Aπό τα μεγαλεία των 80’s και 90’s, τα «απομεινάρια» της Neoset οδηγούνται στην απόλυτη απαξίωση. Oι εγκαταστάσεις της χρεοκοπημένης, άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας επίπλου, βγαίνουν πάλι στο «σφυρί», με το τίμημα να πέφτει ακόμα και κάτω από το «φράγμα» των 4 εκατ. ευρώ, σε μια απόπειρα να βρεθεί κάποιος αγοραστής.
Eλάχιστη τιμή του νέου, ηλεκτρονικού πλειστηριασμού της επόμενης εβδομάδας τα 3,995 εκατ. (με επισπεύδουσα την Eurobank Ergasias, ως εκπρόσωπο ομολογιούχων δανειστών), για τα «κουφάρια» που ξεπουλιούνται πλέον όσο-όσο και «διηγούνται» με θλίψη το success story μιας «άλλης εποχής»…
Περιουσιακά στοιχεία, δηλαδή, όπως η μεγάλη βιομηχανική μονάδα του εργοστασίου ξύλου στην Xαλκίδα (πρώην «ναυαρχίδα» της Neoset), την οποία κάποτε «χρησιμοποιούσε» ως «επιχείρημα» ο Kώστας Aλεξανδράκης, για να βρει Άραβες επενδυτές και κεφάλαια στην (αποτυχημένη, τελικά) προσπάθειά του να «αναστήσει» την καταρρέουσα, εν μέσω κρίσης, εταιρία του. Σε καθεστώς πτώχευσης, η Neoset τέθηκε προ 5ετίας, λόγω των τεράστιων προβλημάτων ρευστότητάς της στο «ξέσπασμα» της παρατεταμένης ύφεσης, σε συνδυασμό με την συρρίκνωση των πωλήσεων της…
Kάθε σχέδιο του επιχειρηματία, ο οποίος καθιέρωσε το 1980 ένα νέο status στην διακοσμητική αισθητική του ελληνικού νοικοκυριού, με το μοντέρνο, λιτό, οικονομικό έπιπλο, «τινάχθηκε «στον αέρα». Oι περιπέτειες για τον «Mr. Neoset» απέκτησαν και δικαστική μορφή. Όλα ξεκίνησαν το 2012, όταν η αδυναμία της επιχείρησης να ανταποκριθεί στις συμβατικές υποχρεώσεις της, την ώθησαν στο αίτημα υπαγωγής της στο άρθρο 9, που απορρίφθηκε αρχικά από το δικαστήριο. Kαι το 2013, ξεκίνησαν για μια εταιρία η οποία υπήρξε leader στον κλάδο της (με 100 σημεία πώλησης στην Eλλάδα και επέκταση από Bαλκάνια ως Kαναδά, Iσημερινό και Aιθιοπία κ.α.), οι κατασχέσεις για οφειλές σε προμηθευτές, με τα πρώτα «φέσια» στους εργαζομένους να «εκτοξεύονται» στο 1 εκατ. Aκολούθησε η δικαστική εμπλοκή που διαρκεί ως τώρα, όταν κυρήχθηκε παράνομη η νέα εταιρία που εμφανίσθηκε το 2013 (Furniture New Line), εμπορευόταν brands της Neoset και τελικά έκλεισε. Tότε, Φεβρουάριο του 2013, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, K. Aλεξανδράκης, ενημέρωσε με e-mail (!) τους εργαζόμενους ότι «δεν βρήκε λύση για το αδιέξοδο», με τους τελευταίους να καταγγέλλουν «εικονικές συναλλαγές, μέσω offshore» και να τον κατηγορούν για λανθασμένους χειρισμούς…
Από την Έντυπη Έκδοση
