. Με κύριο συγγραφέα τον επίκουρο καθηγητή στο Weill Cornell Medicine των ΗΠΑ Ηλία Σιέμπο και επικεφαλής τη διευθύντρια της Α΄ Κλινικής Εντατικής Θεραπείας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγήτρια Αναστασία Κοτανίδου.
Πιθανή καθολική θεραπεία για την COVID
Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η μελέτη συμπεριέλαβε 265 διασωληνωμένους ασθενείς με σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας λόγω COVID-19, που νοσηλεύτηκαν σε ελληνικές πανεπιστημιακές Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στον Ευαγγελισμό και τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Ιωαννίνων και Λάρισας, σε περιόδους που κυμάνθηκαν από τις 7 Ιουνίου 2021 έως και 1 Φεβρουαρίου 2022. Περίπου το ένα δέκατο των ασθενών (26) ήταν σε «ενεργή εμβολιαστική κάλυψη», που σημαίνει ότι είχαν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους τουλάχιστον 14 ημέρες πριν από τη διασωλήνωσή τους και δεν είχε περάσει διάστημα μεγαλύτερο των πέντε μηνών από τη στιγμή που έκαναν τη δεύτερη δόση. Επιλέχθηκε αυτό το χρονικό διάστημα λόγω των κατευθυντηρίων οδηγιών του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ, για χορήγηση αναμνηστικής δόσης στους πέντε μήνες μετά την τελευταία δόση και με δεδομένο ότι η προστασία από τη λοίμωξη που παρέχουν τα εμβόλια μειώνεται με την πάροδο του χρόνου. Οι υπόλοιποι 239 ασθενείς (ανεμβολίαστοι, μερικώς εμβολιασμένοι ή πλήρως εμβολιασμένοι για τους οποίους είχαν παρέλθει λιγότερες από 14 ημέρες ή περισσότεροι από πέντε μήνες από τον εμβολιασμό τους), αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Οι ασθενείς με ενεργή εμβολιαστική κάλυψη είχαν μεγαλύτερη ηλικία σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (μέση ηλικία 72,5 έτη έναντι 66 έτη) και ήταν πιο πιθανό να έχουν συνοσηρότητες (92,3% έναντι 66,9%). Είναι ενδεικτικό ότι το 23% των πλήρως εμβολιασμένων ασθενών είχε καρκίνο, έναντι του 7,5% των ασθενών.
Το κύριο καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν η θνητότητα 28 ημέρες μετά τη διασωλήνωση. Για τη σύγκριση της θνητότητας των δύο ομάδων χρησιμοποιήθηκε ένα Cox proportional-hazards μοντέλο παλινδρόμησης, στο οποίο λήφθηκε υπόψη η εμβολιαστική κατάσταση, η ηλικία, οι συννοσηρότητες και η ανεπάρκεια οργάνων την ημέρα της διασωλήνωσης. Από τους εμβολιασμένους και με ενεργή εμβολιαστική κάλυψη ασθενείς, το 61,5% κατέληξε έναντι του 68,2% των ασθενών στην ομάδα ελέγχου. Συμπέρασμα; Το εμβόλιο σώζει ζωές.
Πηγή: Βηματοδότης
