Φανταστείτε ότι στις 9 Απριλίου – που θεωρείται ως σχεδόν βεβαία ημερομηνία- διεξάγονται εκλογές. Και από το κινητό σας αντί να τρέχετε να ψηφίσετε, επιλέγετε το κόμμα που θέλετε να σας κυβερνήσει, βάζετε σταυρούς στους υποψηφίους βουλευτές και σε τρία λεπτά έχετε τελειώσει.
Που να τρέχετε να βρείτε σε ποιό εκλογικό κέντρο ψηφίζετε, να παρκάρετε και να χάσετε κάποιες ώρες, αντί να πίνετε για παράδειγμα καφέ με τους φίλους, την οικογένειά σας κλπ.
Ούτε ουτοπικό, ούτε μακρυνό, ούτε δύσκολο είναι.
Διάβασα πως η πρώτη εθνική κάλπη και οι αυτοδιοικητές εκλογές θα κοστίσουν 157 εκ. ευρώ. Δεν έχει προυπολογιστεί η δεύτερη εθνική κάλπη η οποία αυτή τη στιγμή είναι σχεδόν βέβαιη αφού θα είναι δύσκολο να σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση ή κυβέρνηση συνεργασίας από τις πρώτες εκλογές. Κάποιοι λένε αν έχουμε δεύτερες καλπες , τότε θα έχουμε τρεις εκλογές. Έτσι, το κόστος, μόνο με τις δεύτερες θα εκτιναχτεί άνω των 200 εκ ευρώ. Υπολογίστε ότι το 2024 έχουμε και ευρωεκλογές.
Το κόστος επιδότησης του ηλεκτρικού ρεύματος για τα νοικοκυριά τον Ιανουάριο προσέγγισε τα 260 εκ. ευρώ. Δεν είναι κρίμα να μην πάρουμε αυτά τα χρήματα για τις βασικές μας ανάγκες ή για να μειωθούν οι φόροι; ή για να ενισχυθούν εκείνοι που έχουν ανάγκη; Δεν είναι κρίμα να χαθούν στις κάλπες όταν υπάρχουν άλλες αξιόπιστες, αδιάβλητες λύσεις;
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός στις καθημερινές μας συναλλαγές, είναι πλέον δεδομένος. Όμως, γιατί δεν προχώρησε ακόμη ένα βήμα;
Μήπως τα κατεστημένα κόμματα φοβούνται το καθένα για τους δικούς του λόγους την μαζική συμμετοχή;
H συμμετοχή στις εκλογές του 2019 ήταν κάτω του 58%, και στις εκλογές του 2015 κάτω του 64%. Δηλαδή στις προηγούμενες εκλογές δεν ψήφισαν πάνω από 4,2 εκ. ευρώ πολίτες.
Αν σήμερα μιλάμε για τους νέους ψηφοφόρους και αν θα λείπουν για διακοπές ή καλοκαιρινές δουλειές, για τους ηλικιωμένους και αν θα έχουν πάρει τα εγγόνια μετά το σχολείο στις διακοπές, αυτά με την ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν εντάσσονται στους πολιτικούς σχεδιασμούς. Ίσως, άλλα κόμματα με παραδοσιακές δομές να δυσκολεύονται, επίσης, γιατί οι εκλογικοί αντιπρόσωποι στις κάλπες να μπορούν να ελέγξουν πιο εύκολα τους ψηφοφόρους.
Σίγουρα, θα σταματήσει η όποια λαθροχειρία με την πρόσθεση σταυρών σε ψηφοδέλτια που δεν έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο αριθμό.
Σίγουρα, θα βγούν αμέσως τα αποτελέσματα με το κλείσιμο της κάλπης και θα ανακηρυχθούν οι βουλευτές σε χρόνο αστραπή.
Νοθεία δεν μπορεί να γίνει αφού κάθε πολίτης με τους κωδικούς του taxis μπορεί να πιστοποιηθεί και να μπεί να ψηφίσει μόνον μία φορά.
Θα σταματήσουν τα έξοδα μετακίνησης ετεροδημοτών ή εκλογέων από τις χώρες της Ευρώπης.
Θα μειωθούν τα έξοδα των κομμάτων και οι εξαρτήσεις.
Θα γλυτώσουμε και ένα δάσος από το χαρτί που σπαταλείται…
Το σύστημα για να υλοποιηθεί έχει σχετικά μικρό κόστος και πλέον η χώρα έχει τις υποδομές και αποκτά την κουλτούρα του ψηφιακού εγγραμματισμού. Άλλωστε, οι εκλογικοί κατάλογοι σε ψηφιακή μορφή βρίσκονται και στη συνέχεια εκτυπώνονται.
Και οι ηλικιωμένοι ή και οι νέοι που δεν είναι εξοικειωμένοι ή όσοι θέλουν να ακολουθήσουν τον πατροπαράδοτο τρόπο, μπορούν να δηλώνουν μήνες πριν ότι θέλουν να ψηφίσουν με φυσική παρουσία ώστε να στηθούν και εκλογικά τμήματα στην χώρα.
Στις ΗΠΑ, εκτός από ηλεκτρονικά ψηφίζουν και μέσω e-mail – αν και κάποιος μπορεί να πει ότι υπάρχει διαφορετικό σύστημα λόγω των Πολιτειών.
Και στην Εσθονία ψηφίζουν ηλεκτρονικά από το 2005. Σχεδόν ο μισός πληθυσμός ψηφίζει στην Εσθονία ηλεκτρονικά.
Mάλιστα, οι Εσθονοί έχουν δημοσιοποίησει τον κώδικα του προγράμματος στο ειδικό ελεύθερο αποθετήριο Gitihub.
Προφανώς, απαιτείται σχεδιασμός και σταδιακή εφαρμογή για να επιτύχει. Δεν θα πάνε όλοι από την πρώτη φορά να ψηφίσουν ηλεκτρονικά. Αλλά, είναι η ώρα να μπει μπροστά, ή μάλλον έχει καθυστερήσει.
Ίσως, οι ευρωεκλογές του 2024 είναι η ευκαιρία να δοκιμαστεί, αλλά εξαρτάται από τις πολιτικές συνθήκες που θα υπάρξουν μετά τις φετεινές εθνικές εκλογές.
Αλλιώς, ένθεν κακείθεν θα δείξουν ότι έχουν κοντόφθαλμους υπολογισμούς.
Είναι βέβαιον, ότι θα υπάρξει αντίδραση αλλά η Δημοκρατία θα πρέπει να νικήσει. Και πραγματική Δημοκρατία μπορεί να υπάρξει όταν μειώνονται οι σπατάλες και οι πολίτες μπορούν ελεύθερα, με κάθε πρόσφορο μέσο, να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Και όσο πιο πολύ συμμετέχουν τόσο πιο αντιπροσωπευτικό είναι το αποτέλεσμα. Δουλειά του κράτους είναι να τους δώσει ότι εργαλείο είναι διαθέσιμο για να συμμετέχουν.
