Ποινή φυλάκισης 30 μηνών επέβαλε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου στον Δήμαρχο του Βόλου, κ. Αχιλλέα Μπέο, και τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΥΑΜΒ Στέργιο Παπαευσταθίου, οι οποίοι κατηγορούνταν για ψευδή κατάθεση μήνυσης και ψευδή κατάθεση κατά συναυτουργία έναντι του προέδρου της ΕΡΓΗΛ.
Οι συνήγοροι της ΕΡΓΗΛ τόνισαν πως η εταιρεία έχει κερδίσει κάθε διακαστική διαμάχη με τη ΔΕΥΑΜΒ, ενώ υποστήριξαν πως οι εκπρόσωποι της ΔΕΥΑΜΒ χρησιμοποίησαν την υπόθεση για να κάνουν “πολιτικό παιχνίδι”.
Πιο συγκεκριμένα, ο δικηγόρος που εκπροσωπούσε την ΕΡΓΗΛ στην αγόρευση του ανέφερε πως “δεν μπορεί ένα δικαστήριο να νομιμοποιήσει αυτή την συμπεριφορά τους. Δεν μπορεί όταν ένας άνθρωπος ή μια επιχείρηση διεκδικεί το δίκαιο της να αντιμετωπίζει ψεύτικες μηνύσεις. Αυτή η συμπεριφορά είναι ανήθικη”. Οι ίδιοι υποστήριξαν πως έχουν προχωρήσει σε κατασχέσεις χρημάτων από τις Τράπεζες και όχι από την ΔΕΥΑΜΒ, κατηγωρόντας την Δημοτική Αρχή ότι ψεύδονταν. όταν υποστήριζε πως η ΕΡΓΗΛ άδειαζε τα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ και δεν είχε να πληρώσει εργαζόμενους.
Όσον αφορά την υπεράσπιση, ο συνήγορος τόνισε πως “η μήνυση κατά της ΕΡΓΗΛ κατατέθηκε για την προάσπιση των συμφερόντων της πόλης”, χαρακτηρίζοντας “πολιτική” την αντιδικία με την ΕΡΓΗΛ, η οποία ποινικοποιήθηκε. Για την πληρωμή των χρεών, ο συνήγορος υποστήριξε πως ήδη υπάρχει διακανονισμός σε ισχύ, με την ΕΡΓΗΛ να λαμβάνει 30.000 ευρώ μηνιαίως, ενώ έχει ήδη λάβει 500.000 ευρώ από τις τράπεζες, 4 εκ. ευρώ από την Eurobank και 1 εκ. ευρώ σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου.
Ο Εισαγγελέας έδρας στην πρόταση του έκανε λόγο για ηθικό δίλημμα των εκπροσώπων της ΔΕΥΑΜΒ μπροστά στην προάσπιση των συμφερόντων της πόλης, εν τέλει όμως το Δικαστήριο, καταδίκασε τους κατηγορούμενους σε ποινή φυλάκισης 30 μηνών τον καθένα και χρηματική ποινή 1000 €. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καθορισμού του χρηματικού ποσού της ποινής, ο κ. Παπαευσταθίου υποστήριξε πως το ετήσιο εισόδημά του βρίσκεται στις τάξεις των 7.000 ευρώ.
Ο Δήμαρχος Βόλου, κ. Αχιλλέας Μπέος, ο οποίος δεν βρισκόταν στην αίθουσα και εκπροσωπούταν από δικηγόρο, μετά την ανακοίνωση της ποινής προχώρησε σε αυστηρή δήλωση κατά της προέδρου.
Πιο συγκεκριμένα, η δήλωση:
Το θέατρο του παραλόγου δυστυχώς συνεχίζει τις παραστάσεις του στο χώρο της Δικαιοσύνης στον Βόλο, με μια δικαστή, ονόματι Μιχαηλίδου, που την έχασε το θέατρο και την «κέρδισε» η Δικαιοσύνη να πρωταγωνιστεί αρνητικά.
Η εν λόγω κυρία, με λαμπρές σπουδές στην υποκριτική τέχνη, συνέχισε να εκδηλώνει την εμπάθειά της στο πρόσωπό μου, επιβάλλοντάς μου ποινή 30 μηνών, με αναστολή, παρά την πρόταση του Εισαγγελέα για την αθώωση μου, για το βαρύ και ασυγχώρητο – προφανώς κατά την άποψή της – αδίκημα, να μην ανοίξω τα ταμεία της ΔΕΥΑΜΒ και να εκχωρήσω τα χρήματα των πολιτών του Βόλου και της ΔΕΥΑΜΒ στη γνωστή πια σε όλους μας ΕΡΓΗΛ. Όχι δικά μου χρήματα, αλλά χρήματα της πόλης και των πολιτών!
Για τους μη γνωρίζοντες η εν λόγω κυρία με έχει καταδικάσει και στο παρελθόν, απόντος του Συνηγόρου μου, σε 18μηνη φυλάκιση με στέρηση των πολιτικών μου δικαιωμάτων (!), παρεπόμενη ποινή που είχε καταργηθεί, μετά από μήνυση του γνωστού Αρχιμήδη, μια ποινή που φυσικά εξαφανίστηκε στο Εφετείο, όπου την υπόθεση εκδίκασαν δικαστές με ήθος, αξία και ακεραιότητα και παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να την στηρίξει – φαντάζομαι εντελώς συμπτωματικά – ένας γνωστός ποινικολόγος του Βόλου (μαντέψτε ποιος, δεν είναι και δύσκολο). Όλα μπερδεύονται γλυκά (;) σε αυτή την πόλη…
Φυσικά και κατά της ποινής αυτής προσφεύγω στο Εφετείο, όπου ουδεμία αμφιβολία έχω ότι θα δικαιωθώ και πάλι, Το θέμα ωστόσο παραμένει τόσο ως προς την ηθική του διάσταση, όσο και προς την αντιστοίχισή του στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, ιδιαίτερα όταν μία δικαστής επιπλήττει δημόσια και εν τέλει καταδικάζει έναν αιρετό γιατί αυτός είχε την αποκοτιά να μην υποκύψει σε πιέσεις και εκβιασμούς και να υπερασπιστεί το δημόσιο χρήμα, την λαϊκή περιουσία, από έναν εργολάβο που ο πιο μετριοπαθής χαρακτηρισμός που του έχει αποδοθεί από όλους είναι “ληστρικός”.
Ας μην ξεχνά η παρ’ ολίγον ιέρεια της Τέχνης ότι ακόμη και στο θέατρο και οι κριτικοί εν τέλει κρίνοντα. Είναι αρχή της Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα: Οι κρίνοντες να κρίνονται… Άλλωστε ο σεβασμός κερδίζεται, δεν απαιτείται…
